Γράφει ο Ζώης Κολιός*

Πρόθεσή μου είναι να κάνω γνωστά αυτά που βιώνουμε όλοι μας ή αυτά που βιώνουν οι διπλανοί μας, οι συμπολίτες μας, οι συνάνθρωποί μας. Γιατί μπορεί σήμερα να συμβαίνουν δίπλα μας αλλά, όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα, να περιμένεις σύντομα τη φωτιά και στην αυλή σου… Ας δούμε πάλι με απλά, καθημερινά παραδείγματα αυτά που οι πολιτικοί μας προσπαθούν να μας πείσουν πως έχουν δίκιο.

Τι ισχύει, λοιπόν, με τα ιδιωτικά σχολεία: Οι νέοι κανόνες στην ιδιωτική εκπαίδευση καθιστούν το πλαίσιο λειτουργίας των ιδιωτικών σχολείων μη βιώσιμο. Ιδεοληψίες και κακή πολιτική εξοντώνουν και αυτόν τον τομέα της επιχειρηματικότητας (όπως και όλους τους άλλους). Ας το δούμε με αριθμούς:

• 70.000-80.000 μαθητές φοιτούν σήμερα στα ιδιωτικά σχολεία.
• 8.000 εκπαιδευτικοί εργάζονται στα εκπαιδευτήρια.
• 500 εγκαταστάσεις σχολείων υπάρχουν με έναν τεράστιο στόλο από σχολικά λεωφορεία με οδηγούς και συνοδούς κ.λπ.
Ολα αυτά, για το κράτος σημαίνουν ότι:
• Εισπράττει εισφορές για ΙΚΑ και άλλα ασφαλιστικά ταμεία.
• Εισπράττει Φόρο Εισοδήματος από εταιρίες και εργαζομένους.
• Εισπράττει ΦΠΑ, και μάλιστα μη εκπιπτόμενο από καύσιμα κ.λπ.
Αντίστοιχα, το κράτος δεν επιβαρύνεται από:
• Μισθούς και εισφορές.
• Εξοδα εγκαταστάσεων, κτίρια, θρανία, πίνακες, αναλώσιμα κ.λπ.
Τι θα γίνει, λοιπόν, εάν κλείσουν τα ιδιωτικά σχολεία:
• Χιλιάδες μαθητές… θα πρέπει να πάνε στα δημόσια σχολεία και θα αυξηθούν οι δαπάνες για καθηγητές, εγκαταστάσεις, αναλώσιμο υλικό κ.λπ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς, το κόστος κάθε μαθητή είναι 6.000 ευρώ ετησίως. Εάν σε αυτό το ποσό προσθέσουμε τις υπόλοιπες δαπάνες και απώλειες εσόδων, τότε μιλάμε για 1.200.000.000 το χρόνο επιβάρυνση του κράτους.

Και, δυστυχώς, το κράτος… κυνηγάει την ιδιωτική εκπαίδευση, που έπρεπε να της στήσει και άγαλμα.

*Αντιπρόεδρος Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής