Το πρωί του Σαββάτου (26/4), ο Νίκος Μάνεσης αποχαιρέτησε τη συνάδελφο του που έχασε τη μάχη για τη ζωή μόλις στα 58 της χρόνια.

«Μετρηθήκαμε και είμαστε λιγότεροι, μία καλή φίλη δεν είναι πια μαζί μας. Τη χαιρετάμε με χαμόγελο, έτσι όπως θέλει, και της χρωστάμε ένα μεγάλο γλέντι», ανέφερε ο δημοσιογράφος του ALPHA.

«Μία κυρία που ξέραμε ότι κάποια στιγμή θα «έφευγε», πήγε να συναντήσει τον στενό της φίλο, συγγενή και κουμπάρο της, τον Βασίλη Καρρά. […] Όταν κατέβαινε στην Αθήνα για διάφορες δουλειές, αυτοπροσκαλείτο, ερχόταν, καθόταν σε μια γωνιά, κοίταγε, πειράζαμε ο ένας τον άλλο», πρόσθεσε.

Για το θάνατο της Σούζυ Καζαντζίδου μίλησε και ο Γιώργος Σμυρνής, διευθυντής ειδήσεων και ενημέρωσης του Alpha, ο οποίος είπε:

«Έχω χάσει πολλούς συναδέλφους, ρε παιδιά, πολλούς. Είμαι και μεγάλος, είναι και ένα επάγγελμα που είναι η χαρά των εμφραγμάτων αλλά η Σούζυ ήταν “μαχαιριά”. Ήταν καλός άνθρωπος, πολεμούσε. […] Δεν το λέω με τον μακάβριο τρόπο αλλά θα ανταμώσει ξανά η παρέα και θα κάνουμε τα τρελά τα δικά μας», κατέληξε στο αποχαιρετιστήριο μήνυμά του ο Νίκος Μάνεσης.

Αλλά και η συνάδελφός της, Ρένα Κουβελιώτη ανέβασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κοινή φωτογραφία τους από το παρελθόν και έγραψε:

«Μου την έφερες για άλλη μια φορά … Δεν με περίμενες για 9 ώρες … Πέταξες πάλι πρώτη κ με άφησες με το εισιτήριο στο χέρι …
Δούλευα βλέπεις κ αντί να τα βροντήξω όλα κ να έρθω χθες ή σήμερα περίμενα το Σάββατο η ανόητη που είχα ρεπό. Η κότα.
Μου είπες ξύπνα με αν κοιμάμαι… κ ερχόμουν αλλά αργοπορημένη …

Μου είπε το παιδί πως έφυγες όρθια. Μόνο εσύ κοριτσάρα μου τέτοια λεβεντιά . Τόσες ώρες κοιμόσουν κ σηκώθηκες να τον αντιμετωπίσεις στα ίσα κ όρθια !
Όσο μπόι σου λείπει τόσο κ άλλο τόσο γιγάντια ψυχή έχεις !

Πέτα κοριτσάρα μου τώρα πέτα ελεύθερη από σωληνάκια κ μπιχλιμπίδια. Κοίτα μας από ψηλά κ γέλα δυνατά !
Γιατί κατάφερες να αφήσεις πίσω σου ένα αποτύπωμα ήθους , συνέπειας , καλοσύνης κ ομορφιάς που δεν υπάρχει κ ούτε θα υπάρξει ποτέ αντίστοιχο . Και το λέω εγώ που σε ξέρω 35 χρόνια …
Που δεν ανταλλάξαμε ποτέ ούτε ένα άντε χάσου … που έχουμε κατουρήσει από τα γέλια δύο τρία ασανσέρ … που χορέψαμε ζεϊμπέκικο στην Τσιμισκη στη μέση του δρόμου … που για χάρη σου πήγαινα στον Καρρα κ συ για χάρη μου στον Παπακωσταντίνου …
Δύο βράδια σου έγραφα στο μεσεντζερ σεντόνια ολόκληρα κ περίμενα να δω το διαβάστηκε ….
Δεν πειράζει . Χαλάλι σου κορίτσι μου όμορφο . Οχι καρδιά μου καλά έκανες κ πέταξες !
Αρκετά πόνεσες .
Τυχερός όποιος σε γνώρισε . Ευλογημένος όποιος σε είχε στη ζωή του .
Σαν εσένα καμία καρδιά μου ! Άξια μάνα
Άψογη επαγγελματίας
Ψυχάρα σε όλα σου .
Τα κατάφερες όλα τέλεια !
Σα την Νικολετα κανένα παιδί ! Βράχος λέμε ! Καλά κάνεις κ είσαι τόσο περήφανη Το αξίζει .
Οσο για το “φάρμακο” νομίζω θα σας ξεπεράσει κ τις δυο .
Τα τακτοποίησες όλα κορίτσι μου . Ξεκουράσου τώρα !
Πέταξε ψυχή μου καθάρια !
Καλή μετάβαση φιλενάδα πιάσε ουρανό κ φέρε την Κυριακή κ μια γυροβολιά κοιτώντας μας από ψηλά!
Από κάτω θα μαι κ θα χτυπάω παλαμάκια …
Σ αγαπώ».