Κάθε χρόνο σε αυτή τη χώρα λίγο πριν την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου κάνουμε το ίδιο ερώτημα: Εγιναν καθαρισμοί των οικοπέδων; Και κάθε χρόνο επαναλαμβάνουμε την ίδια γκρίνια για το κακό κράτος, λες και είναι υποχρεωμένες οι υπηρεσίες να καθαρίζουν την αυλή μας. Ε, δεν είναι. Δουλειά του κράτους είναι να φροντίζει για τον καθαρισμό κοινόχρηστων εκτάσεων και δασών -φέτος μάλιστα πραγματοποιείται το μεγαλύτερο πρόγραμμα προληπτικών καθαρισμών δασών που έχει εκπονηθεί ποτέ στη χώρα. Δουλειά του κράτους είναι να φροντίζει για την ενίσχυση των δυνάμεων της Πυροσβεστικής, για την επάρκεια των εναέριων μέσων, για το συντονισμό των υπηρεσιών μεταξύ τους, για την απόφαση εκκένωσης οικισμών, για την έγκαιρη αξιολόγηση των καιρικών συνθηκών και για χίλια δυο άλλα πράγματα που απαρτίζουν την πρόληψη και την επιχειρησιακή αντιμετώπιση των πυρκαγιών. Ομως η αυλή του σπιτιού μας είναι δική μας υπόθεση.

Ο νόμος προβλέπει ότι σε περίπτωση που ο δήμος διαπιστώσει ότι ιδιωτικά οικόπεδα είναι ακαθάριστα, θα μπορεί να καθαρίζει ο ίδιος το εκάστοτε οικόπεδο, χωρίς να υπάρξει περαιτέρω ενημέρωση. Μετά όμως, μπορεί να επιβάλει πρόστιμο 50 λεπτών ανά τετραγωνικό μέτρο του οικείου χώρου. Ομως το θέμα δεν είναι εισπρακτικό, ούτε αφορά την κλασική διαμάχη για τα όρια της ατομικής ευθύνης. Με απλά λόγια: Οσο επικίνδυνος είναι εκείνος που καίει ξερόκλαδα ντάλα μεσημέρι με 40 βαθμούς Κελσίου, άλλο τόσο είναι και εκείνος που τα αφήνει να φυτρώνουν στο οικόπεδό του, τροφοδοτώντας με το πιο εκρηκτικό προσάναμμα που υπάρχει την πυρκαγιά. Το ακόμα πιο εξοργιστικό είναι ότι όσοι δεν κάνουν τίποτα, μετά φωνάζουν για «τα πυροσβεστικά που άργησαν να έρθουν».