Γράφει ο Πάνος Αμυράς
Θα λέγαμε ότι για πρώτη φορά ένα κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ έθεσε ζήτημα για την επόμενη μέρα στην ηγεσία του κόμματος διαψεύδοντας ότι υπάρχει! Συγκεκριμένα, αφού απέρριψε για τον εαυτό του τους χαρακτηρισμούς του δελφίνου ή βαρόνου και έπλεξε το εγκώμιο του πρωθυπουργού «που έχει ισχυρό πολιτικό ένστικτο και θα κερδίσει ξανά τις εκλογές», ο υπουργός Οικονομικών τόνισε ότι «αυτός που θα διαδεχθεί τον Τσίπρα όταν έρθει η ώρα θα πρέπει να προέρχεται από τη νεότερη γενιά, αυτό είναι το σωστό». Είναι η πρώτη φορά που ακούμε από στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ αναφορές για διαδοχή του προέδρου του.
Ο κ. Τσακαλώτος δεν έμεινε εκεί. Τάχθηκε κατά της ποινικοποίησης της πολιτικής γιατί όπως είπε βοηθάει μόνο τη Χρυσή Αυγή, όταν στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν ποντάρει πολιτικά σε αυτό το ζήτημα. Είναι σαφές ότι ο υπουργός πλέον ασχολείται με την επόμενη ημέρα στο κόμμα, όπου θέλει να έχει βασική θέση.
Για αυτόν το λόγο προσπερνά μάλλον με επιπολαιότητα τα σοβαρά προβλήματα της οικονομίας και της αδυναμίας του Δημοσίου να βγει στις αγορές. Ο υπουργός πέρυσι τέτοια εποχή δήλωνε ότι το 2018 θα έρχονταν τόσοι πολλοί επενδυτές που θα έπρεπε να τους φιλτράρουμε για να διαλέξουμε τους καλύτερους αλλά η χρονιά κύλησε με μείωση επενδύσεων.
Χθες ο ίδιος σημείωσε ότι η κυβέρνηση διαπραγματεύθηκε για να διαθέτει ένα μαξιλάρι 25 δισεκατομμυρίων ευρώ και χάρη σε αυτό μπορεί να επιλέξει το χρόνο προσφυγής στις αγορές για να αντλήσει 7 δισεκατομμύρια εντός του 2019. Η αλήθεια είναι ότι το «μαξιλάρι» αυτό το δανεισθήκαμε προκαταβολικά με αποτέλεσμα να αυξηθεί απότομα το δημόσιο χρέος το 2018, ενώ το υπουργείο δεν «επιλέγει» το πότε θα βγει στις αγορές γιατί πολύ απλά δεν μπορεί όταν τα επιτόκια για το δεκαετές ομόλογο ξεπερνούν το 4,4%.
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
Ερωτήματα προκαλεί και η δήλωση του κ. Τσακαλώτου ότι «το επόμενο διάστημα θα αγοράσουμε το χρέος στο ΔΝΤ ή στην ΕΚΤ ή λίγο από τα δύο». Για να επιτευχθεί αυτό, το Δημόσιο θα πρέπει ή να χρησιμοποιήσει κεφάλαια από το μαξιλάρι των 25 δισεκατομμυρίων ευρώ, κάτι που δεν θα έχει και ιδιαίτερο νόημα, καθώς τα επιτόκια είναι παραπλήσια, ή να βρει κεφάλαια από τις αγορές. Εάν ο υπουργός σκέπτεται το δεύτερο ενδεχόμενο, τότε το Δημόσιο θα δανειστεί με υψηλά επιτόκια προκειμένου να αγοράσει δάνεια του ΔΝΤ ή της ΕΚΤ που έχουν χαμηλότερο κόστος.
Τίποτε από αυτά δεν θα γίνει γιατί μέχρι τον Μάιο, που τοποθετούνται οι εθνικές εκλογές, το οικονομικό επιτελείο δεν θα ασχολείται με την αναχρηματοδότηση του χρέους, όταν μάλιστα οι αγορές δεν δείχνουν πρόθυμες να πάρουν ρίσκο με χαμηλά επιτόκια.
Ποιος εμπιστεύεται τον πρωθυπουργό;
Ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης δήλωσε χθες ότι το κόμμα του τάσσεται υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών, αλλά κατά της κυβέρνησης, θεωρώντας ότι εάν οι ΑΝ.ΕΛ. αποχωρήσουν θα πρέπει ο πρωθυπουργός να προκηρύξει εκλογές. Το πρόβλημα είναι ότι ο κ. Τσίπρας μπορεί να υποσχεθεί ότι μετά την ψήφιση των Πρεσπών θα πάει σε εκλογές, αλλά κανείς δεν μπορεί να τον εμπιστευθεί. Αλλωστε και το καλοκαίρι του 2015 προκειμένου να ψηφισθεί το Μνημόνιο έδινε υποσχέσεις στους πολιτικούς αρχηγούς ότι δεν θα προκηρύξει κάλπες, αλλά τελικώς το έπραξε τον Σεπτέμβριο εκείνου του έτους. Ο κ. Θεοδωράκης θα πρέπει να επιλέξει εάν θα στηρίξει τον κ. Τσίπρα ή όχι και αυτό δεν μπορεί πια να καλυφθεί από πρωθυπουργικές δεσμεύσεις που μάλιστα δεν τηρούνται, αλλά με τη στάση όλων στη Βουλή.
*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]