Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Η απάντηση προκύπτει μέσα από τα ευρήματα των ερευνών κοινής γνώμης. Στο ερώτημα πώς πιστεύετε ότι θα ήταν τα πράγματα στη χώρα εάν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, το 75% των πολιτών απαντά πως θα ήταν σίγουρα ή μάλλον χειρότερα (Opinion Poll για «Political»), ακόμη και το 40% των ψηφοφόρων του κ. Τσίπρα δεν πιστεύει ότι εάν ήταν το κόμμα τους στην εξουσία η κατάσταση θα ήταν καλύτερη.
Η εξήγηση είναι και πάλι απλή. Η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει την πανδημία, πολλές φορές με επιτυχία και άλλες με καθυστέρηση ή και λάθη, αλλά δείχνει ότι έχει ένα σχέδιο συνολικά τόσο για το παρόν όσο και για το μέλλον. Δεν τάζει εμπροσθοβαρή προγράμματα, που θα άδειαζαν τα ταμεία από τον Απρίλιο, αλλά εφαρμόζει στοχευμένα μέτρα ενίσχυσης συγκρατώντας την ανεργία σε επίπεδα προ κορονοϊού και κρατώντας ζωντανές τις επιχειρήσεις με τις προκαταβολές ποσών και την αναστολή των υποχρεώσεων στο Δημόσιο. Δεν υπόσχεται θαύματα στην Υγεία, τα οποία άλλωστε δεν έγιναν και προ πανδημίας, αλλά έχει διπλασιάσει τον αριθμό των ΜΕΘ και έχει διαμηνύσει ότι θα ικανοποιεί κάθε αίτημα για την κάλυψη υγειονομικών δαπανών. Δεν αναλώνεται σε απίστευτες θεωρίες για «διεκδίκηση» ή «επίταξη» της πατέντας των φαρμακοβιομηχανιών για τα εμβόλια, αλλά έχει διασφαλίσει διπλάσιο αριθμό δόσεων από τον πληθυσμό της χώρας, αντί για συνωμοσίες οργανώνει το ψηφιακό δίκτυο για τα ραντεβού των ηλικιωμένων, και ω του θαύματος πετυχαίνει – πάνω από 60.000 ραντεβού έκλεισαν οι 85άρηδες μέσα σε 24 ώρες.
Κανείς δεν γνωρίζει πώς θα εξελιχθεί η πανδημία τους επόμενους μήνες, όμως σύμφωνα με όσα είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στον ΑΝΤ1 και στον Νίκο Χατζηνικολάου, εάν οι εμβολιασμοί εξελιχθούν με ταχείς ρυθμούς τους επόμενους μήνες, τότε από το τέλος της άνοιξης και μετά η κατάσταση στη χώρα θα είναι εντελώς διαφορετική. Η οικονομία θα ανοίγει με σύμμαχο τα κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης, η τουριστική κίνηση θα είναι υψηλότερη σε σχέση με την περίοδο του 2020 και η κανονικότητα θα λειτουργήσει λυτρωτικά στην κοινωνία, που σήμερα βρίσκεται μεταξύ καραντίνας και αβεβαιότητας.
Το ίδιο απλή είναι η εξήγηση και στο εύλογο ερώτημα γιατί τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν μπορούν να κερδίσουν έδαφος στην πολιτική σκακιέρα όταν έχουμε χιλιάδες θύματα και η κατάσταση στην οικονομία είναι άσχημη. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει παρασυρθεί σε αντιπολίτευση κορονοϊού καταγγέλλοντας τον πρωθυπουργό για τα πάντα, από την ύφεση μέχρι τα εμβόλια και αγνοώντας την πραγματικότητα, που είναι ότι η πανδημία έχει χτυπήσει όλο τον κόσμο ανεξαρτήτως ιδεολογικής κατεύθυνσης. Παράλληλα έχει μπει σε έναν κύκλο βαθιάς εσωστρέφειας παράγοντας περισσότερες τάσεις παρά προτάσεις και χάνοντας το στόχο για «διεύρυνση» των δυνάμεών του λόγω της πολυγλωσσίας των στελεχών του και της αθυροστομίας του πρώην αναπληρωτή υπουργού Υγείας για τη μεσαία τάξη.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Δεν είναι τυχαίο ότι στο ερώτημα πόσο ικανοποιημένοι είστε από την αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ, το 71% των ψηφοφόρων του κόμματος απαντά λίγο ή καθόλου.
Το Κίνημα Αλλαγής, που θα μπορούσε να έχει έναν ισχυρότερο ρόλο στο πολιτικό σύστημα, έχει έναν ξεχωριστό τρόπο να δημιουργεί εσωκομματικά προβλήματα σε κάθε λύση. Αντί για προσκλητήριο σε δυνάμεις και πολίτες που το έχουν εγκαταλείψει, λειτουργεί φοβικά, όπως φάνηκε με την πρόσφατη απομάκρυνση του Ανδρέα Λοβέρδου από τη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου. Και πάλι οι δημοσκοπήσεις δίνουν εξηγήσεις. Στο ερώτημα εάν υπάρχει αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης, οι ψηφοφόροι του Κινήματος Αλλαγής δηλώνουν σε ποσοστό 66% ότι προτιμούν τη συνεργασία Νέας Δημοκρατίας με το ΚΙΝ.ΑΛ. και μόλις το 9,5% τάσσεται υπέρ της συμμαχίας του ΚΙΝ.ΑΛ. με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η κυριαρχία του Μητσοτάκη στο χώρο του Κέντρου μοιάζει ακλόνητη όσο ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στην αντιπολίτευση του θορύβου και όχι της ουσίας και όσο το Κίνημα Αλλαγής ομφαλοσκοπεί χωρίς τέλος.
*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
Από την έντυπη έκδοση