Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
Τη στιγμή που ψηφίζει την «τροπολογία Κουντουρά», ώστε να εκπέμψει μήνυμα «εκλογές τον Οκτώβριο», αλλά και να διασφαλίσει και την πολιτική αμοιβή της τέως βουλευτού των ΑΝ.ΕΛ. -για την ψήφο εμπιστοσύνης που της παρείχε-προϊδεάζει για «ηρωική» μονομερή ενέργεια απέναντι στους Θεσμούς. Κίνηση-πυροτέχνημα μικρής διάρκειας, η οποία εκ της φύσεώς της παραπέμπει μόνο σε άμεση «αξιοποίησή» της. Ιδιαίτερα μάλιστα αν η κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου δεν συνοδευτεί από την… ψήφισή του. Οι μπλόφες και τα φτηνά κολπάκια, άλλωστε, δεν έχουν λείψει από την πρακτική της κυβέρνησης.
Η ΨΗΦΙΣΗ της «τροπολογίας Κουντουρά» μπορεί να κάνει κουρέλι τους Θεσμούς αλλάζοντας την τελευταία στιγμή τους κανόνες του παιχνιδιού, όμως πιστεύουν στο Μ. Μαξίμου ότι διασφαλίζει τη δεδηλωμένη της κυβέρνησης και εκπέμπει ένα «μήνυμα σταθερότητας» και μη πρόωρης προσφυγής στις κάλπες. Σχεδόν ταυτόχρονα η κυβέρνηση διαρρέει ότι είναι έτοιμη να τα «σπάσει» με τους Θεσμούς και να νομοθετήσει μονομερώς το διάδοχο σχήμα του νόμου Κατσέλη. Αυτό, εφόσον συμβεί και δεν είναι ένας από τους συνηθισμένους λεονταρισμούς, εκτός από τη μη εκταμίευση του 1 δισ. στο επικείμενο Eurogroup, σημαίνει και εικονική επιστροφή στην εποχή του «αντιμνημονίου» και των «νταουλιών». Μια τέτοια επιστροφή δεν μπορεί παρά να έχει μόνον εκλογική στόχευση. Διεγείροντας ό,τι έχει απομείνει από τα αντιμνημονιακά αντανακλαστικά του εξαπατημένου εκλογικού σώματος. Εξυπηρετεί εκ των πραγμάτων μια τακτική «ηρωικής ρήξης», η οποία -όπως εκτιμά το πελαγωμένο επιτελείο του Μ. Μαξίμου-μπορεί να έχει κάποια εκλογικά οφέλη. Είτε στις κάλπες των ευρωεκλογών είτε στις τριπλές κάλπες.
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ πρόκειται πάλι για μια τακτική με έντονα στοιχεία πολιτικού τζόγου και τυχοδιωκτισμού. Για μια τακτική του «βλέποντας και κάνοντας», ελλείψει μιας στέρεης, σταθερής και επεξεργασμένης στρατηγικής. Η απάντηση γι’ αυτήν την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά φαίνεται ότι βρίσκεται στα δυσμενή δεδομένα που φτάνουν στο Μ. Μαξίμου. Τόσο οι δημοσκοπήσεις, που δείχνουν ότι η ψαλίδα δεν κλείνει, ώστε να έχει κάποιο νόημα η εξάντληση της τετραετίας, όσο και τα μηνύματα από τις εξορμήσεις των κυβερνητικών στελεχών κυρίως στη Β. Ελλάδα, είναι απογοητευτικά. Τα κυβερνητικά στελέχη όπου κι αν πηγαίνουν -και είναι ήδη αρκετά μεγάλο το «δείγμα»- συναντούν αποδοκιμασίες και άδειες αίθουσες. Τελευταίο παράδειγμα το γεγονός ότι ένα από τα κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης, ο Ν. Παππάς, μίλησε στο Κιλκίς σε μια αίθουσα με ελάχιστους ακροατές. Ο,τι έχει συμβεί δηλαδή και με άλλα πρωτοκλασάτα κυβερνητικά στελέχη, τα οποία αντιμετώπισαν το φαινόμενο των «άδειων αιθουσών». Σε αρκετούς νομούς στους οποίους είχε πρωτεύσει ο ΣΥΡΙΖΑ και στους οποίους έχει «ρίξει χρήμα» και διορισμούς, αίθουσες των 200-300 ατόμων δεν γεμίζουν ούτε κατά το ήμισυ. Το αποτέλεσμα είναι η κυβέρνηση να συνεχίζει να ταλαντεύεται, καθώς η επιθυμία της είναι να ολοκληρώσει τη θητεία της, αλλά η πραγματικότητα τη «σπρώχνει» να πάει σε πρόωρες εκλογές, ώστε η ήττα της να μην πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Η ΩΡΑ των οριστικών αποφάσεων αναγκαστικά δεν είναι μακριά. Το «σύνδρομο των άδειων αιθουσών» μπορεί εύκολα να γίνει και «σύνδρομο άδειων καλπών». Κι αυτό στοιχειώνει τις σκέψεις στο Μ. Μαξίμου, με αποτέλεσμα τις σπασμωδικές και αντιφατικές κινήσεις.
