Εννοείται πως το κάνει, με τη διαφορά ότι ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος έχει προκαλέσει μόνιμη εστία τριβής στο εσωτερικό της κεντροαριστερής κυβέρνησης στη Μαδρίτη. Δεν απειλεί μεν τη συνοχή της, αλλά ούτε είναι και ευχάριστη, δεδομένου ότι οι άσπονδοι εταίροι έχουν κι άλλα πράγματα που τους χωρίζουν. Οπως π.χ. οι αλλαγές στον αμφιλεγόμενο νόμο περί βιασμού, για τις οποίες οι Podemos διατύπωσαν πολλές ενστάσεις – και τώρα οι Σοσιαλιστές προσπαθούν να τους εξευμενίσουν ώστε να μη χρειαστούν τη στήριξη στη Βουλή του Λαϊκού Κόμματος.

Οταν προ ημερών ο Ισπανός υπουργός Αμυνας, Χοσέ Μανουέλ Αλβάρες, ανακοίνωσε πως η χώρα του θα στείλει 5 άρματα Leopard στην Ουκρανία, οι Podemos αμέσως ξεσηκώθηκαν. «Ακόμη κι αν η κοινή γνώμη στραφεί συντριπτικά εναντίον μας, εμείς θα συνεχίσουμε να είμαστε αντίθετοι με την πολεμοχαρή στάση του ΝΑΤΟ και με την αποστολή ολοένα περισσότερων όπλων, που θα συμβάλλουν στην κλιμάκωση του πολέμου», τόνισε την περασμένη εβδομάδα ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των Podemos, Πάμπλο Ετσενίκε. Ετσι κι αλλιώς, οι διαμαρτυρίες των πάλαι ποτέ «Αγανακτισμένων» είναι άσφαιρες, δεδομένου ότι στην κυβερνητική συμφωνία του 2019 παραχώρησαν ρητά την εξωτερική πολιτική στο μεγαλύτερο κόμμα.

Η πλειονότητα των Ισπανών, άλλωστε, δείχνει να συμμερίζεται το επιχείρημα της κυβέρνησης Σάντσεθ ότι «υπεύθυνος για την κλιμάκωση του πολέμου είναι ο Πούτιν κι εμείς θέλουμε ειρήνη». Σε γκάλοπ του Κέντρου Κοινωνιολογικών Ερευνών (CIS) οι 7 Ισπανοί στους 10 τάχθηκαν υπέρ της αποστολής όπλων στην Ουκρανία και μόνο το 13,8% είπε ότι «αδιαφορεί» για τον πόλεμο. Αλλωστε, η χώρα της Ιβηρικής δεν φιλοξενεί απλώς 157.000 Ουκρανούς πρόσφυγες, αλλά εκπαιδεύει και 225 Ουκρανούς στρατιώτες σε βάση του Τολέδο.