«Προοδευτική κυβέρνηση» χωρίς το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. δεν υπάρχει. Η απλή αριθμητική είναι αποστομωτική. Βγαίνοντας το ΠΑΣΟΚ από την εξίσωση της «προοδευτικής κυβέρνησης», αποτέλεσμα είναι το μηδέν. Αν συνυπολογιστεί ότι το ΚΚΕ ακούει ΣΥΡΙΖΑ και παθαίνει πολιτική αλλεργία, ακόμα κι αν το ΜέΡΑ25 καταφέρει να μπει στη Βουλή, το άθροισμα χωρίς το ΠΑΣΟΚ από μηδέν γίνεται μείον. Γιατί ο ήδη συρρικνωμένος ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ένας μικρότερος ΣΥΡΙΖΑ του 2015 χωρίς το δεκανίκι των ΑΝ.ΕΛ. Πρακτικά και ουσιαστικά η μόνη κυβερνητική προοπτική του ΣΥΡΙΖΑ είναι η… αυτοδυναμία. Αλλά το άλλο με τον Τοτό μάλλον είναι καλύτερο.

Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. με την εκλογή του Ν. Ανδρουλάκη καλλιέργησε προσδοκίες σε ένα μέρος του εκλογικού σώματος, το οποίο δεν ήθελε ούτε Ν.Δ. ούτε ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές οι προσδοκίες ψαλιδίστηκαν από σειρά αδέξιων και πολιτικά παρεξηγήσιμων ελιγμών του Ν. Ανδρουλάκη, οι οποίοι εκτός των άλλων παρέπεμπαν σε μικρομεγαλισμό. Ηταν λογικά αδιανόητο π.χ. ο αρχηγός του τρίτου κόμματος να «κόβει» από την πρωθυπουργία όποιον θα ψήφιζε ο ελληνικός λαός. Και ήταν πολιτικό φάουλ όταν μίλησε για «Ν.Δ. στην αντιπολίτευση», περίπου δίνοντας τα χέρια με τον Α. Τσίπρα. Ηρθαν και τα θέματα Καϊλή και παρακολουθήσεων, με αποτέλεσμα η εικόνα του ΠΑΣΟΚ να θολώσει πολύ και το μονοψήφιο ποσοστό να μοιάζει κάτι μακρινό.

Η κατηφόρα στην οποία μπήκε το ΠΑΣΟΚ λειτούργησε σαν σοκ. Αρκετοί στη Χ. Τρικούπη, εκτός εκείνων που θα μπορούσαν να έχουν πάει ήδη στον ΣΥΡΙΖΑ, ξύπνησαν. Ο Ν. Ανδρουλάκης στην Κ.Ε. του κόμματός του, μαζί με την παρουσίαση των ψηφοδελτίων, έκανε και τη μεγάλη τομή, λέγοντας ότι θα συζητήσει με το πρώτο κόμμα στη βάση των 10 προγραμματικών σημείων που θεωρεί σημαντικά. Ρεαλιστικά, ο Ν. Ανδρουλάκης είπε για πρώτη φορά τόσο καθαρά ότι είναι έτοιμος να συζητήσει και με τον Κ. Μητσοτάκη. Ο οποίος, σύμφωνα με τα δεδομένα που υπάρχουν, λογικά θα είναι ο αρχηγός του πρώτου κόμματος. Εκεί «έσπασε το γυαλί», έπαθε νευρική κρίση ο ΣΥΡΙΖΑ, με την Π. Τσαπανίδου να κάνει το μοιραίο λάθος να χαρακτηρίσει τον Ν. Ανδρουλάκη «εκβιάσιμο» και τον Π. Πολάκη να μιλάει για «πιασμένους».

Τότε ξεκαθάρισε η εικόνα και το μυαλό στη Χ. Τρικούπη. Και τότε ξύπνησαν οι μνήμες από τους τραμπουκισμούς εναντίον στελεχών του από τους «αγανακτισμένους», όπου είχε φωλιάσει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Τότε ανασύρθηκαν οι ιαχές για τους «τσολάκογλου», τους «ολαντρέου» και τους «γερμανοτσολιάδες». Αρκεσε μία κίνηση για να πέσει η μάσκα της κεντροαριστερής μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ και το παραμύθι για τον Α. Τσίπρα που «αλλάζει».

Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. επανήλθε στο χώρο της λογικής και της θεσμικής υπευθυνότητας, διαχωρίζοντας εμπράκτως τη στάση του από το «πεζοδρόμιο» και την καρικατούρα «ανένδοτου» του αντικοινοβουλευτικού ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρώτος που το κατάλαβε αυτό ήταν ο παθών: ο ΣΥΡΙΖΑ που ξέμεινε από κυβερνητική πρόταση και άρχισε τον ματαιωμένο πολιτικό ακτιβισμό.

Ο στόχος της Ν.Δ. παραμένει η αυτοδυναμία στις δεύτερες εκλογές. Αν ο ελληνικός λαός αποφασίσει και στις δεύτερες εκλογές ότι δεν θέλει τη σταθερότητα που εγγυάται η αυτοδυναμία, υπάρχει πλέον εναλλακτική λύση: κυβέρνηση συνεργασίας Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ. Η πολιτική ταφόπλακα που μπήκε την Τετάρτη γράφει μόνο ένα όνομα επάνω της, «ΣΥΡΙΖΑ». Και για την κυριολεξία, «ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση».

