Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Βλέποντας τον κουρνιαχτό που σηκώθηκε είπε ότι έγινε παρανόηση. Αλλά ακριβώς αυτό είπε γιατί το ακούσαμε με τα αφτιά μας! Και αυτό είναι το μοντέλο συμπεριφοράς του ανδρός: Υπόσχεται και δεν τηρεί την υπόσχεσή του. Δηλώνει και το διαψεύδει. Εκφραση πολιτικής ανευθυνότητας και δειλίας…

Ως εταίρος της τριμερούς συνεργασίας στην κυβέρνηση Σαμαρά, δέχτηκε να κλείσει η ΕΡΤ. Ομως, βλέποντας τις αντιδράσεις, απεχώρησε «πανηγυρικά» από την κυβέρνηση, δηλώνοντας ότι δεν μπορούσε να ανεχθεί την αντιδημοκρατική πράξη, το «μαύρο» στην ΕΡΤ. Δηλαδή, αυτό που είχε συμφωνήσει!

Το καλοκαίρι 2014 αποδέχτηκε την πρόταση της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου να είναι ο υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Η συμφωνία είχε κλείσει. Οι συνεννοήσεις είχαν γίνει με τους στενούς συνεργάτες και των δύο πλευρών. Τον Οκτώβρη αιφνιδίασε τους πάντες. Αποφάσισε ότι δεν ήθελε να εκλεγεί Πρόεδρος και άφησε την Ελλάδα ξεκρέμαστη.

Δεν είχε, τουλάχιστον, την εντιμότητα να στηρίξει τη λύση Δήμα. Ετσι, έριξε την κυβέρνηση Σαμαρά, ανοίγοντας την Κερκόπορτα να διαβούν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, να καταλάβουν την εξουσία, να χρεώνουν τους Ελληνες με δισεκατομμύρια, που δεν θα εξοφληθούν ούτε από τα εγγόνια μας.

Ο Αλ. Τσίπρας χρωστάει στον Κουβέλη κι έχει υποχρέωση να ξεπληρώσει τις υπηρεσίες του. Ας κάνει μίνι ανασχηματισμό να του δώσει υπουργείο, πριν πέσει η κυβέρνησή του. Μην τον αφήνει άλλο στον προθάλαμο Μαξίμου, εξαναγκάζοντάς τον να προβαίνει σε ομολογίες που τον καταρρακώνουν ηθικά και πολιτικά στα μάτια των πολιτών.

Οσα ομολόγησε έκαναν και τους συντρόφους του, που τον εμπιστεύθηκαν και συνοδοιπόρησαν μαζί του, να πέσουν σε βαθιά θλίψη. Αφού πίστευε ο Κουβέλης ότι ο Τσίπρας έφερνε την ελπίδα, γιατί τον Ιούνιο 2010 έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλοντας τις πρακτικές του;

Τουλάχιστον, ας περίμενε να εξομολογηθεί τις αμαρτίες του τη Σαρακοστή. Τι τον έκανε να προτιμήσει τη δημόσια εξομολόγηση την τελευταία εβδομάδα των μασκαράδων;

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου