Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Φυσικά εισέπραξαν ένα μεγαλοπρεπές «όχι» από τους δικαστές της Καρλσρούης, που ξεκαθάρισαν ότι «το γερμανικό Σύνταγμα (Grundgesezt) απαγορεύει την απόσχιση κρατιδίων από την Ομοσπονδιακή Γερμανία» – τελεία και παύλα.

Επειδή όμως το 2017 είναι περίεργη χρονιά με έντονο άρωμα Μεσοπολέμου, οι σύγχρονοι δονκιχώτες του «Βαυαρικού Κόμματος» επιμένουν: «Η μάχη για την ανεξαρτησία της Βαυαρίας (Bayxit) δεν θα κριθεί στα δικαστήρια, αλλά από τον λαό. Το κόμμα μας διαπιστώνει με χαρά ότι με τη νέα χρονιά τα κινήματα αυτοδιάθεσης φουντώνουν στην Ευρώπη…».

Μη νομίσετε πως το «Βαυαρικό Κόμμα» είναι καμιά ομάδα περιθωριακών. Πρόκειται για ιστορικό συγκληρονόμο του προπολεμικού Βαυαρικού Λαϊκού Κόμματος, που πήρε 21% και 17 έδρες στις πρώτες μεταπολεμικές εκλογές στη Δυτική Γερμανία το 1949, ενώ συμμετείχε σε τοπικές κυβερνήσεις ως τις αρχές του ’60. Ξαναβγήκε στον αφρό με την οικονομική κρίση και το προσφυγικό (μην ξεχνάμε πως η Βαυαρία είναι κύρια πύλη εισόδου) με αποτέλεσμα να επιστρέψει στα περιφερειακά συμβούλια το 2008 και να πάρει 2,1% στις εκλογές για την τοπική Βουλή το 2013.

Την ίδια ώρα η εκτόξευση των πωλήσεων του Mein Kampf στη Βαυαρία (πάει για έκτη έκδοση, καθώς πέρυσι έληξε το 70ετές copyright της βαυαρικής κυβέρνησης, που απαγόρευε την κυκλοφορία του) δείχνει πως ο κόσμος αρέσκεται να ανασκαλεύει το μακρινό παρελθόν- προφανώς επειδή δεν το έζησε. Ελπίζουμε τουλάχιστον το 2024 να μην είναι επίσημη αργία στο Μόναχο η εκατοστή επέτειος του Κινήματος της Μπιραρίας…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου