Και δείχνει ακόμα και αστείο καθώς όλοι αναγκάζονται να υποστηρίζουν ακριβώς τα αντίθετα από όσα υποστήριζαν πριν από λίγες ημέρες, μήνες ή χρόνια.

ΞΑΦΝΙΚΑ χθες διάφορα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ «χαιρέτιζαν» την απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου να παραχωρήσει το Σούνιο για γυρίσματα του BBC. Αφού πρώτα, βέβαια, ο Αλέξης Τσίπρας είχε φτάσει στο σημείο να διερωτηθεί δημόσια πως «είναι να απορεί κανείς με τον τρόπο που σκέφτονται ορισμένοι», σχολιάζοντας την πρώτη απόφαση του ΚΑΣ για μη παραχώρηση του αρχαιολογικού χώρου.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και δεν απορούσαν με τον τρόπο που σκέφτονταν στο ΚΑΣ για τις αποφάσεις που λάμβανε για το πρότζεκτ στο Ελληνικό. Τότε που ο Αλέξης Τσίπρας και οι σύντροφοί του έδιναν αγώνα κατά της επένδυσης και χρησιμοποιούσαν το ΚΑΣ ως «ασπίδα» για τις διεκδικήσεις τους.

ΑΝΑΛΟΓΑ είπα-ξείπα υπάρχουν για χιλιάδες ζητήματα. Οι τοκογλύφοι δανειστές έγιναν θεσμοί που θα ελαφρύνουν το χρέος. Η «γκόου μπακ μάνταμ Μέρκελ» έγινε η καλύτερη σύμμαχος. Από την έξοδο από το ΝΑΤΟ έφτασαν να γίνουν «κολλητάρια του Τραμπ. Και από το «Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του» έφτασαν να αποκαλούν τον Ερντογάν «τρελό σουλτάνο». Η σεισάχθεια μεταλλάχθηκε σε πλειστηριασμούς ακινήτων. Τη μνημονιακή λιτότητα τώρα τη βάφτισαν μέτρα που οδηγούν στην έξοδο από την κρίση.

ΑΛΗΘΕΙΑ, υπάρχει κάποιο ζήτημα για το οποίο δεν έχουν κάνει «κωλοτούμπα» ο Αλέξης Τσίπρας και τα κυβερνητικά στελέχη; Και δεν χρειάζεται κανείς να ανατρέξει στα λόγια εξαπάτησης του 2015. Τώρα λένε τα ακριβώς αντίθετα από όσα υποστήριζαν πριν από μερικούς μήνες. Και είναι βέβαιο πως το φθινόπωρο θα λένε τα ακριβώς αντίθετα από όσα ισχυρίζονται σήμερα.

Η υπόθεση του ΚΑΣ, όμως, αναδεικνύει και άλλο ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα. Πώς είναι δυνατόν η πλειοψηφία των μελών του να αλλάζει γνώμη μέσα σε μόλις επτά ημέρες; Με ποια κριτήρια λαμβάνει τις αποφάσεις; Με αρχαιολογικά ή με πολιτικά; Και τι ισχύει για αποφάσεις του παρελθόντος που έχουν μπλοκάρει σημαντικές επενδύσεις; Μέχρι πού φτάνει η «διαπλοκή» του ΣΥΡΙΖΑ; Και τι σημαίνει η «τυφλή υπακοή» διαφόρων φορέων του Δημοσίου ή ακόμα και Ανεξάρτητων Αρχών -π.χ. παρεμβάσεις στο ΑΣΕΠ- σε άνωθεν εντολές; Και, τελικά, τι ισχύει; Είναι δίκαιο και έγινε πράξη ή αυτό συμφέρει το Μαξίμου και θα γίνει έτσι κι αλλιώς πράξη;

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]