Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Αν ο εκάστοτε υποψήφιος έχει γεννηθεί πριν ή μετά τη Μεταπολίτευση είναι ένα συνηθισμένο «ορόσημο». Στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ, η γραμμή του χρόνου μετατοπίζεται: Αν έχει γεννηθεί πριν ή μετά την εποχή της «Αλλαγής». Ο Νίκος Ανδρουλάκης λοιπόν ήταν 2 ετών το 1981.

Μπορεί όμως αυτό να είναι το μοναδικό κριτήριο; Η απάντηση είναι εύκολη: Οχι, διότι σημασία έχει αν ο νέος -ή νεότερος- έχει κάτι να πει, και αν ο μεγάλος -ή μεγαλύτερος- έχει κάτι μάθει. Η βιασύνη με την οποία ταυτίζουμε την ηλικία με την ανανέωση έχει μια φυσική λογική, όμως δεν αποτελεί αξίωμα. Στον επόμενο γύρο των εσωκομματικών εκλογών του ΚΙΝ.ΑΛ. πέρασαν ο 42χρονος Ανδρουλάκης και ο 69χρονος Παπανδρέου, και όλα δείχνουν πως επικρατέστερος είναι ο πρώτος. Ομως, την πραγματική ηλικία του, οποιοσδήποτε και αν νικήσει, θα τη δείξει όταν κλείσουν οι κάλπες.

Η επόμενη ημέρα έχει πολλά διακυβεύματα για τον λεγόμενο κεντρώο χώρο. Θα χρειαστούν συγκεκριμένες προτάσεις για την καθημερινότητα των πολιτών, από την εργασία και την ασφάλεια μέχρι την οικονομία και από τις βαθιές μεταρρυθμίσεις μέχρι τα μείζονα εθνικά θέματα.

Σε κάποια θα χρειαστούν ευρύτερες συναινέσεις και συνεργασίες, θα χρειαστεί να γίνουν υπερβάσεις πάνω από το κομματικό «εγώ». Ολα αυτά θα απαντηθούν με στερεότυπα του παρελθόντος ή με πολιτική ωριμότητα και κομματική τόλμη; Οι πειρασμοί πάντως θα είναι πολλοί. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο νέος αρχηγός πρέπει να αποδυθεί σε ένα ιδιότυπο «brain gain» για να «επαναπατρίσει» τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που μετακινήθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα να χτίσει μια νέα ταυτότητα Κεντροαριστεράς πάνω στην ήδη υπάρχουσα. Το στρατηγείο της Χαριλάου Τρικούπη δεν στήνεται εκ του μηδενός, αλλά αναγκαστικά επανασυστήνεται με καινούργια υλικά.

Ολα αυτά όμως θα έχουμε χώρο και χρόνο να τα δούμε καθώς θα εξελίσσονται. Ας κρατήσουμε για την ώρα τα θετικά όλης αυτής της διαδικασίας: Οτι 270.000 άνθρωποι σηκώθηκαν από τον καναπέ τους και πήγαν να ψηφίσουν. Οτι έξι συνυποψήφιοι διεξήγαγαν έναν πολιτισμένο προεκλογικό αγώνα, τιμώντας τη μνήμη και τις αρχές της Φώφης Γεννηματά. Οτι η Δημοκρατία μόνο κερδισμένη βγαίνει όταν υπάρχουν πολυφωνία και κόμματα ανοικτά στην κοινωνία των πολιτών. Αυτό το τελευταίο ας το σκεφτεί ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ, που επιμένει να λειτουργεί ως κλειστή λέσχη αποκλειστικά για κομματικά μέλη.