Σιγά που οι βουλευτές της μελετούν τον Προϋπολογισμό και έχουν να προτείνουν συγκεκριμένες προτάσεις. Υπόσχονται όμως πως, όταν αναλάβει το κόμμα τους τη διακυβέρνηση «όλα θα είναι αλλιώς» Δηλαδή πώς αλλιώς; Οταν ως αντιπολίτευση, που υποτίθεται ότι παρακολουθείς τα πάντα και από κοντά, δεν έχεις προτάσεις για βελτιώσεις, θα σου κατέβουν εξ ουρανού άμα τη εκλογή σου;

Οποιοι, λοιπόν, παρακολούθησαν το πενθήμερο του Προϋπολογισμού δεν έγιναν σοφότεροι για το τι τέξεται το επερχόμενο 2024. Ειδικά όσον αναφορά στην αντιπολίτευση, σας διαβεβαιώ ότι επαναλαμβάνει, σε γενικές γραμμές, όσα από το 1975 -ίσως το 1974 ήταν σημαντική η συζήτηση, λόγω της μετάβασης από το δικτατορικό καθεστώς στη Δημοκρατία- έως και το 2023! Ητοι, η μεν αντιπολίτευση δεν βρίσκει τίποτε σωστό. Δεν είναι και αυτό αξιοπερίεργο; Δεν μπορεί, σε μια τέτοια αναλυτική παρουσίαση ενός δωδεκάμηνου οικονομικού προγράμματος, όπου χαράσσεται η οικονομική πορεία ενός ολόκληρου έτους, να μην υπάρχει κάτι προς το συμφέρον των πολιτών, ώστε να υπερψηφιστεί. Ποια κυβέρνηση θέλει τους πολίτες εναντίον της και στους δρόμους;

Ακόμη και για τις αμυντικές δαπάνες, ο ένας το μακρύ του, ο άλλος το κοντό του, και πάντοτε με γνώμονα όχι την κατάσταση της αμυντικής επάρκειας της Ελλάδας, αλλά την ιδεολογία του κάθε κόμματος. Δεν μπορώ να θυμηθώ μία φορά που το ΚΚΕ ψήφισε θετικά για τον προϋπολογισμό του υπουργείου Εθνικής Αμυνας. Ολα στραβά κι ανάποδα του φαίνονται. Δεν μπορώ να θυμηθώ μία φορά το ΠΑΣΟΚ -πλην όταν ήταν…κυβέρνηση- να ψήφισε θετικά για τα κονδύλια της Υγείας ή της Παιδείας. Πάντα μέσα στη μιζέρια. Είναι ικανοποιητικά τα κονδύλια για αυτούς τους δύο τομείς; Δεν θα το έλεγα, αλλά πάντως θα υποστηρίζω έως το τέλος ότι τα κονδύλια είναι το ένα ζήτημα. Τα άλλα τα πολλά και σημαντικά έχουν να κάνουν με την εκπαίδευση ad hoc. Πότε θα το καταλάβουν οι εκάστοτε κυβερνώντες;

Και βέβαια τα όσα ακούγονται υπέρ ή κατά των «εχόντων» είναι η κοινή επανάληψη. Η διαφορά είναι ότι οι «έχοντες» είναι άλλοι κάθε φορά και πάνε πακέτο με την πολιτική του κάθε κόμματος.

Η θέση της κυβέρνησης επί μία πενταετία τώρα είναι σαφής και ευκρινής: στόχος της η καλυτέρευση της καθημερινότητας του πολίτη. Οταν οι αριθμοί ευημερούν, καλό είναι να έχουν και το ανάλογο αποτέλεσμα στην τσέπη του καθενός.

Να ευχηθούμε το 2024 να κυλήσει χωρίς εκπλήξεις. Να είναι ένας κανονικός χρόνος, όπου καθείς εφ’ ω ετάχθη. Αραγε, πόσο δύσκολο είναι; Θα σας το πω τέτοιες μέρες Δεκέμβρη του 2024. Να είμαστε όλοι καλά.