Στην πλειονότητά τους είναι ενταγμένες στο κλίμα της εποχής. Απέχουν από τον δικονομικό και πολιτικό ορθολογισμό και υιοθετούν μεγαλοστομίες, λαϊκισμούς, ακραίο λόγο και λόγο μίσους, για να καταλήξουν εκεί ακριβώς όπου βολεύει την ίδια τη Λε Πεν και τους υποστηρικτές της, συνειδητοποιημένους και επιπόλαιους, εντός και εκτός Γαλλίας, ανεξάρτητα από μορφωτικό – κοινωνικό επίπεδο, αυτό που δημιουργεί μία αποτελεσματική θεωρία συνωμοσίας μαζί με την προπαγάνδα: Οτι η καταδίκη της οφείλεται στη δίωξη της ελευθερίας του λόγου και στις αντιδημοκρατικές πρακτικές της ευρωπαϊκής και, επί του προκειμένου, της γαλλικής Δημοκρατίας.

Η Πέμπτη Δημοκρατία της Γαλλίας, που ταυτίζεται με τη δεύτερη προεδρική θητεία του Μακρόν, δεν είναι ανέφελη. Οι πρόωρες εκλογές, τον περασμένο Ιούλιο, που απερίσκεπτα προκήρυξε ο Μακρόν με την ελπίδα να απονευρώσει την ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση (RN) της Λε Πεν, παραλίγο να την εκτοξεύσει στην εξουσία. Η ακροδεξιά απειλή συνεχίζει να στέκεται πάνω από τον ουρανό της Γαλλίας, σαν μαύρο σύννεφο έτοιμο να ξεσπάσει.

Η Λε Πεν καταδικάστηκε για κατάχρηση ευρωπαϊκών κονδυλίων ενώ ήταν ευρωβουλευτής. Και η ίδια και οι συνεργάτες της. Η γαλλική Δικαιοσύνη μελέτησε την πρόταση του εισαγγελέα της 13ης Νοεμβρίου και κατέληξε. Στέρηση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι για πέντε χρόνια, ποινή φυλάκισης τριών ετών με αναστολή (βραχιολάκι, όπως και ο Σαρκοζί) και πρόστιμο συνολικού ύψους 300.000 ευρώ. Καταδικάστηκε από τη Δικαιοσύνη για κατάχρηση. Οχι για προσβολή των «συστημικών θεσμών», αφού σχεδίαζε να «φιμώσει την ελεύθερη σκέψη και τη δημοκρατία». Οι πρώτοι που την υποστήριξαν: Ρωσία. Ο Ντμίτρι Πεσκόφ αναφέρθηκε σε «παραβίαση των δημοκρατικών προτύπων». Ντόναλντ Τραμπ. Συνέκρινε την καταδίκη με προβλήματα που είχε ο ίδιος με τη Δικαιοσύνη των ΗΠΑ. Πέρυσι καταδικάστηκε για υπόθεση απάτης, στην οποία στόχευε να κρύψει ότι πλήρωσε ηθοποιό πορνογραφικών ταινιών για να εξαγοράσει τη σιωπή της. Ιταλία. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μελόνι, Ματέο Σαλβίνι, δήλωσε ότι καταδίκασαν τη Λε Πεν διότι ήθελαν να την αποκλείσουν από την πολιτική ζωή.

Το βαθύ κίνητρο των απολυταρχικών κυβερνήσεων, αυτό που εκτρέφει και το μίσος προς την Ευρώπη, είναι ότι με τη λειτουργία των θεσμών και άρα της Δικαιοσύνης στον δυτικό φιλελεύθερο κόσμο ορθώνονται τρομακτικά εμπόδια στις επιδιώξεις τους. Που δεν είναι τόσο ιδεολογικές όσο οικονομικές. Μια ματιά στις μπίζνες του καθεστώτος Πούτιν σε διάφορες Πολιτείες των ΗΠΑ, με τη συνεργασία δυτικών -κλεπτοκρατικών- μηχανισμών, βοηθάει στην κατανόηση του σημερινού κόσμου…