Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας επιχείρησε να καθησυχάσει τους επενδυτές ανακοινώνοντας τα αποτελέσματα των stress tests σύμφωνα με τα οποία οι περισσότερες από τις 51 τράπεζες που συμμετείχαν στη διαδικασία πέρασαν τον κεφαλαιακό έλεγχο εκτός από την ιταλική Monte dei Paschi και ορισμένες περιφερειακές τράπεζες της Αυστρίας και της Γαλλίας. Ωστόσο το πρόβλημα είναι βαθύτερο όπως φάνηκε χθες από τη βουτιά στο Χρηματιστήριο του Μιλάνου της μετοχής της Unicredit που είναι η μεγαλύτερη τράπεζα της Ιταλίας. Και μόνο το γεγονός ότι ο υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Ρέντσι υποχρεώθηκε να δηλώσει ότι δεν κινδυνεύουν οι ιταλικές καταθέσεις δείχνει το έλλειμμα εμπιστοσύνης που υπάρχει για το πιστωτικό σύστημα σε μία χώρα μάλιστα κατά την οποία η πολιτική σταθερότητα θα δοκιμασθεί σκληρά τον Οκτώβριο με το δημοψήφισμα για το Σύνταγμα.

Εάν στα προβλήματα της Ιταλίας προσθέσουμε τους τριγμούς που έχει η Deutsche Bank λόγω των υπέρογκων αποζημιώσεων που πλήρωσε στις Ηνωμένες Πολιτείες για παραβιάσεις της νομοθεσίας αλλά και το γεγονός ότι οι τράπεζες της Ελλάδας και της Πορτογαλίας που είναι και τα πιο αδύναμα μέλη της ευρωζώνης δεν συμμετείχαν στα stress tests συμπεραίνουμε ότι η χρεοκοπημένη Monte dei Paschi είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, όσο και εάν δεν θέλει να το παραδεχθεί η διοίκηση της ΕΚΤ.

Η έλλειψη πίστης λειτουργεί ως «καρκίνωμα» στο ευρωπαϊκό πιστωτικό σύστημα. Το έχουμε ζήσει έντονα στην Ελλάδα και ιδίως στην πρώτη φάση διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ όταν ο κ. Τσίπρας και ο κ. Βαρουφάκης είχαν τη φαεινή ιδέα να τρομάξουν τους δανειστές με απειλές για έξοδο από την ευρωζώνη και το αποτέλεσμα ήταν να φοβηθούν μόνο οι καταθέτες που απέσυραν στο πρώτο εξάμηνο του 2015 πάνω από 30 δισεκατομμύρια ευρώ.

Η επιδείνωση του κλίματος στην ευρωζώνη έχει σοβαρές επιπτώσεις και στην ελληνική οικονομία. Η κυβέρνηση έχει εναποθέσει τις ελπίδες της για ανάκαμψη στο δεύτερο εξάμηνο του έτους όμως όσο υπάρχει αρνητικό κλίμα στις αγορές οι επενδυτές θα αποφεύγουν τις τοποθετήσεις και μάλιστα σε οικονομίες με ρίσκο προτιμώντας ασφαλή καταφύγια όπως είναι τα γερμανικά ομόλογα. Επιπλέον η στασιμότητα στις οικονομίες της Ιταλίας και της Γαλλίας περιορίζει τις εξαγωγικές ευκαιρίες καθώς οι χώρες αυτές αποτελούν βασικό προορισμό ελληνικών προϊόντων και έχει επιπτώσεις στον τουρισμό. Για τους λόγους αυτούς οι εξελίξεις στο τραπεζικό σύστημα της Ιταλίας δεν πρέπει να ανησυχούν μόνο τον Ρέντσι αλλά και το Μαξίμου.

ΚΡΑΧ ΣΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ

Οι παραγγελίες στις μεγαλύτερες μεταποιητικές επιχειρήσεις της χώρας μειώνονται επί 23 διαδοχικούς μήνες δείχνοντας ότι το πρόβλημα στην παραγωγή είναι δομικό και απειλεί συνολικά την οικονομία. Ακόμη και οι εξαγωγές οι οποίες είχαν ανοδική πορεία στα χρόνια του μνημονίου καθώς οι επιχειρηματίες στράφηκαν σε ξένες αγορές λόγω της μείωσης της ζήτησης στην εγχώρια έχουν μειωθεί σημαντικά στους πρώτους μήνες του 2016. Η πτώση της κατανάλωσης λειτουργεί αποτρεπτικά στην εγχώρια παραγωγή και το κραχ της βιομηχανίας ενισχύει τις δυνάμεις της ύφεσης.

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΑΛΑΛΟΥΜ

Ενώ μπήκαμε στον όγδοο μήνα του χρόνου οι φορολογούμενοι ακόμη δεν γνωρίζουν τον τρόπο με τον οποίο θα φορολογηθούν για τα φετινά τους εισοδήματα. Πρόκειται για απίστευτο αλαλούμ που έχει και συνέχεια καθώς το νομοσχέδιο για το πλαστικό χρήμα αναμένεται να ψηφισθεί τον Σεπτέμβριο. Δηλαδή οι φορολογούμενοι θα κληθούν τους τελευταίους τρεις μήνες του έτους να μαζέψουν «ηλεκτρονικές αποδείξεις» μέσω του πλαστικού χρήματος για όλη τη χρονιά! Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι το υπουργείο Οικονομικών δεν ξεκαθαρίζει εγκαίρως τους κανόνες της φορολογίας αιφνιδιάζοντας αρνητικά τους πολίτες.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής  του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου