Γράφει ο Πάνος Αμυράς

Ο ίδιος αναζητεί εναγωνίως τη νέα βάρδια «πρόθυμων» βουλευτών προκειμένου να κυρώσει τη συμφωνία των Πρεσπών με 151 ψήφους αλλά ακόμη κι αν τα καταφέρει πάλι ζημίες θα εγγράψει στον πολιτικό του ισολογισμό.

Από σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με ολίγον από ΑΝΕΛ και Δανέλλη, βρίσκεται σε κενό αέρος. «Ανεμομαζέματα, διαολοσκορπίσματα».

Ο κ. Τσίπρας μετέτρεψε το Κοινοβούλιο σε γήπεδο μεταγραφών της τελευταίας στιγμής. Πήρε ψήφο εμπιστοσύνης με βουλευτές «αποστάτες», σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό που ο ίδιος έδινε το 2014 κατά τη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Ζητούσε «καθαρές λύσεις» αλλά παρέμεινε πρωθυπουργός με τις «βρώμικες» καταγγελίες του μέχρι πρότινος συγκυβερνήτη του για ψήφους με πολιτικά ανταλλάγματα. Πήγε να βγει ενισχυμένος με νέα κυβερνητική πλειοψηφία αλλά κατέληξε αποδυναμωμένος με την κυβέρνησή του να αντιμετωπίζει το τεράστιο έλλειμμα εμπιστοσύνης του ελληνικού λαού.

Και όλα αυτά έγιναν για να μην υποχρεωθεί ο κ. Τσίπρας να ορίσει από τώρα ως χρόνο εκλογών τον Μάιο ελπίζοντας στην εξάντληση της τετραετίας. Μάταιος κόπος. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπει προ πολλού στην «οδό των απωλειών» και όσο παραμένει σε αυτήν τόσο θα μεγαλώνει το κόστος.

Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της Marc που δημοσιεύθηκε στο protothema.gr, οι βασικές κυβερνητικές επιλογές αποδοκιμάζονται από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Δύο στους τρεις ερωτηθέντες θέλουν εκλογές εδώ και τώρα, επτά στους δέκα απορρίπτουν τη συμφωνία των Πρεσπών, αντίστοιχο είναι και το ποσοστό για όσους θεωρούν σκηνοθετημένο το διαζύγιο Τσίπρα-Καμμένου.

Ολα αυτά δείχνουν ότι ο δρόμος μέχρι τις κάλπες θα είναι οδυνηρός για την κυβέρνηση. Κοινοβουλευτικά η κυβέρνηση απαρτίζεται από 145 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και ελπίζει σε πλειοψηφίες αλά καρτ. Σε επίπεδο κοινωνίας αντιμετωπίζει την απόρριψη των επιλογών της και το πλειοψηφικό πλέον αίτημα για άμεση προσφυγή στις κάλπες. Στην οικονομία τα σύννεφα έχουν πυκνώσει, ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης αναθεωρεί καθοδικά τις εκτιμήσεις του για την ανάπτυξη, οι επενδυτές στέκονται μακριά από μετοχές και ομόλογα.
Εάν ο κ. Τσίπρας θεωρεί ότι χθες κατήγαγε κοινοβουλευτική νίκη τότε δεν μπορεί να δει τη μεγάλη εικόνα, που έχει σχηματισθεί στην κοινωνία. Και όσοι αδυνατούν να δουν το δάσος συνήθως σκοντάφτουν στο δέντρο.

Η βία δεν είναι καλή και κακή

Οι απειλές που δέχθηκαν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τη στάση τους στο ζήτημα των Πρεσπών είναι καταδικαστέες αλλά δεν είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο.

Στα χρόνια της αντιμνημονιακής περιόδου η στοχοποίηση πολιτικών και δημοσιογράφων ήταν κανόνας. Οι «Σαμαροβενιζέλοι» ήταν δωσίλογοι, γερμανοτσολιάδες, νενέκοι και Τσολάκογλου, οι κρεμάλες είχαν στηθεί έξω από τη Βουλή ως ντεκόρ στις λαϊκές συνελεύσεις ενώ όλοι θυμόμαστε τις εγκληματικές επιθέσεις κατά του Κωστή Χατζηδάκη και του Γιώργου Κουμουτσάκου. Αφίσες είχαν τοιχοκολληθεί και τότε με βουλευτές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ και τον τίτλο προδότες. Θυμόμαστε όμως και τις νομικές διευκρινίσεις του σημερινού αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Κατρούγκαλου σύμφωνα με τις οποίες «το Σύνταγμα επιτρέπει τη βία όταν αυτό καταπατείται ή οι νόμοι είναι αντισυνταγματικοί».

Αλλωστε, όπως έλεγε και ο πρωθυπουργός, «βία είναι κάνα γιαουρτάκι, μεγάλη βία!». Υποσημειώσεις και αστερίσκοι δεν χωρούν σε προπηλακισμούς και βίαιες αντιδράσεις. Ελπίζουμε να το κατάλαβαν όλοι έστω και τώρα. Γιατί όταν κάποιοι επικαλούνταν το Σύνταγμα για να νομιμοποιήσουν βίαιες αντιδράσεις ήταν ζήτημα χρόνου να διαπιστώσουν ότι τα νομίσματα έχουν διπλή όψη.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]