Γράφει ο Κωνσταντίνος Παΐδας*
Σε κάθε πραγματικά δημοκρατική χώρα ουδείς νομιμοποιείται ηθικά να αμφισβητεί την αξία της πολυφωνίας και του ειλικρινούς διαλόγου αναφορικά με τον καλύτερο κάθε φορά τρόπο διαχείρισης των εθνικών θεμάτων και με τις καλύτερες δυνατές επιλογές για τα θέματα αυτά.
Σε κάθε πραγματικά δημοκρατική χώρα ο (εσωτερικός) διάλογος αναφορικά με τα εθνικά θέματα πρέπει να γίνεται συντεταγμένα, με νηφαλιότητα, μακριά από εσωκομματικές ή μικροκομματικές σκοπιμότητες και προσωπικούς τακτικισμούς, και, κυρίως, με τρόπο που να μην υπονομεύει τη συνοχή ούτε της εκάστοτε δημοκρατικώς εκλεγμένης κυβέρνησης ούτε του πολιτικού κόσμου της χώρας ούτε, πολύ περισσότερο, του λαού.
Ουδείς εχέφρων (πρέπει να) τρέφει ψευδαισθήσεις για τον 61ο κύκλο των διερευνητικών επαφών μας με την Τουρκία. Η Τουρκία εδώ και αρκετό καιρό επιχειρεί υπό την πίεση των πειρατικών αποστολών των ερευνητικών πλοίων της και διά του παρανόμου τουρκολυβικού μνημονίου να μεταβάλει το status quo στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ταυτοχρόνως, με προκλητικότατες ενέργειες στρατιωτικού (και όχι μόνον) τύπου επιχειρεί να παραβιάσει τις «κόκκινες γραμμές» της Ελλάδος στο Αιγαίο, ενώ υπό τη διαρκή απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας θέτει ευθέως ζήτημα αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάννης.
Πλέον, η Τουρκία αρχίζει να υφίσταται από τις ΗΠΑ τις επώδυνες συνέπειες της επιλογής της να στραφεί στη Ρωσία για την προμήθεια των πυραυλικών συστημάτων S-400, τα οποία αναμφίβολα αποτελούν απειλή για την ασφάλεια των νατοϊκών οπλικών συστημάτων.
Επίσης, είναι σαφές ότι και η Ευρωπαϊκή Ενωση, παρά την καταφανώς φιλοτουρκική στάση της Γερμανίας και την ιδιοτέλεια της Ισπανίας και της Ιταλίας, έχει εξαντλήσει τα περιθώρια ανοχής της προς την Τουρκία, η οποία παραβιάζει ευθέως τα κυριαρχικά δικαιώματα δύο χωρών-μελών της Ε.Ε. (Ελλάδος και Κυπριακής Δημοκρατίας) και απειλεί διαρκώς για χρήση στρατιωτικής βίας, ως εάν να τη φοβάται κανείς.
Με αυτά τα δεδομένα έπρεπε η Ελλάδα να συμμετάσχει στον νέο κύκλο των διερευνητικών επαφών με την Τουρκία; Αναμφίβολα ναι!
Η ελληνική κυβέρνηση έχει καταστήσει σαφές ότι το μόνο θέμα προς συζήτηση με την Τουρκία είναι ο καθορισμός της υφαλοκρηπίδος, θέμα το οποίο μπορεί να επιλυθεί αποκλειστικά και μόνον στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θαλάσσης. Ως εκ τούτου, δεν έχει κανέναν λόγο να αρνηθεί αυτόν το διάλογο.
Την ίδια στιγμή, οι εμφανείς και αφανείς υποστηρικτές της Τουρκίας ή θα βρεθούν στην εξαιρετικά δύσκολη θέση να παραδεχθούν ότι υποστηρίζουν τις ασύμβατες με το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θαλάσσης αξιώσεις της Τουρκίας και ότι ενθαρρύνουν την πειρατική συμπεριφορά της ή θα αναγκαστούν να αναγνωρίσουν την ανάγκη άμεσης επιβολής αυστηρών μέτρων στην Τουρκία εκ μέρους της Ε.Ε.
Ταυτοχρόνως, η Ελλάδα αποδεικνύει προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν έχει κανένα λόγο να φοβάται το διάλογο και ότι έχει απόλυτη πίστη στον δίκαιο χαρακτήρα των θέσεών της.
Παράλληλα, κερδίζει πολύτιμο χρόνο, ώστε να αναπτύξει ακόμα εντονότερη διπλωματική δραστηριότητα -κάτι που πόνεσε και πονά πραγματικά την Τουρκία- και να ενισχύσει ακόμα περισσότερο τις Ενοπλες Δυνάμεις της (βλέπε Rafale, F-16 Viper κ.λπ.), καθιστώντας την αποτρεπτική τους ισχύ σε παράγοντα τρόμου για κάθε νεοφανή Μπαρμπαρόσα…
* O Κωνσταντίνος Παΐδας είναι Αναπληρωτής Καθηγητής του ΕΚΠΑ
Από την έντυπη έκδοση
Πώς η πανδημία «μετάλλαξε» τις οικογενειακές σχέσεις
Κορωνοϊός: Τέλος και το take away τα Σαββατοκύριακα – Όλα τα μέτρα που ισχύουν από σήμερα
Κορωνοϊός: Επιταχύνονται οι εμβολιασμοί – Σε ποιους θα δοθεί το σκεύασμα της AstraZeneca
Το άνοιγμα στη Δύση έπεσε βαρύ στον Ερντογάν – Νέα ηχηρά χαστούκια από Γαλλία και ΗΠΑ