Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Ο Πάνος Καμμένος αλλάζει άποψη πρωί, μεσημέρι, βράδυ για το τι ακριβώς θα πράξει όταν η συμφωνία των Πρεσπών φτάσει στη Βουλή. Αλλοτε λέει πως θα ρίξει την κυβέρνηση, άλλοτε πως θα αποσύρει τους υπουργούς του. Αλλοτε πως θα φύγει… μένοντας και άλλοτε πως θα μείνει… φεύγοντας.

ΤΟ Μαξίμου μέσω του Δημήτρη Τζανακόπουλου πριν από καιρό είχε διαμηνύσει ότι αν και εφόσον αποχωρήσουν οι ΑΝ.ΕΛ. από την κυβέρνηση, τότε θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης και θα τη λάβει. Προχθές, άλλαξε και αυτό το τροπάριο. Και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ανακάλυψε το ισπανικό μοντέλο διακυβέρνησης. Ποιο είναι αυτό; Η κυβέρνηση ανοχής, η οποία θα διαθέτει μια σχετική πλειοψηφία στη Βουλή αλλά δεν θα φτάνει τους 151 βουλευτές.

ΞΕΡΟΥΝ από τέτοια πολιτικά παιχνίδια στον ΣΥΡΙΖΑ. Τα ίδια συνέβησαν και το καλοκαίρι του 2015, όταν ο Αλέξης Τσίπρας κυβερνούσε με πολύ λιγότερους βουλευτές και μόνο όταν η κοινοβουλευτική δύναμη έπεσε κάτω από το όριο των 120 βουλευτών οδήγησε τη χώρα στις κάλπες.

ΑΛΛΟ, όμως, το 2015, άλλο το 2019. Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσει να κυβερνά με την ανοχή του Πάνου Καμμένου και όσων βουλευτών ΑΝ.ΕΛ. τον ακολουθήσουν. Υπάρχει μια τεράστια διαφορά. Η κυβέρνηση πλέον δεν έχει την ανοχή της πλειοψηφίας των πολιτών.

ΑΥΤΟ θα αποδειχθεί νομοτελειακά στις προσεχείς κάλπες, αλλά είναι ήδη δεδομένο μέσα στην κοινωνία. Δεν είναι η κωλοτούμπα του Τσίπρα. Δεν είναι που υπέγραψε νέο Μνημόνιο, αντί να σκίσει τα παλιά. Δεν είναι τα πρόσθετα μέτρα που επέβαλε και τα οποία πλήρωσαν κυρίως οι μη έχοντες. Δεν είναι η συμφωνία των Πρεσπών. Δεν είναι ότι θα πολεμούσε τη διαπλοκή και κατέληξε να κυβερνά με την ολοφάνερη στήριξη της πλειοψηφίας των διαπλεκομένων. Δεν είναι ότι κατήγγελλε σκάνδαλα και βρέθηκε η ίδια μπλεγμένη σε σκανδαλώδεις υποθέσεις. Δεν είναι η ανοχή σε κάθε είδους μπαχαλάκηδες. Δεν είναι η ανομία στα πανεπιστήμια. Δεν είναι η επικοινωνιακή διαχείριση της εθνικής τραγωδίας στο Μάτι. Δεν είναι η κοροϊδία με τα ψίχουλα των μερισμάτων και οι υποσχέσεις για αθρόες προσλήψεις.

ΕΙΝΑΙ όλα αυτά μαζί. Αλλά και κάτι πάνω από όλα αυτά. Οι πολίτες δεν μπορούν πλέον να ανεχθούν την αλαζονεία, την έπαρση και την ειρωνεία των κυβερνητικών στελεχών. Δεν ανέχονται την καθεστωτική αντίληψη. Τον απίθανο Παύλο Πολάκη, που το παίζει βαρύμαγκας ρίχνοντας… μπινελίκια σε δικαστές, πολιτικούς και σε όποιον του ασκεί κριτική. Και ξοπίσω του ακολουθεί όλος ο θίασος από διάφορα στελέχη που υποδύονται τους… μεταρρυθμιστές. Και βροντοφωνάζουν σαν να κατέχουν μόνο εκείνοι την απόλυτη αλήθεια. Ενώ στα τέσσερα χρόνια που κυβερνούν έχουν εκστομίσει τα πιο ευφάνταστα πολιτικά ψεύδη στα χρόνια της Μεταπολίτευσης.

ΑΝΤΙ, λοιπόν, να ψάχνουν με ποιο τρόπο θα παραμείνουν στην εξουσία, στο Μαξίμου θα έπρεπε να προβληματίζονται για το ότι πλέον δεν έχουν την ανοχή της κοινωνίας.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]