Γράφει ο Νίκος Μπέλλος

Οι διαπραγματεύσεις που έκανε η Κομισιόν με τις καναδικές Αρχές πήραν επτά χρόνια, ολοκληρώθηκαν πριν από λίγες εβδομάδες, ενώ στις 27 Οκτωβρίου οι αξιωματούχοι της Ε.Ε. έχουν ραντεβού με τον Καναδό πρωθυπουργό, Τζάστιν Τριντό, για να πέσουν και οι υπογραφές και στη συνέχεια να ακολουθήσουν οι επικυρώσεις από τα εθνικά Κοινοβούλια.

Ολοι θεωρούσαν τη συμφωνία τελειωμένη, ωστόσο οι δύο πλευρές διαπίστωσαν ότι η συμφωνία αμφισβητείται από μια μικρή οντότητα του Βελγίου, η οποία είναι, όμως, απαραίτητη για την τελική επικύρωση. Πρόκειται για τη δύναμη της δημοκρατίας, όπου ο καθένας μπορεί να πει το λόγο του, να φωνάξει και, αν χρειαστεί, να θέσει και βέτο, αυτό που έκανε ο τοπικός πρωθυπουργός της Βαλλονίας, Πολ Μανιέτ.

Κι όμως, πριν από το βέτο, οι Βαλλόνοι είχαν ζητήσει εξηγήσεις από την Κομισιόν αλλά, παρά τις οχλήσεις, δεν τους απάντησε ποτέ, η αλαζονεία του ισχυρού…

Η συμφωνία Ε.Ε.-Καναδά για το ελεύθερο εμπόριο έχει πολλά αρνητικά στοιχεία που μπορεί να πλήξουν το ευρωπαϊκό κοινωνικό και οικονομικό μοντέλο. Περιέχει μια ρήτρα, η οποία επιτρέπει σε οποιαδήποτε πολυεθνική εταιρία να προσφεύγει σε διαιτησία και να διεκδικεί αποζημιώσεις εάν θεωρεί ότι ένας νόμος τής προκαλεί οικονομική ζημιά. Εδώ πρόκειται για μια καθαρή αμφισβήτηση του δικαιώματος μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης και ενός Κοινοβουλίου να νομοθετεί ελεύθερα για οποιοδήποτε θέμα, είτε αυτό είναι κοινωνικό είτε οικονομικό. Να παίρνουν δηλαδή οι κυβερνήσεις την άδεια από την πολυεθνική για να κυβερνήσουν…
Εάν αυτή είναι η Ευρώπη που οικοδομείται από τη σημερινή πολιτική ηγεσία, τότε δεν πρέπει κανένας να παραξενεύεται από το γεγονός ότι λαϊκιστικά και ακραία κόμματα διεκδικούν σήμερα την εξουσία σε πολλά κράτη- μέλη και κυρίως σε μεγάλα, όπως τη Γαλλία.

Η ίδια συμφωνία περιέχει μια επιπλέον ευνοϊκή ρήτρα για τον Καναδά που αφορά στον αγροτικό τομέα, αφού δίνει τη δυνατότητα στη χώρα αυτή να σταματάει προσωρινά τις εισαγωγές ενός αγροτικού και κτηνοτροφικού προϊόντος από την Ευρώπη, εάν διαπιστώνεται διαταραχή στην αγορά. Δεν προβλέπεται, όμως, το ίδιο, δηλαδή η αμοιβαιότητα και για τους Ευρωπαίους. Και πώς θα εξηγήσει μια κυβέρνηση κράτους-μέλους στον παραγωγό της ότι η συμφωνία καλύπτει τον Καναδό αγρότη και αφήνει ακάλυπτο τον Ευρωπαίο;

Ανεξάρτητα από την τελική έκβαση που θα έχει αυτή η υπόθεση, το πιθανότερο είναι πως θα επιτευχθεί μια συμφωνία έστω με καθυστέρηση και με κάποιες προσαρμογές, αυτό που έχει σημασία είναι ότι το Κοινοβούλιο της Βαλλονίας έκανε μια μεγάλη υπέρβαση, που δεν τόλμησε να κάνει καμία κυβέρνηση. Είπε στους πολιτικούς της κεντρικής σκηνής: Ως εδώ, δεν πάει άλλο, δεν θέλουμε αυτή την Ευρώπη. Το μήνυμα εστάλη. Εάν αγνοηθεί, τότε οι ευθύνες για την άνοδο στην εξουσία του λαϊκισμού το επόμενα διάστημα δεν θα πρέπει να αναζητηθούν από τους ψηφοφόρους, αλλά από τους πολιτικούς…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής