ΟΣΑ έγιναν στον Λευκό Οίκο επιβεβαίωσαν ένα νέο παγκόσμιο σκηνικό, το οποίο έχει αρχίσει να δημιουργείται εδώ και κάποιες εβδομάδες. Ο Τραμπ δείχνει να απομακρύνεται και άλλο από την Ευρώπη και να συμπλέει με τον Πούτιν. Η Ευρώπη βρίσκεται σε πανικό. Ψάχνει να βρει λύση για το Ουκρανικό, για τις σχέσεις της με την Αμερική, για την άμυνα, για όλα. Ψάχνει να βρει τον εαυτό της, που έχει χάσει εδώ και πολλές δεκαετίες.

ΑΚΟΜΑ, όμως, κι αν δεν συνέβαιναν όλα αυτά, ακόμα κι αν ο Τραμπ αύριο το πρωί αποθέωνε τον Ζελένσκι και άλλαζαν όλα, η Ευρώπη και πάλι θα έπρεπε να βρει τον δρόμο μέσα από τον οποίο θα γίνει αυτόφωτη διπλωματικά, στρατιωτικά, οικονομικά. Και στην πραγματικότητα η σειρά είναι η ακριβώς ανάποδη. Η Ευρώπη πρέπει να αποφασίσει άμεσα ποια μέτρα θα πρέπει να λάβει για να γίνει ισχυρή οικονομικά, ώστε στη συνέχεια να ενισχύσει την άμυνά της και να μπορεί να θωρακίσει τη διπλωματική της θέση.

ΓΙΑ την ώρα δεν γίνεται τίποτα από όλα όσα πρέπει να γίνουν. Οι μεγάλες χώρες της Ευρώπης κουτουλάνε μεταξύ τους. Την προηγούμενη εβδομάδα, έγινε η σύνοδος Μακρόν στο Παρίσι. Τώρα, έγινε η σύνοδος Στάρμερ στο Λονδίνο. Πραγματικά αποτελέσματα δεν υπήρξαν. Πέρα από κάποιες θεωρητικολογίες, δεν γίναμε σοφότεροι. Εδώ έφτασαν στο σημείο οι Βρετανοί να «αδειάσουν» το σχέδιο εκεχειρίας που διέρρεε η γαλλική πλευρά. Ε, με όλο αυτό το μπάχαλο, τι θα κάνει ο Τραμπ; Θα περιμένει να δει αν και πότε οι Ευρωπαίοι αποφασίσουν για το τι θέλουν να κάνουν;

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει χτυπήσει καμπανάκια στην Ευρώπη εδώ και πολλά χρόνια. Από την εποχή της πανδημίας, που κάποιοι θεωρούσαν απίθανο να εκδοθεί κοινό χρέος για το Ταμείο Ανάκαμψης. Ο πρωθυπουργός πρόσφατα δήλωσε πως η Ευρώπη οφείλει να αφυπνιστεί από τη γεωπολιτική της αφέλεια. Και, μάλιστα, αυτό πρέπει να γίνει εδώ και τώρα. Οχι σε κάποια χρόνια. Οχι με τις συνήθεις ευρωπαϊκές χρονοκαθυστερήσεις.

ΤΗΝ Πέμπτη διεξάγεται η έκτακτη Σύνοδος Κορυφής στην οποία, υποτίθεται, πως θα αποφασιστούν τα επόμενα βήματα για την ευρωπαϊκή άμυνα. Μακάρι να μην υπάρξουν καθυστερήσεις. Αλλά και πάλι, δεν πρέπει να υπάρχει υπέρμετρη αισιοδοξία. Γιατί τα προβλήματα της Ευρώπης είναι πολύ περισσότερα και πολύ σοβαρά. Να το πούμε απλά. Αν, σύντομα, οι μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες δεν συμφωνήσουν σε έκδοση ευρωομολόγου για την υλοποίηση της έκθεσης Ντράγκι και τη δημιουργία μιας ισχυρής ευρωπαϊκής άμυνας, τότε η Ευρώπη δεν πρόκειται να «ανέβει κατηγορία». Θα συνεχίσει να παρακολουθεί τον Τραμπ, τον Πούτιν και τον Σι. Ενώ, παράλληλα, οι πολίτες της Ευρώπης θα στρέφονται ακόμα πιο έντονα προς τον… αντισυστημισμό.