Όπως είπε, «αν θέλουμε να συνεχίσουμε να πετυχαίνουμε φιλόδοξους στόχους, πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι μαθαίνουμε από τα λάθη του παρελθόντος και δεν πρόκειται να τα επαναλάβουμε ποτέ ξανά στο μέλλον. Το τέλος αυτής της περιπέτειας δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι ξεχνάμε τα δύσκολα μαθήματα που πήραμε αυτά τα 13 χρόνια. Θα τα συνόψιζα σε 6 σημεία:

Μάθημα 1ο: Τα δημοσιονομικά ελλείμματα και το υψηλό χρέος υποθηκεύουν το μέλλον των παιδιών μας και διαλύουν το κοινωνικό δίχτυ προστασίας των πιο ευάλωτων συμπολιτών μας. Μαγικές λύσεις που οδηγούν σε αύξηση κοινωνικών δαπανών, χωρίς να παράγονται ελλείμματα ή χωρίς να συνοδεύονται ισοδύναμα μέτρα αύξησης εσόδων ταυτόχρονα από αύξηση δημοσίων εσόδων, πολύ απλά ισοδυναμούν με ψέματα στους πολίτες.

Μάθημα 2ο: Η ανάπτυξη της οικονομίας για να είναι σταθερή βιώσιμη και διεθνώς ανταγωνιστική πρέπει να στηρίζεται στο δίπολο «παράγω & εξάγω» με αξιοποίηση των ΑΠΕ και ψηφιοποίηση της οικονομίας. Η δεκαετία της βαθιάς ύφεσης έδειξε ότι πρέπει να λέμε όχι στην άκριτη δημοσιονομική επέκταση, όχι στα εμπορικά ελλείμματα, όχι στην κατανάλωση χωρίς εγχώρια παραγωγή, όχι στην ανάπτυξη που καταστρέφει το περιβάλλον.

Μάθημα 3ο: Οι αντικυκλικές οικονομικές πολιτικές – δηλαδή η στοχευμένη δημοσιονομική επέκταση στην ύφεση, ώστε να διατηρούνται επιχειρήσεις, θέσεις εργασίας και εισοδήματα σε ανεκτά επίπεδα και αντίστοιχα η αποταμίευση στις καλές ημέρες της ανάπτυξης – θωρακίζουν καλύτερα την οικονομία και τα εισοδήματα απέναντι στους κλυδωνισμούς των διεθνών και εθνικών οικονομικών αναταράξεων. Θυμίζω εδώ ότι εμείς για αρκετά χρόνια εντείνουμε την ύφεση με νέες περικοπές.

Μάθημα 4ο: Το ευρωπαϊκό εγχείρημα βαθαίνει και προχωράει μπροστά εξαιτίας των κρίσεων. Η ευρωπαϊκή ένωση σήμερα έχει δημιουργήσει λόγω της ελληνικής κρίσης χρέους, αλλά και λόγω της πανδημίας μια σειρά από σημαντικά εργαλεία οικονομικής διακυβέρνησης και εμβάθυνσης που την κάνουν πιο αποτελεσματική και ανθεκτική απέναντι στις διεθνείς αναταράξεις. Το ταμείο ανάκαμψης και ανθεκτικότητας για παράδειγμα που εισηγήθηκε μεταξύ άλλων και η Ελλάδα είναι μια τέτοια περίπτωση

Μάθημα 5ο: Ο πολιτικός λαϊκισμός που ευδοκίμησε στη χώρα μας στα πρώτα χρόνια της κρίσης, αποδείχθηκε τελικά ότι δεν διαθέτει ποτέ τις κατάλληλες λύσεις και απαντήσεις στα -πολλές φορές σωστά- ερωτήματα που θέτει. Ο κόσμος μας είναι πλέον πολύ πιο σύνθετος για να τον αφήνουμε στα χέρια ανεύθυνων και επικίνδυνων λαϊκιστών.

Και, μάθημα 6ο: Η Ελλάδα σχεδόν χρεοκόπησε το 2010 διότι είχε αφήσει διαχρονικά εκτός των πολιτικών της την ατζέντα της κοινωνικής δικαιοσύνης και της διαγενεακής αλληλεγγύης. Η νέα Ελλάδα πρέπει να είναι μια πιο δίκαιη και συμπεριληπτική χώρα για όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες, με πραγματική αναδιανομή ευκαιριών και δυνατοτήτων στους νέους, τις γυναίκες, τους κατοίκους της περιφέρειας αλλά και των υποβαθμισμένων περιοχών των αστικών κέντρων, τα άτομα με αναπηρία, τους ΛΟΑΤΚΙ+».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο υπουργός Επικρατείας επεσήμανε πως «κατά την τρέχουσα τετραετία καλούμαστε να λάβουμε αποφάσεις και να υλοποιήσουμε 8 δέσμες ενεργειακών προτεραιοτήτων που θα παίξουν καθοριστικό ρόλο για το ενεργειακό μέλλον της χώρας».

Οι οκτώ στόχοι

Ειδικότερα, «καλούμαστε:

να διαχειριστούμε την “ουρά” της ενεργειακής κρίσης, μαζί με κάποιες πιθανές αναφλέξεις , λαμβάνοντας -οπως ήδη το έχουμε κάνει- μέτρα για να στηρίξουμε τους πιο ευάλωτους -ενεργειακά- συμπολίτες μας

να συνεχίσουμε τις επενδύσεις σε φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες, θωρακίζοντας ένα δίκτυο που δέχεται ολοένα και περισσότερες πιέσεις από την ενεργειακή μετάβαση.

Να επεκτείνουμε προγράμματα που αναβαθμίζουν την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων και να επιταχύνουμε την μετάβαση στον ένα τομέα που ακόμα υπολειπόμαστε: την θερμική ενέργεια στα σπίτια.

Να εκπονήσουμε και να υλοποιήσουμε στρατηγικές για νέες τεχνολογίες, όπως οι μπαταρίες, το υδρογόνο, η δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα και τα υπεράκτια αιολικά πάρκα.

Να ενθαρρύνουμε την ηλεκτροκίνηση και τις βιώσιμες μεταφορές, ήδη η ηλεκτροκίνηση έχει αυξηθεί εκθετικά, αλλά χρειάζεται να κάνουμε περισσότερα.

Να ολοκληρώσουμε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα ερευνών για τους υδρογονάνθρακες, ώστε να μάθουμε, επιτέλους, τι δυναμικό έχουμε.

Να βρούμε συμμάχους στην Ευρώπη που να στηρίξουν τις επενδύσεις που θα χρειαστούν στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας – ειδικά στα Δυτικά Βαλκάνια που είναι καθοριστικά για την ανάπτυξη των εθνικών μας πόρων και για την εισαγωγή ενέργειας από την Βόρεια Αφρική.

Να παραμείνουμε ελκυστικός προορισμός για επενδύσεις έτσι ώστε να επεκτείνουμε την υπάρχουσα βιομηχανική βάση αλλά και τον ανταγωνισμό υπέρ των καταναλωτών στις τεχνολογίες και τις υπηρεσίες που συνδέονται με την ενεργειακή μετάβαση».

Συμπερασματικώς, «αν υπολογίσουμε το πόσο καθοριστικά θα είναι τα επόμενα χρόνια στο χώρο της ενέργειας, δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η τετραετία 2023-2027 θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την ενεργειακή υπόσταση και τη φυσιογνωμία της χώρας για τις επόμενες δυο δεκαετίες. Και όλα αυτά βεβαίως πρέπει να γίνουν ταυτόχρονα και σε αρμονία με ευρύτερους στόχους για τη δημοσιονομική σταθερότητα, την εξωτερική πολιτική και την εθνική ασφάλεια, τη μείωση των ανισοτήτων και την κοινωνική συνοχή», υπογράμμισε κλείνοντας ο ‘Α. Σκέρτσος.

Το συνέδριο συνδιοργάνωσαν το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας και η ‘Vertical Solutions’.