Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Βέβαια, αντιδρούν σθεναρά πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις οι οποίες υπό τον μανδύα του προοδευτισμού εκφράζουν στην πραγματικότητα τις πιο ιδεοληπτικές και οπισθοδρομικές απόψεις μπαχαλοποίησης. Δεν θα είναι καθόλου εύκολη η μάχη για την επανάσταση του αυτονόητου. Τουλάχιστον, όμως, ξεκίνησε. Είναι κι αυτό μια μικρή, έστω, αλλά πραγματική πρόοδος.

ΦΟΙΤΗΤΕΣ στη σχολή Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης δημιούργησαν μια ανεξάρτητη ομάδα και κατάφεραν να πλειοψηφήσουν σε γενικές συνελεύσεις έναντι των κομματικών φοιτητικών παρατάξεων, όπως αποκάλυψε η «Καθημερινή». Οσα υποστήριξαν αυτά τα νέα παιδιά ήταν τα απολύτως αυτονόητα. Να συμμετέχουν φοιτητές σε συνελεύσεις μόνο ύστερα από την επίδειξη της ακαδημαϊκής τους ταυτότητας. Να αναπληρωθούν τα χαμένα μαθήματα από τις καταλήψεις, τις οποίες έτσι κι αλλιώς δεν στηρίζει η πραγματική πλειοψηφία των φοιτητών. Να περιοριστεί η αφισοκόλληση μόνο σε προβλεπόμενους χώρους. Να εφαρμοστεί στους πανεπιστημιακούς χώρους ο αντικαπνιστικός νόμος. Να τηρούνται οι κανόνες υγιεινής. Να επαναπροσδιοριστεί η σχέση φοιτητών – καθηγητών.

Η μη κομματικοποιημένη αλλά πλειοψηφική ομάδα φοιτητών ζήτησε από τη διοίκηση του Αριστοτελείου να λειτουργεί το Πανεπιστήμιο σύμφωνα με τους κανόνες που θα πρέπει να διέπουν και να εφαρμόζονται σε όλα τα ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης. Η απάντηση του κοσμήτορα της Σχολής ήταν σοκαριστική: «απόψεις που θεωρούν το πανεπιστήμιο κάτι μεταξύ φυτωρίου καλλωπιστικών φυτών και αποστειρωμένης υγειονομικής μονάδας είναι συντηρητικές και ανιστόρητες».

Ο κοσμήτορας, λοιπόν, έστειλε το μήνυμα. Ας συνεχιστούν οι καταλήψεις, έστω και αν τις στηρίζει η μειοψηφία των φοιτητών. Ας χαθεί και κανά εξάμηνο, δεν τρέχει και τίποτα. Ας συνεχίσουν οι «επαγγελματίες» κομματικοί φοιτητοσυνδικαλιστές να αλωνίζουν και να κάνουν ό,τι γουστάρουν στο πανεπιστήμιο. Ας μην ισχύει κανένας κανόνας. Ας κυριαρχεί η μπαχαλοποίηση.

ΑΥΤΟ προφανώς ήταν και το πιο «σκληρό» μάθημα προσγείωσης στην πραγματικότητα για τους φοιτητές που τόλμησαν να αμφισβητήσουν το «σύστημα» του αντισυστήματος. Σε πανεπιστήμια, σε εργασιακούς χώρους, ακόμα και έξω σε δρόμους, στην καθημερινότητα η «εξουσία» ασκείται από μικρές μειοψηφικές ομάδες πολιτών που αποφασίζουν για τις ζωές όλων. Με πρόσχημα και βιτρίνα «δημοκρατικές διαδικασίες» επιβάλλονται με τσαμπουκά απόψεις και δράσεις αναχρονιστικές που έχουν ως μόνο στόχο τη διατήρηση της μπαχαλοποίησης.

ΑΣ είμαστε, όμως, αισιόδοξοι. Μέχρι πριν από λίγο καιρό κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί πως αυτή η ομάδα ακομμάτιστων φοιτητών θα πετύχαινε, έστω, αυτή τη μικρή νίκη στο Αριστοτέλειο. Υπάρχουν πολλές ακόμα μάχες που πρέπει να κερδηθούν. Για να επικρατήσει η λογική. Το αυτονόητο. Οι κανόνες. Για να πάει επιτέλους αυτή η χώρα μπροστά.

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου