ΑΝ οι εκλογές διεξάγονταν με ενισχυμένη αναλογική, τότε τα πράγματα θα ήταν ξεκάθαρα. Το πιο πιθανό σενάριο θα ήταν το αποτέλεσμα να έβγαζε μία αυτοδύναμη κυβέρνηση της Ν.Δ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως, γνωρίζοντας από τα χρόνια που κυβερνούσε πως θα έχανε όχι μόνο τις εκλογές του 2019, αλλά και τις επόμενες, φρόντισε να δημιουργήσει συνθήκες μπαχαλοποίησης στο πολιτικό σκηνικό με την απλή αναλογική.

ΑΡΑ, δεν αρκεί μόνο η νίκη της Ν.Δ. για να υπάρξει πολιτική σταθερότητα. Ο λόγος είναι ξεκάθαρος. Παρά τα όσα λέει δημοσίως ο Αλέξης Τσίπρας, είναι αρκετά πιθανό το βράδυ των εκλογών, αν και ηττημένος, να ζητήσει τη συνεργασία ή ανοχή του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ και του Βαρουφάκη. Στόχος να συγκροτηθεί μία κυβέρνηση ηττημένων. Ο,τι πιο παράδοξο και επικίνδυνο για τη σταθερότητα της χώρας. Κάτι που δεν θα συνάδει με τη βούληση του ελληνικού λαού.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι διαθέτει το πολιτικό θράσος στο να μην αναγνωρίζει το εκλογικό αποτέλεσμα. Κορυφαίο παράδειγμα όταν οι πολίτες ψήφισαν «Οχι» στο δημοψήφισμα και εκείνος εφάρμοσε το «Ναι». Μπορεί αυτή η πολιτική κωλοτούμπα να κράτησε τη χώρα στην ευρωζώνη, αλλά η στάση του αποδεικνύει αυτό που επαναλαμβάνει διαρκώς και στην τωρινή προεκλογική περίοδο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, πως άλλα λέγονται πριν τις εκλογές και άλλα μετά.

Η χώρα, η οικονομία, οι πολίτες δεν έχουν ούτε το χρόνο ούτε το χρήμα για επικίνδυνους πειραματισμούς, οι οποίοι θα δημιουργήσουν αστάθεια και πολιτική παραλυσία.

ΑΡΑ, δεν αρκεί απλά μία νίκη της Ν.Δ. την επόμενη Κυριακή. Η νίκη αυτή πρέπει να είναι τόσο ισχυρή, να της δίνει τέτοια εκλογική δύναμη, που να αποκλείει κάθε σενάριο πολιτικής μπαχαλοποίησης, το οποίο μπορεί να σχεδιάζουν στον ΣΥΡΙΖΑ.

ΑΥΤΟ θα πρέπει να το γνωρίζουν πολύ καλά οι πολίτες, ώστε και να αποφασίσουν να συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία, αλλά και να επιλέξουν την παράταξη που μπορεί να εγγυηθεί πως η χώρα θα συνεχίσει τα βήματα προς τα εμπρός, τη Ν.Δ.