Η εκλογή σας στην προεδρία της Κεντρικής Ενωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος, ως εκπροσώπου της επιχειρηματικής και επιμελητηριακής κοινότητας της χώρας, χαρακτηρίστηκε «έκπληξη» από αρκετούς. Πώς αντιμετωπίζετε αυτή τους τη στάση;

 Δεν νομίζω ότι υπάρχουν εκπλήξεις στις εκλογικές αναμετρήσεις συλλογικών οργάνων, όπως είναι η ΚΕΕΕ. Οι δυνάμεις, τα διλήμματα και οι στόχοι αναδεικνύονται μέσα από βαθιές και πολύχρονες συνθέσεις και αντιθέσεις. Για εμένα, αλλά και για τη συντριπτική πλειοψηφία όσων συμπορεύτηκαν μαζί μου -το 60% των εκλεκτόρων- ήταν αναμενόμενη η εκλογή μου. Κατανοήσαμε την κρισιμότητα της εκλογής, επιμείναμε, τολμήσαμε και νικήσαμε.

Αναλαμβάνοντας τα νέα σας καθήκοντα, ποιους βασικούς στόχους έχετε θέσει προς όφελος της επιμελητηριακής κοινότητας;

Βασικός μας στόχος είναι να καταστήσουμε τον επιμελητηριακό θεσμό, χωρίς αναστολές και βαρίδια, παράγοντα κύρους και δύναμης, στο πλαίσιο μιας χρηστής και καλής διακυβέρνησης της χώρας. Συνεπώς, ως κυρίαρχη προϋπόθεση τέθηκε η ισχυρή και ακηδεμόνευτη εκπροσώπηση στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης, τοπικό, περιφερειακό και εθνικό.

Πιστεύετε ότι το ελληνικό επιχειρείν εκπροσωπείται επαρκώς;

Πιστεύω στα πρόσωπα που πληρούν τους ρόλους, αλλά πρωτίστως στη θωράκιση των ρόλων. Είναι κοινός τόπος ότι μετά την απώλεια του αείμνηστου Κωνσταντίνου Μίχαλου το 2021, ο ρόλος της επιμελητηριακής κοινότητας υποχώρησε και διολίσθησε. Επιπλέον, η ενίσχυση της θεσμικής ισχύος της ΚΕΕΕ σήμερα, περισσότερο από ποτέ, θα είναι παράγοντας επιτυχίας της ανάκαμψης της πραγματικής οικονομίας.

Πώς θα περάσετε από τη διολίσθηση, που περιγράφετε, στη «δυναμική» επιστροφή του θεσμού;

Διατρέχουμε μια εποχή γεωπολιτικών αλλαγών και σοβαρών κινδύνων, ύστερα από μια δεκαετία υφεσιακών πολιτικών, από τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας και την πληθωριστική κρίση του 2021-2023. Οσο πιστεύω στην προσπάθεια του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για την παραγωγική αναδιάρθρωση και την ανάκαμψη της πραγματικής οικονομίας, άλλο τόσο πιστεύω ότι σε αυτήν την προσπάθεια ακρογωνιαίος λίθος είναι η μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα, οι πρωταγωνιστές της ανάπτυξης.

Τι απαντάτε σε όσους υποστηρίζουν ότι το πλήθος και τα χαρακτηριστικά της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας εμποδίζουν την ανάπτυξη;

Επειδή η μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα, συμπεριλαμβανομένων των αυτοαπασχολουμένων, αθροίζει περισσότερο από το 90% του ελληνικού επιχειρείν, θα τους έλεγα ότι σφάλλουν. Ακόμα περισσότερο εάν το υποστηρίζουν όσοι έχουν την υποχρέωση να ενδυναμώσουν τα αδύνατα χαρακτηριστικά της και να εξασφαλίσουν ρευστότητα, προσβασιμότητα και ανθεκτικότητα, με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς της. Είναι σε λάθος δρόμο και θα μας βρουν απέναντι.

«Για μια  εγχώρια  αλυσίδα  αξίας»

Ποιο είναι το «κλειδί» για να καταστεί η ελληνική οικονομία πιο ανταγωνιστική;

Μεγάλη συζήτηση… Επιτρέψτε μου να μείνω μόνο σε έναν βασικό κανόνα επιτυχίας, ο οποίος δεν είναι μόνο τεχνοκρατικός, αλλά και βαθιά πολιτικός, ιδεολογικός και πατριωτικός. Πρέπει να αποφασίσουμε και να συμφωνήσουμε ποιο είναι το αίτιο και ποιο το σύμπτωμα της μειωμένης ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, σε σύγκριση με άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Από αυτό θα κριθεί εάν θα κατορθώσουμε να σχεδιάσουμε πολιτικές, οι οποίες δεν θα αλλοιώνουν την οικονομική γεωγραφία της χώρας και δεν θα αποκλείουν βιαίως ολόκληρες κοινωνικές ή κλαδικές ομάδες, αλλά θα πετύχουν τη δημιουργία μιας εγχώριας αλυσίδας αξίας.

Υπό αυτό το πρίσμα, τι ζητάτε από την ελληνική κυβέρνηση;

Να συμμετέχουμε σε μια πολυεπίπεδη διακυβέρνηση στον τομέα της επιχειρηματικότητας, με στόχο αφενός την ανθεκτικότητα και την ανάπτυξη του επιχειρείν και αφετέρου την κοινωνική συνοχή. Ολοι όσοι επιχειρούν, καθημερινά, σε κάθε γωνιά της χώρας, δημιουργούν δουλειές και ευκαιρίες, φόρους και κρατικά έσοδα, αλλά, πρωτίστως, δίνουν ζωή στις τοπικές οικονομίες, ελπίδα στις τοπικές κοινωνίες, γι’ αυτό δικαιούνται ρόλο και λόγο.