Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΓΙ’ ΑΥΤΟ και ο Α. Τσίπρας μπόρεσε και κατέθεσε αγωγές εναντίον δύο δημοσιογράφων, αξιώνοντας 1.000.000 ευρώ από τον καθέναν, για συκοφαντική δυσφήμησή του και με αφορμή τα όσα είχαν γράψει για την περίφημη βίλα του Σουνίου. Η οποία, ενώ βρέχεται από τη θάλασσα, νοικιάστηκε στην τιμή-ευκαιρία των 500 ευρώ το μήνα. Ασχέτως αν τα 2 εκατ. που θα πάρει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αν κερδίσει τις δύο αγωγές, θα πάνε στο Ταμείο των δημοσιογράφων και όχι στην τσέπη του, δεν αλλάζει το νόημα του υπέρογκου ποσού που ζητείται από τους δύο δημοσιογράφους. Δεν είναι ένα ποσό που αποσκοπεί στην όποια επανόρθωση, αλλά είναι ένα ποσό εξόντωσης. Και ταυτοχρόνως είναι και μια διαρκής απειλή, εκφοβισμός και αποτροπή προς οποιονδήποτε άλλο δημοσιογράφο θα σκεφτόταν να κάνει μη αρεστή έρευνα ή κριτική στον τέως πρωθυπουργό.

ΑΛΛΩΣΤΕ η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τα ΜΜΕ είναι μια διαταραγμένη σχέση. Πριν γίνει κυβέρνηση τα κατήγγειλε. Κι όταν έγινε κυβέρνηση, άλλα τα έκλεισε, άλλα προσπάθησε να τα προσεταιριστεί κι άλλα να τα ελέγξει. Κι όταν έπαψε να είναι κυβέρνηση, πάλι τα κατήγγειλε. Ως κυβέρνηση το σχέδιό του ήταν εξαιρετικά απλό: ο έλεγχός τους με όλα τα μέσα. Αποκορύφωση αυτού του ελάχιστα δημοκρατικού σχεδίου ήταν ο περίφημος διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες, ο οποίος κατέληξε σε ένα μεγαλειώδες φιάσκο, χαμένος κάπου ανάμεσα στο ΣτΕ και σε κάποια βοσκοτόπια. Μια υπόθεση, άλλωστε, η οποία εκκρεμεί καθώς αναμένεται η διαβίβαση της σχετικής δικογραφίας στη Βουλή, μετά τις σχετικές καταγγελίες του Χρ. Καλογρίτσα.

Ο «ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ» ήταν το αποκορύφωμα, αλλά δεν ήταν το μόνο μελανό σημείο στη σχέση του κυβερνώντος ΣΥΡΙΖΑ με τα ΜΜΕ και συγκεκριμένους δημοσιογράφους. Μη αρεστοί δημοσιογράφοι στοχοποιήθηκαν με πρωτόγνωρη βαναυσότητα και κυνισμό. Για τους πιο ενοχλητικούς απ’ αυτούς επιχειρήθηκε μέχρι και «δολοφονία χαρακτήρων». Επί ΣΥΡΙΖΑ για πρώτη φορά αναφέρθηκαν ονόματα δημοσιογράφων σε επίσημες ανακοινώσεις του Μ. Μαξίμου ή του Γραφείου Τύπου του κόμματος, συνοδευόμενα από χαρακτηρισμούς του τύπου «πολιτική αλητεία» ή «το αναφαίρετο δικαίωμα στον αυτοεξευτελισμό». Επί των ημερών της ΠΦΑ ενεργοποιήθηκε το αυτόφωρο για δημοσιογράφους. «Μαγαζάκια», κυρίως στο Διαδίκτυο, στήθηκαν κυριολεκτικά μέσα σε ένα βράδυ, λειτουργώντας απροκάλυπτα σαν αναμεταδότες και αντηχεία της γραμμής των υπογείων. Αλλα ΜΜΕ, που δεν υπέκυψαν στη γοητεία του τότε ανατέλλοντος αστέρα, κινδύνεψαν με οικονομική εξόντωση.

ΑΛΛΑ και μετά τις εκλογές του Ιουλίου του 2019, πάλι τα ΜΜΕ έφταιγαν για την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή τη φορά ήταν τα «βοθροκάναλα της διαπλοκής» που έκαναν τη ζημιά. Η σχέση των κομμάτων εξουσίας με τα ΜΜΕ -και αντιστρόφως-ποτέ δεν ήταν εύκολη και ανέφελη. Αλλά επί ΣΥΡΙΖΑ ο καθεστωτισμός που χαρακτήριζε όλη την πολιτική της τότε κυβέρνησης επιχείρησε να «πνίξει» την ελευθερία της έκφρασης και να δημιουργήσει «γκουλάγκ ενημέρωσης». Ποτέ ξανά δεν υπήρξε τόση δυσανεξία στην κριτική και ποτέ ξανά τα fake news δεν διεκδίκησαν τόσο μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση μιας εικονικής, αλλά βολικής πραγματικότητας. Κυρίως για τον «πρώτο των πρώτων». Το «ιερό τοτέμ των αγανακτισμένων», που πίστεψε ότι θα βάραγε νταούλια και θα χόρευε όλη η Ευρώπη. Μπροστά σε κάποιους δημοσιογράφους θα… κώλωνε;

Ή ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ Ή ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ

Χθες ήταν η σειρά της Αττικής να στείλει το δυσάρεστο μήνυμά της ότι δεν τελειώσαμε με τον έλεγχο της πανδημίας. Προχθές ήταν η σειρά του Παλέρμο και αντιπροχθές της Βαρκελώνης. Τα ασυντόνιστα μεταξύ τους ευρωπαϊκά lockdown-ακορντεόν αποδεικνύονται ατελέσφορα. Ηρεμεί και χαλαρώνει κάπως μια περιοχή της Ευρώπης, φουντώνουν κάποιες άλλες. Και μετά εναλλάσσονται στο άνοιγμα και το κλείσιμο. Προφανώς τα lockdown-ακορντεόν που εφαρμόζονται σχεδόν σε όλη την Ευρώπη είναι αναγκαία προκειμένου οι αγορές να παίρνουν ανάσες, αλλά ανεπαρκή για να περιορίσουν την πανδημία.

