Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
Είτε ως μια προσυμφωνημένη θεατρική ρήξη με τον Αλέξη Τσίπρα είτε ως μια απέλπιδα «αντιστασιακή» πράξη για να ξεκολλήσει τους ΑΝ.ΕΛ. από το μηδέν. Προς το παρόν, όμως, διαπιστώνεται μια μικρή… τεχνική λεπτομέρεια που κάνει από δύσκολη έως αδύνατη την αποχώρηση. Υπάρχει περίπτωση να τον ακολουθήσουν μόνο κάνα δυο βουλευτές του κόμματός του, καθώς οι υπόλοιποι δείχνουν να έχουν κλείσει τη μεταγραφή τους στον ΣΥΡΙΖΑ.
ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ο Πάνος Καμμένος βρίσκεται μπροστά στο τελευταίο του πολιτικό δίλημμα πριν βάλει, έτσι κι αλλιώς, λουκέτο στους ΑΝ.ΕΛ. Να διαλέξει με ποια από τις δυο επιλογές θα γελοιοποιηθεί λιγότερο: να φωνάζει/γκρινιάζει, αλλά στην ουσία να συνεχίσει να στηρίζει/ανέχεται την κυβέρνηση που θα ψηφίσει τη συμφωνία των Πρεσπών ή να φύγει μόνος του ενώ το κόμμα του θα παραμείνει στην κυβέρνηση;
ΠΟΙΟΣ να το περίμενε. Εκείνος που δεσμευόταν πως θα αποχωρούσε από την πολιτική αντί να υπογράψει Μνημόνια ή ότι θα έριχνε οποιαδήποτε κυβέρνηση που θα αναγνώριζε τη «Μακεδονία», τελικά εξαπάτησε τους ψηφοφόρους όσο κανείς άλλος. Και Μνημόνια υπέγραψε και μετέχει στην κυβέρνηση που δίνει «μακεδονική» γλώσσα και εθνότητα στους Σκοπιανούς. Η πλάκα είναι πως θα αναγκαστεί να «αποχωρήσει» από την πολιτική -τουλάχιστον για την επόμενη τετραετία- ύστερα βέβαια από την εντολή που θα δώσουν οι πολίτες στις προσεχείς κάλπες.
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
ΑΛΛΑ έτσι είναι η ζωή και η πολιτική. Μια κωλοτούμπα, δυο κωλοτούμπες, τρεις κωλοτούμπες, λόγια, πολλά λόγια, ύβρεις προς τους αντιπάλους, κάποια στιγμή έρχεται η πραγματικότητα και το… ξεπληρώνει.
ΑΣ μην ξεχνάει κανείς ότι τον Μάιο του 2012 οι ΑΝ.ΕΛ. είχαν πιάσει 10,65%, που γίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακό όταν συγκριθεί με το 16,79% του ΣΥΡΙΖΑ και το μόλις 18,85% της Ν.Δ.! Ο Πάνος Καμμένος έγινε, τότε, παράγοντας στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.
ΜΟΝΟ που όλο αυτό που εκτίναξε τους ΑΝ.ΕΛ. στα ύψη ήταν fake, ήταν μια φούσκα. Αυτό το ειρωνικό/αλαζονικό στιλάκι «εμείς είμαστε πατριώτες, όλοι οι άλλοι είναι προδότες», οι κρεμάλες, οι τσολάκογλου και τα υπόλοιπα… μπινελίκια που έπεφταν, «ψέκαζαν» ψηφοφόρους στα χρόνια της αντιμνημονιακής αντιπολίτευσης. Μόλις, όμως, ανέβηκαν στην εξουσία άρχισε και ο πολιτικός ξεπεσμός. Αναγκάστηκαν να ψηφίσουν εκατοντάδες επώδυνα μέτρα, ακόμα πιο σκληρά από εκείνα για τα οποία καθύβριζαν τους αντιπάλους τους. Τώρα, οι «ψεκασμοί» τελείωσαν και ο Καμμένος φλερτάρει με το απόλυτο μηδέν. Είτε μείνει είτε φύγει. Ο,τι κι αν κάνει…
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]