Η ελληνική οικονομία, μετά από δώδεκα συνεχείς αναβαθμίσεις, επέστρεψε στην επενδυτική βαθμίδα. Η ανάπτυξη στη χώρα μας τρέχει με διπλάσιο ρυθμό από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Οι ιδιωτικές επενδύσεις, ξένες και εγχώριες, σπάνε κάθε προηγούμενο ρεκόρ. Το πρωτογενές πλεόνασμα υπερβαίνει τους στόχους.

ΟΛΟΙ οι δείκτες επιβεβαιώνουν πως έχουμε αφήσει πίσω μας την επώδυνη δεκαετία των Μνημονίων. Αυτό και πάλι αποδεικνύεται από τον Προϋπολογισμό της κυβέρνησης. Η ανεργία έχει πέσει κάτω από 10% για πρώτη φορά μετά από 14 χρόνια. Οι συντάξεις αυξήθηκαν κατά 7,75% και 3% για δύο συνεχείς χρονιές, ενώ κάθε έτος θα αναπροσαρμόζονται προς τα πάνω. Οι μισθοί και τα επιδόματα στο Δημόσιο αυξάνονται ύστερα από μία 15ετία. Στον ιδιωτικό τομέα, ο κατώτατος μισθός θα φτάσει στα 820 ευρώ τον Απρίλιο και λογικά πάνω- κάτω στα 1.000 ευρώ μέχρι το 2027.

ΟΛΑ αυτά την ώρα που έχουν μειωθεί δεκάδες φόροι. Το κούρεμα 35% στον ΕΝΦΙΑ και η κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης ήταν τα πιο εμβληματικά μέτρα. Παράλληλα, έχουν μειωθεί και οι εισφορές.

ΜΠΟΡΕΙ κανείς να διαφωνεί με την κυβέρνηση, αλλά όλα τα παραπάνω αποτελούν πραγματικότητα. Δεν είναι ούτε λόγια ούτε αυταπάτες.

Η πραγματική οικονομία έχει πάρει μπροστά για τα καλά. Αυτό φαίνεται και από την κατανάλωση. Η αύξηση των πωλήσεων στα αυτοκίνητα και η μεγάλη «επιστροφή» των Ελλήνων στα ταξίδια στο εξωτερικό δείχνουν πως υπάρχει χρήμα και κινείται.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και δεν έχουμε γίνει παράδεισος. Ούτε βιώνουμε μια επανάληψη των παλαιότερων εποχών ευμάρειας. Ούτε θα μπορούσαμε. Η ακρίβεια αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα για τη συντριπτική πλειονότητα των νοικοκυριών. Οι «πληγές» της μνημονιακής εποχής δεν έχουν κλείσει. Η μεσαία τάξη και οι ευάλωτοι οικονομικά ζορίζονται πολύ. Το σούπερ μάρκετ και οι κάθε είδους αγορές… εξαϋλώνουν το μηνιαίο εισόδημα.

ΕΙΝΑΙ αλήθεια πως για την ακρίβεια δεν υπάρχουν ούτε μαγικές ούτε ρεαλιστικές λύσεις. Καλά είναι τα «καλάθια», οι «μόνιμες μειώσεις» και τα πρόστιμα, αλλά δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά το πληθωριστικό τσουνάμι. Ακόμα κι αν αποκλιμακωθεί κάποια στιγμή ο πληθωρισμός, φαντάζει απίθανο να αποκλιμακωθούν και οι τιμές.

ΕΠΕΙΔΗ, λοιπόν, οι αυξήσεις τιμών στα προϊόντα είναι μόνιμες, ναι, η μοναδική απάντηση είναι οι μόνιμες αυξήσεις εισοδημάτων. Εχουν ξεκινήσει εδώ και μία διετία. Ακόμα, όμως, δεν επαρκούν να κλείσουν το «χάσμα» που είχε δημιουργηθεί από τα Μνημόνια και τον πληθωρισμό.

ΣΤΗΝ πρώτη τετραετία, η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατάφερε να δημιουργήσει έναν ισχυρά αναπτυξιακό Προϋπολογισμό, στη δεύτερη τετραετία οφείλει να υλοποιήσει τις αναγκαίες πολιτικές ώστε να κινούνται και οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί σε αναπτυξιακή τροχιά.