Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Τα ίδια έχουν γίνει και έχουν ξαναγίνει δεκάδες φορές. Τη μια μέρα είναι «φίλαθλοι» του Παναθηναϊκού, την άλλη του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ, του Ιωνικού, της Προοδευτικής. Και πολλών ακόμα ομάδων, για να μην… αδικήσουμε τους «φιλάθλους». Οι ομάδες τιμωρούνται με αφαίρεση βαθμών, με κεκλεισμένων των θυρών αγώνες, αλλά οι «γνωστοί άγνωστοι» συνεχίζουν το έργο τους πάντοτε ανενόχλητοι.

ΕΚΑΝΑΝ ντου οι ρουβικωναίοι και έβαψαν με μπογιές το υπουργείο Ανάπτυξης. Δεν ήταν η πρώτη φορά και βέβαια ούτε η τελευταία φορά. Οι ρουβικωναίοι μπαίνουν όπου θέλουν και όποτε θέλουν, κι αν χρειαστούν καμιά δωρεάν μετακίνηση τους διαθέτουν μέχρι και περιπολικό της ΕΛ.ΑΣ.

ΕΡΧΕΤΑΙ και η πρόταση για τον νέο ποινικό κώδικα που λέει ότι το να κουβαλάει κανείς μολότοφ δεν είναι κακούργημα, αλλά πλημμέλημα. Ε, ναι, δεν τρέχει και τίποτα. Ολοι οι πολίτες άλλωστε έχουν δυο τρεις μολότοφ στην τσάντα τους. Το πρόβλημα, σύμφωνα με την ιδεοληπτική κυβέρνηση της αριστεράς, είναι αν την πετάξει κανείς τη μολότοφ. Αν και μπορεί ακόμα κι αυτό να αποτελεί θέμα συζήτησης, γιατί όπως είχε πει παλαιότερα ο πρωθυπουργός το ζήτημα με τις μολότοφ είναι σε ποια πλευρά βρίσκεσαι όταν… πέφτουν!

ΑΛΛΑ πρέπει να δούμε την πραγματικότητα. Δεν φταίει ούτε ο νέος ποινικός κώδικας ούτε μόνο η σημερινή κυβέρνηση. Και δεν αφορά μόνο σε φαινόμενα βίας ή μπαχαλακισμού.

Η πραγματικότητα δείχνει πως ο κανόνας στη χώρα μας είναι πως δεν υπάρχει σεβασμός στους κανόνες. Και κανόνες είναι οι νόμοι του κράτους. Οποιος θέλει τα σπάει και τα καίει. Οποιος θέλει φοροδιαφεύγει. Οποιος θέλει παίρνει μίζες. Οποιος θέλει παρκάρει όπου θέλει. Οποιος δημόσιος υπάλληλος, αν θέλει δουλεύει. Υπάρχουν χιλιάδες ακόμα παραδείγματα. Φτάνει μόνο να ρίξουμε μια ματιά στην καθημερινότητα.

ΣΤΗΝ Ελλάδα του «είσαι ό,τι δηλώσεις» ισχύει ότι μπορείς να πεις και να κάνεις ό,τι γουστάρεις χωρίς να υπάρξουν επιπτώσεις. Ολοι μας βλέπουμε ως μοναδικό πρόβλημα το δημοσιονομικό/οικονομικό και παραβλέπουμε ότι είμαστε το απόλυτο «μπαχαλιστάν» εδώ και σχεδόν 200 χρόνια. Φωνάζουμε, γκρινιάζουμε, πλακωνόμαστε, αλλά ποτέ δεν συζητάμε ειλικρινά με ποιο τρόπο μπορεί να αλλάξει αυτή η νοοτροπία. Πιθανότατα γιατί πολύ απλά δεν θέλουμε να αλλάξουμε…

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου