ΑΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ τώρα, έχει συμβεί και στο παρελθόν. Κορυφαία στιγμή ήταν το 2015. Τότε, ο Αλέξης Τσίπρας και οι σύντροφοί του εκτός από αδαείς ήταν και αλαζόνες. Σήκωσαν την αντιμνημονιακή παντιέρα και σταδιακά το… τερμάτισαν. Εκτόξευσαν τόσο πολύ μίσος και δηλητήριο κατά της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, ενώ παράλληλα έδωσαν ανεδαφικές, σχεδόν φαντασιακές, υποσχέσεις στην κοινωνία. Δεσμεύτηκαν να σκίσουν τα μνημόνια με έναν νόμο και ένα άρθρο, ενώ δίχασαν με τοξικό λαϊκισμό τον λαό. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά και αδιαμφισβήτητα. Εκλεισαν τις τράπεζες, έφτασαν τη χώρα μισό βήμα από την έξοδο από το ευρώ και τραυμάτισαν βαθύτατα την κοινωνική συνοχή δημιουργώντας πληγές, οι οποίες δεν έχουν επουλωθεί ακόμα.

ΤΟ 61%-39% στο δημοψήφισμα ήταν εκκωφαντικό, αλλά συγχρόνως και καταστροφικό. Οι νικητές της κάλπης αποδείχθηκαν ηττημένοι. Και, τώρα, ο αντισυστημισμός του 2015 επανέρχεται επιχειρώντας να πάρει την εκδίκησή του απέναντι στο σύστημα.

ΚΑΠΩΣ έτσι έχουμε φτάσει σε μια ακραία τοξική πόλωση για την υπόθεση της διερεύνησης της εθνικής τραγωδίας των Τεμπών. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης προσπαθούν να φουντώσουν ένα νέο κίνημα αγανακτισμένων μπλέκοντας πραγματικά γεγονότα με συνωμοσιολογικές φαντασιοπληξίες. Το εντυπωσιακό είναι πως σε αυτή την προσπάθεια συμμετέχει και το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη, το οποίο είχε υποστεί τα πάνδεινα από το μπλοκ του αντισυστημισμού πριν από δέκα χρόνια.

ΣΤΟ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΟ μίξερ, λοιπόν, μπαίνουν όλα μαζί. Οι πραγματικές αστοχίες στις έρευνες των αρχών για τα Τέμπη. Οι θεωρίες για την ύπαρξη παράνομου εύφλεκτου φορτίου στην εμπορική αμαξοστοιχία. Μέχρι και ο θάνατος του γιου της εισαγγελέως Λάρισας. Ο,τι παράδοξο κυκλοφορεί στα κοινωνικά δίκτυα μετά από λίγη ώρα υιοθετείται άκριτα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ο στόχος; Φαινομενικά, η απόδοση δικαιοσύνης. Αλλά πρόκειται απλά για μία ακόμη αυταπάτη. Σαν αυτή που ζήσαμε το 2015. Δεν τους ενδιαφέρει τι βγάζουν ή τι θα βγάλουν οι έρευνες και τα πορίσματα των αρχών. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν βγάλει ήδη ετυμηγορία. Για όλα φταίει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και πρέπει να «καταδικαστεί». Επειδή δεν μπορούν να τον αντιμετωπίσουν στο πραγματικό πεδίο της πολιτικής, επιχειρούν να τον ρίξουν με γκεμπελικές προπαγανδιστικές τακτικές «πες, πες, στο τέλος κάτι θα μείνει».

ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ της αντιπολίτευσης, λοιπόν, ξεπέρασαν το σημείο καμπής. Εσπασαν το σκοινί, επιχειρώντας να κατηγορήσουν την κυβέρνηση για τον θάνατο του Β. Καλογήρου. Τώρα, πια, δεν υπάρχει επιστροφή. Η κυβέρνηση οφείλει να τους βάλει στη θέση τους. Δεν γίνεται να ανεχθεί άλλο τις συκοφαντίες. Δεν μπορεί άλλο να σκύβει το κεφάλι για λόγους πολιτικού σαβουάρ βιβρ. Πρέπει να δώσει μάχη. Να αντεπιτεθεί με σφοδρότητα. Να απαντήσει στην εκτόξευση μίσους. Να ξεμπροστιάσει τις συνωμοσιολογίες. Να προκαλέσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης: Αν έχουν συγκεκριμένα στοιχεία για οτιδήποτε, να τα παρουσιάσουν, αλλιώς να μπει τέλος σε όλες αυτές τις αθλιότητες και τις χυδαιολογίες.