«Καλοπληρωτές»…
Οι καλοπληρωτές της ΔΕΗ τιμωρούνται με τη μείωση της έκπτωσης που είχαν από 15% σε 10%. Προς όφελος των κακοπληρωτών. Η μόνιμη δηλαδή στρεβλή και μεροληπτική αντίληψη της κυβέρνησης εναντίον των συνεπών και υπέρ εκείνων που κρύβονται μαζί με τους πραγματικά αδύναμους να ανταποκριθούν στις οικονομικές υποχρεώσεις τους. Τους μπαταχτσήδες. Σε αντίθεση με το τι κάνει με την κυβερνητική πολιτική του ο ΣΥΡΙΖΑ, στις δικές του «συναλλαγές» αποθεώνει την έννοια του «καλοπληρωτή». Ετσι, η Ε. Κουντουρά και ο Σπ. Δανέλλης «εισέπραξαν» το πολιτικό αντίτιμο της συμμετοχής τους είτε στο σχηματισμό της «κυβέρνησης κουρελού» είτε της ψήφισης της κάκιστης συμφωνίας των Πρεσπών. Η τροπολογία που ψηφίστηκε χθες αποτελεί μνημείο πολιτικής συναλλαγής. Υπό την πίεση και του χρόνου, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να μην κρατήσει ούτε τα προσχήματα. Προφανώς έρχεται και η ώρα της «αποκατάστασης» και των υπολοίπων 4, οι οποίοι συνέπραξαν στην επιβίωση της κυβέρνησης του Α. Τσίπρα, που βρέθηκε για μερικές μέρες χωρίς 151 ψήφους. Παπαχριστόπουλος, Θεοχαρόπουλος, Κόκκαλης και Παπακώστα ασφαλώς δεν έχουν λόγους να ανησυχούν για τη συνεπή συμπεριφορά του Μ. Μαξίμου. Μαζί με το Μ. Μαξίμου όμως έχουν λόγους να ανησυχούν για τη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος απέναντί τους.
Δρόμος χωρίς γυρισμό…
Τσακαλώτος VS Τσίπρας -1
Στο προσκήνιο κανείς δεν μιλά για διαδοχή του Α. Τσίπρα. Απολύτως λογικό, δεδομένου ότι, εκτός των άλλων, ουσιαστικά η χώρα βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο. Στο παρασκήνιο όμως δεν περνούν απαρατήρητες οι κινήσεις του Ευ. Τσακαλώτου. Ο εμφανώς αποστασιοποιημένος από το Μ. Μαξίμου Ευ. Τσακαλώτος χτίζει βήμα βήμα το ηγετικό του προφίλ. Απαντά απευθείας στον Κ. Μητσοτάκη και στον Κ. Σημίτη, παρακάμπτοντας το επικοινωνιακό επιτελείο του Μ. Μαξίμου και χτίζοντας το δικό του. Πριν από λίγες μέρες έκανε ηγετική εμφάνιση στο Παρίσι αποδομώντας πλήρως το αφήγημα Τσίπρα περί «υπερήφανης διαπραγμάτευσης» κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015 και αποκαλύπτοντας ουσιαστικά τη θηριώδη άγνοια του «team Τσίπρα».
Τσακαλώτος VS Τσίπρας -2
Αυτές οι κινήσεις του Ευ. Τσακαλώτου, ο οποίος δεν ενεργεί μόνος του αλλά βρίσκεται κάτω από την ομπρέλα των «53», έχουν προκαλέσει μεγάλη ενόχληση στο Μ. Μαξίμου. Αλλωστε το περιβάλλον του πρωθυπουργού δεν έχει ξεχάσει εκείνη τη μεσονύχτια σύσκεψη που έγινε στο υπουργείο Οικονομικών, παραμονές της συνεδρίασης της Κ.Ε. Εκεί μαζεύτηκαν σημαντικό μέρος του Υπουργικού Συμβουλίου, αλλά και κορυφαία κομματικά στελέχη. Μετά απ’ αυτήν τη σύσκεψη ο Ευ. Τσακαλώτος και οι «53» εμφανίστηκαν στην Κ.Ε. ζητώντας -μεταξύ άλλων- να γίνουν οι εκλογές τον Οκτώβριο. Οι πλέον καχύποπτοι από τους «προεδρικούς» θεώρησαν ότι αυτή η θέση του υπ. Οικονομικών αποσκοπεί στη μεγαλύτερη φθορά του Α. Τσίπρα. Κάπως έτσι, χωρίς να τίθεται θέμα Τσίπρα, φαίνεται να έχει γίνει η προεγγραφή του θέματος για τη μετεκλογική περίοδο..
Πάει και το «παραμύθι του Ορμπαν»
Μετά και την πρόσφατη επιστολή του Κ. Μητσοτάκη με το σχετικό αίτημα, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα αποφάσισε χθες την επ’ αόριστον αποπομπή του κόμματος του Ορμπαν από τους κόλπους του. Αυτό σημαίνει ότι το κόμμα του Ορμπαν δεν θα έχει δικαίωμα συμμετοχής και ψήφου στις αποφάσεις του ΕΛΚ, αλλά και δεν θα μπορεί να προτείνει υποψηφίους για ευρωπαϊκά αξιώματα. Η Ν.Δ. πρωτοστάτησε στην αποπομπή του λαϊκιστή και με ακροδεξιές τάσεις Ούγγρου ηγέτη. Αφήνοντας το Μ. Μαξίμου με το όλο και πιο αστείο αφήγημα περί «Ακροδεξιάς» και την άμεση ή έμμεση υποστήριξη στους Μαδούρο ή της ελληνικής Ακροδεξιάς…
Απορίες
1. Γιατί ο Ζάεφ απέφυγε να απαντήσει στο ερώτημα αν η «μακεδονική» γλώσσα ομιλείται και στο έδαφος της Ελλάδας;
2. Η εμφάνιση του Νίκου Παππά στο Κιλκίς ήταν ο ορισμός της «παταγώδους αποτυχίας»;
Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου