Καλλιεργούσε τις σχέσεις που η δημοσιοποίησή τους θα «σπίλωνε» την εικόνα του άμεμπτου ηθικού πλεονεκτήματος (συνδιαλέγεται το ηθικόν με το κεφάλαιο, με ολιγάρχες και τα κότερά τους; Απαγε της βλασφημίας). Ηταν ο άνευ αυτού… ουδείς. Συναντούσε εκδότες, επιχειρηματίες, διπλωμάτες, ισχυρούς οικονομικούς «παίκτες». Θαμπωνόταν από τα σπίτια τους, από τις σουίτες που τους έβλεπε. Τους καθησύχαζε ότι δεν είχαν να φοβηθούν τίποτε από «τον επερχόμενο». Οπως και έγινε!

ΕΙΧΕ ΤΗ ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ να γίνει αποδεκτός στο πολιτικό παρασκήνιο, στους παράγοντες, ως ο Λιβάνης του Ανδρέα, ο Μολυβιάτης του Καραμανλή; «Και η μυλωνού τον άντρα της, με τους πραματευτάδες», αλλά δεν υπήρχε άλλος στο δυναμικό του ΣΥΡΙΖΑ να διαδραματίσει έναν τέτοιο ρόλο. Ηταν ο αποτελεσματικός των «μυστικών αποστολών», εντός και εκτός Ελλάδας. Χάραζε και τη στρατηγική, από την Κουμουνδούρου έως του Μαξίμου… Δεν παραδεχόταν ο Νίκος Παππάς ότι στον ΣΥΡΙΖΑ οι πούροι αριστεροί τον έβλεπαν -τον βλέπουν- με μισό μάτι. Γιατί έχει επιβληθεί «άνωθεν»; Οχι. Επειδή ξέρουν ότι ο Τσίπρας δεν θα κυβερνούσε, αν δεν ήταν ο Παππάς. Αυτός δημιούργησε και καλλιέργησε σχέση εμπιστοσύνης με τον Πάνο Καμμένο, που έκανε τον Τσίπρα πρωθυπουργό.

ΔΕΝ ΘΑ ΓΡΑΨΕΙ στα απομνημονεύματά του, πόσες φορές, το 2013, έφαγε στο σπίτι του φίλου του, προκειμένου να γεννηθεί το «τέρας» ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Πόσες φορές πήγε βράδυ, από το 2015 και μετά, για να καθησυχάσει τις εκρήξεις «του στρατηλάτη», έως την ώρα που ο Καμμένος υπαναχώρησε, τρομοκρατημένος, συνειδητοποιώντας τις επιπτώσεις της συνθήκης των Πρεσπών στο δικό του κόμμα. Εκείνο που του υφάρπασε «ο εταίρος του». Ο Τσίπρας.

ΕΩΣ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ της 25^ης Ιανουαρίου 2015, ο Νίκος Παππάς ήταν προσηνής, φιλικός, σήκωνε και το τηλέφωνό του, σε όλους. Το μεσημέρι της 26^ης που μπήκε στο Μέγαρο Μαξίμου, ένα βήμα ακριβώς πίσω από τον Τσίπρα, ως υπουργός Επικρατείας, αισθάνθηκε άτρωτος. Ο υπεράνω εξουσίας. Πότε συνήθιζε να αποσύρεται στη σκιά του Τσίπρα; Μετά τα «ζαρζαβατικά» που ψώνισε, με τον Αρτέμη Αρτεμίου, στη Βενεζουέλα. Μετά το σκάνδαλο των πληρωμών Πετσίτη. Μετά τις αφελείς εξομολογήσεις του για τα «μαγαζάκια» στου Μαξίμου, στον Μιωνή. Πάντα «τον σκέπαζε» ο Αλέξης.

ΕΙΧΕ «ΚΟΛΛΗΜΑ» και με τα ΜΜΕ. Ως υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης αποφάσισε να κάνει διαγωνισμό τηλεοπτικών αδειών, για να αλλάξει το μιντιακό τοπίο… συριζοποιώντας το. Επέλεξε ως «μπροστινό» στο ΣΥΡΙΖΑ CHANEL τον Χρήστο Καλογρίτσα. Την «ιστορία» που τον οδήγησε στο Ειδικό Δικαστήριο, την ξέρετε. Δεν θα την επαναλάβω. Αλλά είμαι βέβαιη ότι δεν είχε φανταστεί ποτέ πόσο σκληρός ήταν ο Καλογρίτσας για «να πεθάνει», παίρνοντας το μυστικό, με τις «σκούλες, τους φακέλους, τα sms» μαζί του. Προστέθηκε, προχτές, το μοίρασμα των «μετοχών». Τη Δευτέρα θα έρθει «κάτι άλλο». Στο Ειδικό Δικαστήριο ακούν έκθαμβοι τις αποκαλύψεις.

Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ, παρά τη ζημιά που προκαλείται στον ΣΥΡΙΖΑ -βαίνει αυξάνουσα!- δεν θα αποχωριστεί τον Παππά. Είναι ζήτημα «ζωής ή πολιτικού θανάτου» το στόμα, το ερμητικά κλειστό…