Ο μεταλλαγμένος ιός βρίσκει «περάσματα» την ώρα που τεντώνεται το ακορντεόν. Είναι δυνατόν να συντονιστεί όλη η Ευρώπη σε μια ενιαία πολιτική ανοίγματος και κλεισίματος, προκειμένου σε συνδυασμό με τα εμβόλια να υπάρξει ένα ισχυρό τείχος που θα περιορίσει ουσιαστικά και όχι παρωδικά την πανδημία; Προφανώς δεν είναι καθόλου εύκολο. Εδώ αποδεικνύεται ατελέσφορη η πολιτικά σωστή απόφαση για κεντρική και ενιαία προμήθεια των εμβολίων.

Αλλά, δεδομένης της καθυστέρησης που θα υπάρξει στον εμβολιασμό του αναγκαίου ποσοστού του ευρωπαϊκού πληθυσμού, μήπως αυτό το δύσκολο είναι και η μοναδική λύση; Μήπως για ένα ορισμένο διάστημα -το οποίο ούτως ή άλλως δεν θα είναι ιδιαίτερα μεγάλο, σε σχέση με τον ένα χρόνο που διαρκεί ήδη η πανδημία-όλη η Ευρώπη να κλείσει και να ανοίξει μαζί; Μήπως, με άλλα λόγια, ήρθε η ώρα η Ε.Ε. να λειτουργήσει σαν πραγματικά ενιαίος οργανισμός; Αλλωστε μια τέτοια κίνηση θα διευκόλυνε και τις επόμενες οικονομικές αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν.

Το Ταμείο Ανάκαμψης όσο «μακραίνει» η διάρκεια της πανδημίας τόσο πιο γρήγορα θα ξεπεραστεί, καθώς οι ανάγκες θα έχουν μεγαλώσει κι άλλο. Το τι γίνεται π.χ. στην Ολλανδία, όπου σχεδόν έχει χαθεί ο έλεγχος της πανδημίας, είναι χαρακτηριστικό. Η Ολλανδία ήταν από τις χώρες που μπήκαν μπροστά προκειμένου το Ταμείο Ανάκαμψης και η αμοιβαιοποίηση του χρέους να είναι όσο το δυνατόν μικρότερα. Μήπως μια ενιαία στάση στην αντιμετώπιση της πανδημίας θα «βοηθούσε» ακόμα και τους «σκληρούς» της Ε.Ε. να συνταχθούν και με μια συνολική οικονομική λύση; Ούτως ή άλλως οι εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί και τα εκατομμύρια των κρουσμάτων έχουν αποδείξει ότι καμία ευρωπαϊκή οικονομία δεν ωφελήθηκε. Ισως κάποιες επλήγησαν λιγότερο. Αλλά καμία δεν κέρδισε.

ΣΥΡΙΖΑ… Channel στη Βουλή

Ισως και εντός της εβδομάδας, ή το αργότερο την ερχόμενη εβδομάδα, διαβιβάζεται στη Βουλή η δικογραφία που έχει σχηματιστεί μετά τις καταγγελίες και το συμπληρωματικό υπόμνημα του Χρ. Καλογρίτσα για το ΣΥΡΙΖΑ Channel. Σύμφωνα με πληροφορίες η καθυστέρηση οφείλεται στο γεγονός ότι δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα οι μαρτυρίες των νέων μαρτύρων που ο Χρ. Καλογρίτσας πρότεινε να εξετασθούν, με το συμπληρωματικό υπόμνημα που κατέθεσε προ ημερών. Η διαβίβαση της δικογραφίας στη Βουλή θεωρείται δεδομένη από δικαστικούς κύκλους, καθώς αναφέρεται το όνομα του κ. Παππά κι ενδεχομένως -σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες- κι άλλων, ή άλλου πολιτικού προσώπου.

Κοντά στη Σύνοδο του Μαρτίου η 2η διερευνητική;

Οτι θα γίνει και δεύτερη (62η) διερευνητική συνάντηση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας θεωρείται δεδομένο από διπλωματικούς κύκλους. Κι αυτό ερμηνεύεται ως μια έμμεση ένδειξη ότι η πρώτη μετά το 2016 διερευνητική συνάντηση που έγινε στην Κωνσταντινούπολη δεν οδηγήθηκε σε ναυάγιο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παρήχθη και αποτέλεσμα.

Η δεύτερη συνάντηση θα γίνει στην Αθήνα. Κι όπως παρατηρούν έμπειροι διπλωμάτες, αν ισχύσει αυτό που ίσχυε και στο παρελθόν, η νέα συνάντηση θα γίνει κοντά στη Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου. Η εμπειρία του παρελθόντος δείχνει ότι ανάμεσα σε δύο διερευνητικές συναντήσεις μεσολαβούσαν 40-60 ημέρες. Κι αυτό γιατί κάθε συνάντηση δημιουργεί την ανάγκη νέας προετοιμασίας εν όψει της επόμενης. Αν τηρηθεί η παράδοση λοιπόν δεν αποκλείεται να υπάρξει χρονική γειτνίαση της διερευνητικής με τη Σύνοδο Κορυφής.

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr