Θα μπορούσε, όμως, να λειτουργήσει και ως καμπανάκι για fake news που αφορούν σε άλλα νησιά. Υπαρκτά και με τη δική τους, υπολογίσιμη, θέση στον χάρτη των ελληνικών θαλασσών αλλά και στον πολιτικό πυρήνα της γεωγραφίας.

Προ ημερών κυκλοφόρησε έντονα στα social μια ιστορία από το νησί της Τήλου, η οποία διαδόθηκε πολύ γρήγορα και έλαβε πολιτικές διαστάσεις εις βάρος της κυβέρνησης, της πολιτικής της στο θέμα της διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών και εν γένει εις βάρος της χώρας αφού έδωσε αφορμή να αναδυθεί για μία ακόμα φορά «η ανάλγητη νεοφιλελεύθερη πολιτική της Ελλάδας», η οποία «δεν διστάζει να πνίξει μετανάστες στις ελληνικές θάλασσες».

Η ιστορία αφορούσε σε ένα μωρό, μόλις πενήντα ημερών, το οποίο εγκαταλείφθηκε στη νήσο Τήλο, μεταξύ Ρόδου και Κω. Οι γονείς του, μέχρι να μπορέσουν οι λιμενικοί μαζί με κατοίκους και εθελοντές (κρατήστε όλες τις ιδιότητες) να το διασώσουν, αναγκάστηκαν να το ταΐσουν επί τρεις ημέρες με βρεφικό γάλα το οποίο αραίωναν με θαλασσινό νερό.

Η υπόθεση έλαβε διαστάσεις πριν κανείς – μα κανείς- από τις ελληνικές αρχές να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει δημοσίως, να ενημερώσει την κοινή γνώμη για το αν η είδηση αυτή είναι αληθής ή ψευδής. Απεναντίας επί περίπου τρεις ημέρες η ούτως ή άλλως συγκινησιακά φορτισμένη αυτή είδηση δημιούργησε ένα εξαιρετικά βολικό πολιτικό αφήγημα εις βάρος της χώρας.

Το αφήγημα αυτό άρχισε να αμφισβητείται όταν ψύχραιμοι χρήστες του Διαδικτύου -και κυρίως γιατροί- ανέλυσαν με λίγα και τεκμηριωμένα λόγια τους λόγους για τους οποίους δεν ήταν δυνατόν ένα βρέφος να τραφεί με γάλα που είχε αραιωθεί με θαλασσινό νερό.

Επίσης, το αφήγημα κατέρρευσε όταν κυκλοφόρησαν φωτογραφίες της διάσωσης του βρέφους, τραβηγμένες από την πλευρά της θάλασσας, από ανθρώπους που φορούσαν τα …μαγιό τους και όχι ειδικές στολές.

Οι φωτογραφίες κυκλοφόρησαν μαζί με αδιασταύρωτες πληροφορίες που έκαναν λόγο για ιδιαίτερες σχέσεις τοπικών παραγόντων του νησιού με ανθρώπους -από το Ιράν, συγκεκριμένα- που κινούνται μεταξύ κυκλωμάτων που επιδίδονται στο trafficking μεταναστών και προσφύγων και εθελοντικών ομάδων που συμμετέχουν με τον έναν ή άλλον τρόπο στη λήψη κονδυλίων από την Ε.Ε. για την αρωγή σε μετανάστες και θύματα των εμπόρων ανθρώπων. Μερικά 24ωρα μετά εξαφανίστηκαν τα πάντα σχετικά με το «μωρό που αναγκάστηκε να πίνει γάλα με θαλασσινό νερό».

Παρ’ όλα αυτά το κλίμα εις βάρος της χώρας πρόλαβε να διαμορφωθεί. Και όλο αυτό έγινε υπό την πλήρη απουσία των ελληνικών αρχών. Υπό την πλήρη επίσημη απραξία της ΕΥΠ, που σε κανονικές σχέσεις -και σε ένα κανονικό κράτος- θα έπρεπε να είχε παρέμβει και μέσω της συνεργασίας της με άλλες Αρχές να είχε σταματήσει όλα τα σενάρια πριν καν αρχίσουν να κυκλοφορούν.

Για να μην πούμε ότι θα έπρεπε να είχε ξεκαθαρίσει μια και καλή το σκηνικό των μυστηριωδών συνεργασιών κυκλωμάτων, λαθρεμπόρων και «ευαίσθητων»…