Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Το πρώτο είναι ότι ο Βαρουφάκης δεν τον αντιμετώπισε ως πρωθυπουργό. Ως αρχηγό έτσι κι αλλιώς δεν τον είδε ποτέ του. Ο Βαρουφάκης τον είχε αξιολογήσει όπως τους φοιτητές του: Μετρίων ικανοτήτων, απαίδευτο, μάλλον αφελή, με άγνοια στη διαχείριση των κοινών και άγρια μεσάνυχτα από διεθνή πολιτική.
Το δεύτερο είναι ότι ο Βαρουφάκης πίστευε ότι έκανε χάρη στον Τσίπρα, στον Παππά, στον Δραγασάκη που μιλούσε μαζί τους. Εβλεπε τον Τσίπρα ως εξαιρετικά κατώτερό του από κάθε άποψη. Εβλεπε τον Παππά ως τον «πονηρό» που δεν ήθελε να τα χαλάσει με κανέναν και πλάσαρε τον εαυτό του ως «τον άνθρωπο» για όλες τις δουλειές. Τον Δραγασάκη είχε κατατάξει στη χορεία των υπαλλήλων που «τα βρίσκουν» με τους τραπεζίτες…
Το τρίτο είναι ότι ο πρωθυπουργός είχε την αφέλεια να μιλά άθλια για συνεργάτες του μπροστά στον Βαρουφάκη. Αυτό και μόνο θα έκανε τον καχύποπτο Βαρουφάκη να σκέπτεται ότι εν τη απουσία του ποιος ξέρει τι θα έλεγε και γι’ αυτόν: Με κλοτσιές τον Στουρνάρα, στα ορεινά της Βουλής τον Σταθάκη, για να μην τον ξαναδεί…
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Το τέταρτο είναι ότι, όταν γύρισε ο Βαρουφάκης από τη Ρίγα -Μάης 2015- στην καίρια σύνοδο του Eurogroup όπου οι ομόλογοί του του είχαν ρίξει «πολύ ξύλο», αποκάλυψε ότι τους μαγνητοφωνούσε με το κινητό του. Οταν έγινε ο χαμός -«New York Times»- δεν το επιβεβαίωσε, αλλά και δεν το διέψευσε.
Φαντάστηκε ο Αλέξης ότι υπουργός που μαγνητοφωνεί τους ομολόγους του για να τους «κρατά στο χέρι» δεν θα μαγνητοφωνούσε τις ιδιαίτερες συζητήσεις στον κλειστό κύκλο στο Μαξίμου ή και τις δικές τους; Εχει σήμερα, μετά την έκδοση του βιβλίου «Adults in the room», καμία αμφιβολία;
Αφησα το πέμπτο για το τέλος: Τόλμησε ο Αλέξης να προσφέρει στον Βαρουφάκη, ο οποίος πιστεύει ακράδαντα ότι κάνει λάθος η Σουηδική Ακαδημία που ακόμη δεν του έχει δώσει το Nobel της οικονομίας, το υπουργείο Πολιτισμού ΚΑΙ λόγω Δανάης;
Ποιο House of Cards; Το House of Alexis, η τραγωδία της Ελλάδας, σε συνέχειες…
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου