Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Αριστερός βερμπαλισμός

ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ στιγμή της αδιάλειπτης αλληλογραφίας που είχαν ο Κ. Μαρξ με τον Φρ. Ενγκελς, ο Κάρολος έστειλε στον Φρίντριχ μια μακροσκελέστατη επιστολή, η οποία κατέληγε με το εξής υστερόγραφο: «Συγγνώμη που σου έγραψα πολλά. Αν είχα χρόνο θα σου έγραφα λιγότερα». Πόσο σοφό υστερόγραφο. Και πόσο διαφέρουν η ακατάσχετη γενικολογία και η επιφανειακή περιγραφή από τον μεστό, κατασταλαγμένο και συμπυκνωμένο λόγο..

Είναι το κόμπλεξ, ηλίθιε!

Ο «ΑΝΕΜΕΛΟΣ», οι «χαιρετούρες με τις κούκλες στην Τσιμισκή», ο «τουρίστας», οι «δεμένες χελώνες» και άλλα τέτοια «εδώδιμα αποικιακά της πολιτικής» δεν είναι παρά το φτηνό και πενιχρό αποτέλεσμα μιας αμήχανης και παραλυτικής σκέψης. Είναι η κραυγαλέα ομολογία -με δραματικούς τόνους είναι η αλήθεια…- ότι δεν έχουν να προσάψουν κάτι πιο σοβαρό και τεκμηριωμένο στον Κ. Μητσοτάκη και κρέμονται από τα κατά Ζουράρι μέζεα ενός «εξωγήινου στον Υμηττό»..

Από δω η κοινωνία, από κει ο ΣΥΡΙΖΑ…

ΣΚΗΝΗ πρώτη: Στη φοιτητική (;) διαδήλωση που έγινε χθες στη Θεσσαλονίκη, κατά του «νόμου Κεραμέως», διαδηλωτές βάζουν φωτιά σε ένα Hyundai Atos μοντέλο 1998. Ως γνωστόν, αυτό είναι το αγαπημένο αυτοκίνητο της μπουρζουαζίας και όχι των μεροκαματιάρηδων….

Νίκο, κατάλαβες τι ημι-είπες;

ΤΟΝ Ν. Βούτση τον ξέρω πολλά χρόνια. Για αρκετά -απ’ αυτά τα- χρόνια οι καθημερινότητές μας ήταν πολύ κοντά. Κάποια στιγμή οι δρόμοι μας και οι καθημερινότητές μας χώρισαν. Ωστόσο, αμοιβαία, κρατήθηκαν ο σεβασμός, η εκτίμηση και η συμπάθεια. Και ο τρόπος με τον οποίο άσκησε τα λεπτά καθήκοντά του ως Πρόεδρος της Βουλής, επιβεβαίωσε την εκτίμησή μου. Πριν από περίπου 18 χρόνια ήμουν απ’ αυτούς που όταν συνελήφθη ο σχεδόν ανήλικος -τότε- γιος του για συμμετοχή σε ληστεία (σχετιζόμενη με τρομοκρατική οργάνωση) είπαν «όχι στην οικογενειακή ευθύνη», «όχι στην ανθρωποφαγία»..

Πολιτική φαντασίωση

ΣΩΣΙΒΙΟ σε μια όχι και τόσο νέα πολιτική φαντασίωση αναζητεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ευρισκόμενος μεσοπέλαγα και ενώ τα μποφόρ είναι πολλά. Η φαντασίωση είναι η διαρκής: Ή διασπάται η Ν.Δ. ή δημιουργείται ένα μεγάλο κόμμα στα δεξιά της, το οποίο σε εκλογές με συνθήκες απλής αναλογικής -εντός του 2021- μπορεί να βγάλει (σε πείσμα των «στημένων δημοσκοπήσεων»)… «προοδευτική διακυβέρνηση». «Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα». Θα μπορούσε το αναπαλαιωμένο παραμυθάκι της Αριστεράς να τελείωνε εδώ. Αξίζει όμως να δει κανείς πόση πολιτική απελπισία και αδιέξοδο κουβαλάει μέσα του… .

«Τι να φταίει, τι να φταίει…»

ΑΜΕΙΛΙΚΤΗ η λαϊκή σοφία. Και δικαιωματικά σκληρή. Πόσω μάλλον όταν έχει αντέξει στο χρόνο, είναι τόσο συμπυκνωμένη και είναι ανοιχτή στην αλληγορία. Συνήθως, κινείται στα όρια της ευπρέπειας, χωρίς -όταν κρίνει ότι χρειάζεται- να διστάζει να τα ξεπερνά..

«Φταίει»… και για του σπανού τα γένια

ΟΤΑΝ ο Ν. Ηλιόπουλος έλεγε προχθές ότι «φταίει ο κ. Μητσοτάκης» για το πανευρωπαϊκό αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί με τα εμβόλια, φάνηκε σαν μια κραυγαλέα μεν, στιγμιαία δε, λαϊκιστική κορόνα. Οταν όμως χθες ο ΣΥΡΙΖΑ επανήλθε με νέα ανακοίνωσή του, σύμφωνα με την οποία η κυβέρνηση «μετατρέπει την Ελλάδα σε ψωροκώσταινα των εμβολίων», τότε το αδίκημα έπαψε να είναι στιγμιαίο και έγινε διαρκές. Εμπλουτισμένο όμως με μεγάλη δόση κωμικοτραγικού στοιχείου..

Μπουρδουκλώματα…

ΤΟ ΟΤΙ ο Α. Τσίπρας δεν βρίσκεται στη καλύτερη ψυχολογία προκύπτει με πολλούς τρόπους. Φαίνεται στις λιγοστές- είναι η αλήθεια- δημόσιες εμφανίσεις του είτε στη Βουλή είτε σε περιοδείες. Ακούγεται στον πολιτικά ασταθή λόγο του, όπως π.χ. τα περί «εθνικής ευθύνης». Αλλά κυρίως προκύπτει από πολιτικές ενέργειες και προσωπικές αποφάσεις του. Από το να υποστηρίζει τις διαδηλώσεις και ταυτοχρόνως να καταγγέλλει την κυβέρνηση για ανεπαρκή μέτρα κατά του συγχρωτισμού, μέχρι τις εντελώς αψυχολόγητες και εξοντωτικές αγωγές που υπέβαλε σε δύο δημοσιογράφους. Αναθερμαίνοντας ένα θέμα που έχει φύγει από την επικαιρότητα και θέτοντας εαυτόν σε μια δημόσια δοκιμασία, όταν αυτές οι αγωγές πάνε στο ακροατήριο..

Κι όμως, ο μακαρίτης έκανε λάθος…

ΑΔΙΚΟ είχε τελικά ο μακαρίτης. Μιλάνε για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου. Αρκεί να υπάρχει περίσσια υποκρισίας και θράσους. Και όπως φαίνεται, η Κουμουνδούρου τα διαθέτει και τα δυο..

«Η θανάσιμη μοναξιά του Αλέξη Ασλάνη»…

ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ να τσακωθεί ο Θ. Καρτερός με τον… Θ. Καρτερό και να αυτοαναιρεθεί μέσα σε λίγα 24ωρα. Χρειάστηκε να τσακωθούν δημοσίως ο διευθυντής της «Αυγής» Α. Τσέκερης με τον αρθρογράφο της εφημερίδας Θ. Καρτερό για το πόσο καλές ή κακές είναι οι «τάσεις». Χρειάστηκε να βγουν σχεδόν στο πεζοδρόμιο οι διαφορές μεταξύ των «τάσεων» και της νόμιμης ηγεσίας του κόμματος για σειρά θεμάτων (Κουφοντίνας, Ελληνοτουρκικά, λειτουργία-φυσιογνωμία κόμματος κ.λπ.). Χρειάστηκε να παραδεχθούν στις «κλειστές» συσκέψεις ότι η δημοσκοπική εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του ίδιου του Α. Τσίπρα, είναι «αποκαρδιωτική». Αλλά και πάλι δεν άλλαξε τίποτα. Ο,τι και να συμβαίνει, η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ είναι εικόνα Βαβέλ..