ΑΙΧΜΗ

ΔΕΝ ΕΜΑΘΑΝ ΤΙΠΟΤΑ 4 ΧΡΟΝΙΑ;

Εντάξει ο «μετρ της δημιουργικής ασάφειας» και των IOUs να λείπει από το οικονομικό «επιτελείο» του ΣΥΡΙΖΑ. Οπως λείπει και ο Α. Φλαμπουράρης, ο οποίος είχε αναρωτηθεί «τι είναι το χρέος;», για να απαντήσει θυμόσοφα ο ίδιος «αέρας είναι». Και εντάξει η οικονομία, ποτέ δεν ήταν το «δυνατό χαρτί» του «αυταπατημένου» αλλά και οικονομικά αστοιχείωτου Α. Τσίπρα. Αλλά 4,5 χρόνια στην κυβέρνηση της χώρας δεν έμαθαν τίποτα; Προχθές ο Χρ. Σταϊκούρας εξέθεσε ανεπανόρθωτα τον Τ. Αλεξιάδη (έχει διατελέσει στο υπουργείο Οικονομικών), ο οποίος είπε το αμίμητο: «Αφού έχετε αποθεματικό 40 δισ., δεν μπορείτε να κάνετε στοιχειώδεις παρεμβάσεις, για παράδειγμα, για τον επαγγελματικό κόσμο;». Και τον εξέθεσε με ένα απλό ερώτημα: «Είναι δυνατόν να μπερδεύετε τα ταμειακά διαθέσιμα με τον δημοσιονομικό χώρο;» Κάνοντας τον κ. Αλεξιάδη να θυμίζει κάποιον που μπορεί να έχει στο λογαριασμό του 10.000 ευρώ, να χρωστάει 100.000 ευρώ και να ξοδεύει απερίσκεπτα… Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που η Ε. Αχτσιόγλου -το ανατέλλον οικονομικό αστέρι του ΣΥΡΙΖΑ- αδυνατούσε να καταλάβει ότι μπορούν αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα χωρίς να αυξηθούν οι φόροι! Η αύξηση του ΑΕΠ π.χ. ή οι επενδύσεις, με τους ίδιους φορολογικούς συντελεστές, δεν χωράει στο μυαλό της κ. Αχτσιόγλου ότι μπορούν να φέρουν μεγαλύτερα φορολογικά έσοδα στο κράτος. Βέβαια το ίδιο «μαργαριτάρι» το είχε πει πρώτος ο κορυφαίος όλων, ο χαρισματικός ηγέτης. Ο οποίος δεν αφήνει ευκαιρία που να μη δείχνει την εργατικότητά του και τη βαθιά γνώση της οικονομίας. Δεν έχασε και την ευκαιρία, σε live μετάδοση από τη Βουλή, όταν ο Κ. Μητσοτάκης τον ρωτούσε επιμόνως πόσο ακριβώς κοστίζει η μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα ή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα, να απαντήσει με το αμήχανο αλλά και άνετο «καλά, αυτή τη δουλειά θα κάνουμε τώρα;»… Εντάξει, δεν έσκισε τα Μνημόνια με ένα νόμο κι ένα άρθρο. Δεν έφερε σεισάχθεια και διαγραφή του χρέους. Δεν κατήργησε τον ΕΝΦΙΑ. Και δεν αύξησε τους μισθούς όσο είχε τάξει, πριν τις αυταπάτες. Εντάξει. Αλλά να μην έμαθαν τίποτα 4,5 χρόνια που κυβερνούσαν τη χώρα;

Δημοσκοπήσεις φάντασμα -1

Μάλλον τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, για να ξεφύγουν από τη δύσκολη θέση να σχολιάζουν τις δυσμενείς δημοσκοπήσεις, κάνουν διάλειμμα από την αμφισβήτησή τους και περνάνε σε «άλλα κόλπα». Τις τελευταίες μέρες τουλάχιστον δύο από τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, πρώην υπουργοί και στενοί συνεργάτες του Α. Τσίπρα, λένε ότι έχουν δημοσκόπηση που δείχνει ότι η διαφορά από τη Ν.Δ. είναι «μικρότερη από 3%». Στο εύλογο ερώτημα «αφού είναι έτσι, γιατί δεν τη δημοσιοποιείτε, ώστε να αποκατασταθεί η αλήθεια;», η απάντηση είναι η μπάλα στην εξέδρα: «Δεν θέλουμε να μπούμε στο παιχνίδι των δημοσκοπήσεων»…

Δημοσκοπήσεις φάντασμα -2

…Επειδή η απάντηση είναι καταφανώς αμήχανη και δείχνει διάθεση αποφυγής ουσιαστικής απάντησης, τα τινά είναι δύο. Ή, αν εμφάνιζαν κάποια δημοσκόπηση, θα βλέπαμε ξανά κάποια VOX POP (γέλια κοινού…) του 2019. Ή τα «άλλα κόλπα» κουμπώνουν με την τακτική που όπως μαθαίνω ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε κομματικές εκδηλώσεις ή στις στόμα-στόμα ζυμώσεις. Αυτό που λένε «στο αφτί» -κυρίως στην επαρχία αλλά και στην Αττική- είναι πως «η διαφορά έχει πέσει στο 2%-3% και το ματς γυρίζει». Εκεί κουμπώνουν μάλλον καλύτερα οι κρυφές δημοσκοπήσεις… Πάντως ό,τι απ’ τα δυο κι αν ισχύει, έχει το γούστο του, αν και μένει αναπάντητο το κλασικό ερώτημα «ό,τι γυρίζει σφυρίζει κιόλας;».