Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
ΤΟ ΙΔΙΟ έργο έχει προσπαθήσει να το «ανεβάσει» αρκετές φορές ο ΣΥΡΙΖΑ. Πάντα όμως με την ίδια αποτυχία. Αλλοτε με τη Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία προεξοφλούσε τη διάσπαση της Ν.Δ. Κι άλλοτε όταν, πριν από τις εκλογικές αναμετρήσεις του 2019, τα κόμματα στα δεξιά της Ν.Δ. πήγαιναν κι ερχόντουσαν πιο έντονα, απ’ όσο πάνε κι έρχονται τώρα -και πράγματι- οι «τάσεις» ή «φράξιες» στον ΣΥΡΙΖΑ. Το 2019 το μόνο «δεξιό» κόμμα που μπήκε στη Βουλή ήταν του Βελόπουλου. Οι διασπάσεις της Ν.Δ. και οι ηχηρές μεταγραφές από τη Ν.Δ. έμειναν στα χαρτιά των επιτελών του ΣΥΡΙΖΑ και των γραφιάδων του, οι οποίοι είχαν επιφορτιστεί επί τούτου.
ΟΙ ΙΔΙΟΙ γραφείς, με τους ίδιους σεναριογράφους επανέρχονται τώρα, πατώντας, όπως λένε, στις «αγεφύρωτες διαφορές» του Κ. Μητσοτάκη με τον Α. Σαμαρά στα εθνικά θέματα. Οι οποίες, κατά το σενάριο, έχουν καταστήσει τον πρωθυπουργό «όμηρο του Σαμαρά» και των «βουλευτών που ελέγχει».
ΤΟ ΠΟΝΗΜΑ είναι της απελπισίας. Κατ’ αρχάς εκλογές το 2021, έτσι όπως έχει εξελιχθεί η πανδημία, δεν υπάρχουν πουθενά στο χάρτη. Υπάρχουν μόνο στο φόβο του ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος, πάλι, προσπαθεί να τις ξορκίσει, γιατί ξέρει και τη δική του τύχη και την τύχη του Α. Τσίπρα, μετά από μια νέα μεγάλη ήττα. Εκλογές λοιπόν, προς ανακούφιση της Κουμουνδούρου, δεν υπάρχουν στον ορίζοντα του 2021. Βαθιά ανάσα για τους βαθιά ανησυχούντες.
ΑΛΛΑ και το υπόλοιπο story, το οποίο φιλοδοξεί να υποκαταστήσει το θετικό πολιτικό αφήγημα -που συνεχίζει να λάμπει διά της απουσίας του από τον δημόσιο λόγο της αξιωματικής αντιπολίτευσης-, παραπέμπει σε «πολιτικό βίπερ Νόρα». Ουδείς στη Ν.Δ., πόσω μάλλον ο Α. Σαμαράς, θα διανοούταν να πάει κόντρα σε έναν πρωθυπουργό και μια κυβέρνηση (η οποία οφείλεται και σε αυτόν) και η οποία απολαμβάνει μεγάλη εμπιστοσύνη όχι μόνο της εκλογικής βάσης της Ν.Δ., αλλά και της σημαντικής πλειοψηφίας της κοινωνίας. Και μάλιστα εν μέσω τριπλής κρίσης. Αυτή η κουλτούρα των διασπάσεων μπορεί να είναι φιλική με το πολιτικό DNA του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν έχει καμία σχέση με την πολιτική κουλτούρα της μόνης παράταξης που παρέμεινε ισχυρή και μετά τη δεκαετή κρίση των Μνημονίων. Η τελευταία διάσπαση της Ν.Δ. ήταν ο συγκυβερνήτης του Α. Τσίπρα, Π. Καμμένος.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, υπάρχουν άπειρα παραδείγματα ότι στις αξίες και την πολιτική κουλτούρα της Κεντροδεξιάς είναι η σύνθεση των απόψεων και όχι η προσχηματική χρησιμοποίησή τους, προκειμένου να διαμοιραστούν κομματικά ιμάτια. Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν πάρα πολλά. Και στη μακρά ιστορία της Αριστεράς. Και στη συντομότερη ιστορία του χειρότερου κακεκτύπου της, που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Οπότε, ασφαλώς μπορεί «ο πεινασμένος» να «ονειρεύεται καρβέλια», αλλά αυτό δεν είναι πολιτική. Είναι κάτι άλλο. Πολύ πιο κοντά στην πολιτική φαντασίωση. Η οποία ως φαντασίωση εκπληρώνει αυτά που αδυνατεί να ικανοποιήσει η πραγματικότητα.
ΜΠΟΥΡΔΕΣ…
Πες, πες, πες, το πίστεψε ο Α. Τσίπρας, πίστεψαν και στον ΣΥΡΙΖΑ. Οτι η Ε.Ε. υιοθέτησε την πρόταση του Α. Τσίπρα για τις… πατέντες των εμβολίων. Μαζί της και ο γενικός διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, με τον οποίο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε μια τηλεφωνική συνομιλία. Τι κι αν τη σοβαρή εκδοχή της πρότασης που αντέγραψε τσάτρα-πάτρα ο Α. Τσίπρας την έχει κάνει εδώ και… 9 μήνες ο Κ. Μητσοτάκης. Τι κι αν το Συμβούλιο της Ευρώπης είχε συμπεριλάβει -πριν από την τροπολογία βουλευτών- στο κείμενό του μια γενικόλογη ευχή για «ευρεία παραγωγή» του εμβολίου και «διάθεσή του σε όλες τις χώρες».
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Τι κι αν ο γενικός διευθυντής του ΠΟΥ εξέπεμψε «ένα θετικό μήνυμα», ότι η υγεία είναι δημόσιο αγαθό. Ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει παντού… παγκόσμια υιοθέτηση της «πρότασης του Τσίπρα». Ποια ακριβώς όμως ήταν η πρόταση που έκανε ο Α. Τσίπρας στις 8 Ιανουαρίου; Η κυβέρνηση «να ζητήσει από την Ε.Ε. να εξασφαλίσει τις πατέντες των εμβολίων, ώστε να μπορεί η κάθε χώρα να παραγάγει τις δόσεις που χρειάζεται»! Ο Α. Τσίπρας σαν άλλος νταουλιέρης ζήτησε κάτι σαν… επίταξη των πατεντών από την Ε.Ε. και μετά αβέρτα εμβόλια σε όλους! Χρειάστηκε να βγει ο πρόεδρος των Φαρμακοβιομηχάνων Ελλάδος, για να πει με τακτ ότι και να μας δίνανε τις πατέντες τα ελληνικά εργοστάσια χρειάζονται 8-10 για να μπορέσουν να παραγάγουν εμβόλια.
Χρειάστηκε να γίνει ο πρωτοφανής πόλεμος της Ε.Ε. με την AstraZeneca για να αντιληφθούν οι φωστήρες της Κουμουνδούρου ότι οι πατέντες δεν είναι… σεισάχθεια. Παρ’ όλα αυτά όμως, ο χαβάς, χαβάς: Ολος ο κόσμος, η Ε.Ε., ο ΠΟΥ, η… ΦΙΜΠΑ και η… ΟΥΕΦΑ αποδέχτηκαν την «πρόταση του Τσίπρα»… Το ότι το προσωπικό κύρος του Α. Τσίπρα χρειάζεται επειγόντως αναστήλωση είναι εκ των ων ουκ άνευ. Αλλά αναστήλωση με μπούρδες είναι μπούρδα και όχι αναστήλωση.
«Η εστίαση πέθανε»…
Ενα βιντεάκι με πρωταγωνιστές τη θεατρική ομάδα Bad Eggs από την Πάτρα και όχι τη συμπαθέστατη κ. Ελεφάντη -η οποία πρωταγωνιστεί συνήθως στα σποτ του ΣΥΡΙΖΑ- αναδύθηκε από τον προπαγανδιστικό βραχίονα του ΣΥΡΙΖΑ, που ακούει στο όνομα «Ομάδα Μνήμης». Εκεί λοιπόν ο ΣΚΕΑΝΑ (Σύλλογος Καταστηματαρχών Εστίασης και Αναψυχής) εμφανίζεται να περιγράφει γλαφυρά, αλλά και δραματικά την κατάσταση της εστίασης στην Πάτρα -και μάλλον όχι μόνο-καταλήγοντας στο εξόχως σαφές «Η εστίαση πέθανε».
Εντάξει, θα πει κανείς πρόκειται για μια ακόμα μάχη στη μάχη της επικοινωνίας και της προπαγάνδας. Θα ήταν ίσως μόνο έτσι, αν ο πρόεδρος του ΣΚΕΑΝΑ δεν ήταν αυτός που πριν από 2 εβδομάδες, όταν ο Α. Τσίπρας έκανε επίσκεψη στην Πάτρα, φωτογραφήθηκε αγκαζέ μαζί του. Οι κακές γλώσσες από την Πάτρα λένε ότι ο νεοδημοκράτης πρόεδρος ως επιχειρηματίας ο ίδιος έχει λάβει γενναία επιστρεπτέα(;) προκαταβολή, αλλά και άλλες βοήθειες από το κράτος.
Ωστόσο, επιμένουν οι κακές γλώσσες, ο πρόεδρος βρήκε κοινό έδαφος με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Ωστε να επανεκλεγεί με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ πρόεδρος. Κι αυτό φαίνεται πως έχει κάποια σημασία, δεδομένου ότι μέλη του ΣΚΕΝΕΑ -που παραμένουν νεοδημοκράτες- φέρονται να έχουν αποχωρήσει ή να αποχωρούν από το Σύλλογό του και να δημιουργούν νέο. Κοντός ψαλμός αλληλούια. Βιντεάκι πανελλαδικής λήψεως όμως εγένετο…
Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr