Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Είτε για καθαρά ρατσιστικές συμπεριφορές, όπως του διαγραφέντος στελέχους της Ν.Δ. από την Κοζάνη, ο οποίος χαρακτήρισε «μαύρους» τους πρόσφυγες, προτρέποντας να τους «ρίχνουμε στο Αιγαίο». Είτε πρόκειται για χρυσαυγίτες που βγήκαν από τις κρυψώνες τους μετά το εκλογικό στραπάτσο. Και είτε -κυρίως-πρόκειται για την αγωνία ή και το φόβο απλών πολιτών, οι οποίοι αισθάνονται την πίεση του διογκούμενου μεταναστευτικού-προσφυγικού προβλήματος δίπλα τους, το θέμα «φουντώνει». Κι όσο «φουντώνει» ένα θέμα -πόσω μάλλον ένα θέμα με τις ιδιαιτερότητες, την ευαισθησία και τις δυσκολίες του μεταναστευτικού- απλώνεται και η «θολούρα».

ΥΠΑΡΧΕΙ σειρά σοβαρών ενδείξεων ότι σημαντικό μέρος της ελληνικής κοινωνίας «σκέφτεται» και αντιδρά μέσα σε περιβάλλον εξαπλούμενης «θολούρας». Αυτό εκμεταλλεύονται και οι εθνικιστικοί θύλακες, αυτό εκμεταλλεύεται και ο ΣΥΡΙΖΑ, αναζητώντας αναδρομική «δικαίωση» για την πολιτική του. Δηλαδή για το πλήρες μπάχαλο που άφησε πίσω του: Δεκάδες χιλιάδες μετανάστες να βρίσκονται στη χώρα μας χωρίς να ξέρει κανείς με ακρίβεια ούτε πόσοι είναι ούτε πού είναι – 68.000 εκκρεμείς αιτήσεις για τη χορήγηση ασύλου, οι οποίες το νωρίτερο που θα μπορούσαν να ολοκληρωθούν θα ήταν σε …2,5 χρόνια. Την Ευρώπη αμέτοχη και απούσα, αφού «έλυσε» το θέμα της με τη συμφωνία Α. Μέρκελ-Α. Τσίπρα. Αρκετές ΜΚΟ να κάνουν πάρτι με τα ευρωπαϊκά και τα ελληνικά κονδύλια. Και με «κορόνα» αυτής της πολιτικής τη Μόρια και την Ειδομένη. Γι’ αυτό και δεν προκαλεί καμία εντύπωση η ανάρτηση του Α. Τσίπρα. Ο οποίος με ένα κείμενο «πολιτικό αχταρμά» προσπάθησε να μεταθέσει την ευθύνη για ό,τι γίνεται στην 3,5 μηνών κυβέρνηση.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ όμως αυτό το θέμα, καθώς ελάχιστοι ακούν πλέον -και ακόμα- τον Α. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Το μείζον είναι η κυβέρνηση, αφού νομοθέτησε, να θέσει σε άμεση εφαρμογή τη νέα πολιτική της. Να επιταχύνει την απόδοση ασύλου, να ενταθούν οι επιστροφές, να παρουσιάσει τα σημεία που θα δημιουργηθούν τα πρώτα κλειστού τύπου προαναχωρησιακά κέντρα, να καταστήσει πιο έντονη την παρουσία της στα χερσαία και τα θαλάσσια σύνορα, να συνεννοηθεί με τους δήμους και τις περιφέρειες για την αποσυμφόρηση των νησιών, να βγάλει στη σέντρα τις πρώτες από τις αμαρτωλές ΜΚΟ που εμπορεύονται ανθρωπισμό και να συλλάβει δουλέμπορους.

ΤΟ ΑΚΟΜΑ πιο σημαντικό όμως είναι να χτίσει όσο πιο γρήγορα γίνεται τη νέα συμφωνία με την Ε.Ε.. Χωρίς μια νέα συμφωνία με την Ε.Ε., είναι αδύνατον να λυθεί το πρόβλημα με τις διαστάσεις που έχει πάρει και πολύ περισσότερο με τις διαστάσεις που μπορεί να πάρει. Χωρίς ένα «νέο Δουβλίνο», το οποίο θα προβλέπει ότι οι αιτήσεις ασύλου δεν υποβάλλονται στη χώρα πρώτης υποδοχής, αλλά στο σύνολο της Ε.Ε. Ετσι μόνο θα μπορέσει να υπάρξει ποσόστωση στις χώρες της Ε.Ε. ανάλογα με τον πληθυσμό της, το ΑΕΠ της και τα ποσοστά ανεργίας που έχει. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να επιβληθούν πραγματικά αυστηρές κυρώσεις στις χώρες οι οποίες αρνούνται να δεχθούν πρόσφυγες, όπως π.χ. η Ουγγαρία.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ εύκολο, αλλά είναι ο μόνος δρόμος, ο οποίος μεσοπρόθεσμα -και όχι άμεσα- οδηγεί σε λύση. Εως τότε όμως η κυβέρνηση οφείλει να δώσει άμεσα δείγματα νέας και αποτελεσματικής γραφής. Ξέροντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παρέδωσε ένα ήδη ογκώδες πρόβλημα, το οποίο ο Ερντογάν το διόγκωσε κι άλλο. Και ξέροντας ότι τους δύο πρώτους μήνες της ζωής της -μαζί με ό,τι άλλο έκανε- έσβηνε φωτιές στα δάση όλης της χώρας.

Παρακώλυση πολιτεύματος

Η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ στην Προανακριτική Επιτροπή πλέον βγάζει μάτι: Κάνει ό,τι μπορεί για να μη λειτουργήσει. Για να μην καταθέσει ο Κ. Φρουζής. Για να μην καταθέσουν οι κουκουλοφόροι μάρτυρες. Για να μην καταθέσουν οι ενεργεία -αλλά και άλλοι- εισαγγελείς, που γνωρίζουν τι έγινε στο «παραδικαστικό» του Ρασπούτιν.

Να μην καταθέσουν ως μάρτυρες οι Π. Πολάκης και Δ. Τζανακόπουλος. Να μην καταθέσουν δικηγόροι, οι οποίοι πηγαινοέφερναν μάρτυρες από το FBI στην Εισαγγελία Διαφθοράς. Να μην καταθέσουν τα «γρανάζια» του «παραδικαστικού» στα ΜΜΕ, που είχαν ενεργό ρόλο στο «στήσιμο» της υπόθεσης. Να μην καταθέσει ο πρώην υπ. Δικαιοσύνης Στ. Κοντονής, που έχει πάρει δημοσίως αποστάσεις από τους χειρισμούς Παπαγγελόπουλου-Πολάκη. Να μην καταθέσουν τα «νέα» πρόσωπα, τα οποία θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα προκύψει η ανάγκη να καταθέσουν. Να μην αφεθεί η Προανακριτική να διευρύνει -ανάλογα με τα στοιχεία- το κατηγορητήριο και ως προς πιθανά νέα αδικήματα ή πρόσωπα. Και δεν τα θέλουν όλα αυτά γιατί είναι φανερός ο φόβος για το πού μπορεί να οδηγήσει η έρευνα.

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξαν χθες να πάνε στην Προανακριτική με στρατιωτικού τύπου σχηματισμό, ο οποίος θύμιζε τη συμπεριφορά ενός άλλου κόμματος, το οποίο ευτυχώς δεν βρίσκεται στη Βουλή. Και πήγαν για να τραμπουκίσουν. Προμελετημένα και σχεδιασμένα. Πήγαν αποφασισμένοι να καταπατήσουν τη νομιμότητα και να τσαλαπατήσουν τη συνταγματική τάξη. Πήγαν για να επιβάλουν τη βούληση της μειοψηφίας στη νόμιμη πλειοψηφία. Πήγαν για να παρακωλύσουν τη λειτουργία της Βουλής. Πήγαν δηλαδή για να παρεμποδίσουν σκόπιμα μια βασική λειτουργία του πολιτεύματος.

Ο κ. Τζανακόπουλος, αφού ολοκλήρωσε το «επαναστατικό καθήκον» του, δήλωσε αμέσως μετά και απαντώντας στην ερώτηση αν θα κάνουν τα ίδια και στην επόμενη συνεδρίαση της Επιτροπής την προσεχή Τρίτη: «Θα κάνουμε το συνταγματικό καθήκον μας». Δηλαδή, επειδή και χθες το «συνταγματικό καθήκον» τους έκαναν και επικαλέστηκαν, και την Τρίτη τα ίδια σκοπεύουν να κάνουν: τραμπουκισμούς για να υπάρξει νέα αναβολή. Η ευθύνη του Προέδρου της Βουλής πλέον είναι τεράστια: Θα επιτρέψει την εκτροπή και τη διακωμώδηση του πολιτεύματος ή θα επιβάλει τη νομιμότητα;

Όταν ο Σαμαράς έβαζε τη ΧΑ στην φυλακή

Η «δίκη Μπεν Χουρ» της Χ.Α. φτάνει στο τέλος της. Μετά και την κωμικοτραγική απολογία του «αρχηγού» Ν. Μιχαλολιάκου, εκκρεμεί πλέον μόνο η έκδοση της απόφασης του δικαστηρίου, η οποία αναμένεται τον Δεκέμβριο. Ομως το διαφαινόμενο τέλος της δίκης φέρνει στο νου το πώς άρχισε αυτή η ιστορία. Ερχονται π.χ. στο νου τα πλάνα του σιδηροδέσμιου Ν. Μιχαλολιάκου να μεταφέρεται στη φυλακή. Οπως και των άλλων πρωτοπαλίκαρων του ναζιστικού μορφώματος. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα είχε γίνει -ούτε φυσικά η δίκη της Χ.Α. ως εγκληματικής οργάνωσης- αν μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα ο τότε πρωθυπουργός Α. Σαμαράς δεν αποφάσιζε το «ως εδώ». Τότε ήταν που ο Ν. Δένδιας ως υπ. Δικαιοσύνης συσχέτισε δικογραφίες και έτσι η υπόθεση πήγε στη Δικαιοσύνη και η Χ.Α. φυλακή. Μέχρι τότε, κάποιοι έκαναν τα «στραβά μάτια». Κάποιοι άλλοι… καταγγέλλοντας τη Χ.Α. έψαχναν κοινούς τόπους στον ακτιβισμό. Και κάποιοι τρίτοι υποστήριζαν ανοιχτά τη ναζιστική δράση των χρυσαυγιτών. Αν δεν υπήρχε ο Α. Σαμαράς, δεν θα υπήρχε ποτέ το ενδεχόμενο της καταδίκης της Χ.Α. σε λίγες εβδομάδες.

Απορίες

1.Δηλαδή ο Δ. Τζανακόπουλος είναι τόσο «βαρύς και ασήκωτος»; Πιθανώς να γίνει γνωστό την Τρίτη…

2.Κύριε Λάππα, να υποθέσω ότι δεν είναι κακό και επιλήψιμο αν πιαστεί κάποιος με μισό κιλό ηρωίνης επάνω του, αλλά τη στιγμή της σύλληψης δεν κάνει χρήση ή εμπόριο;

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου