Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
Ο Π. Καμμένος με την προσπάθεια πώλησης όπλων στη Σ. Αραβία ή ο Ν. Κοτζιάς με την απευθείας ανάθεση της χορήγησης ταξιδιωτικών εγγράφων (visa) σε «φιλική» εταιρία;
Η ΜΟΝΗ «διάψευση» για τα όσα ανατριχιαστικά ελέχθησαν στην περίφημη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, παρουσία του άφωνου Α. Τσίπρα, προέρχεται από το πλέον αναξιόπιστο μέλος της κυβέρνησης: Τον κατ’ επανάληψη συλληφθέντα ψευδόμενο κυβερνητικό εκπρόσωπο. Αντιθέτως τόσο οι πρωταγωνιστές του ανεπανάληπτου «πολιτικού ξεκατινιάσματος» που έβγαλε «άπλυτα στη φόρα» όσο και η κραυγαλέα σιωπή των παριστάμενων μελών του Υπουργικού Συμβουλίου δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία για το τι ελέχθη. Ακόμα και ο «τολμηρός» Χρ. Σπίρτζης, που προσπάθησε την «κουτοπόνηρη» διάψευση με το περίφημο «δεν άκουσα τίποτα», γρήγορα κατάλαβε πόσο εκτέθηκε και έσπευσε να το πάρει πίσω άρον άρον, προκειμένου ν’ αποφύγει την καθολική γελοιοποίησή του. Ενώ η πείσμων άρνηση του Μ. Μαξίμου να δώσει στη δημοσιότητα την 9σέλιδη επιστολή παραίτησης του Ν. Κοτζιά -παρά τη δημόσια παρότρυνση του αποστολέα-αλλά και τα πρακτικά της επίμαχης συνεδρίασης, σκορπούν και την παραμικρή αμφιβολία. Και μεγεθύνουν την ένοχη σιωπή όσων ποντάρουν στη λήθη και στο κουκούλωμα του πρωτοφανούς γεγονότος.
ΟΜΩΣ το Μ. Μαξίμου και το «σύστημα του νέου καθεστώτος» δεν κάθεται λουφαγμένο και με σταυρωμένα τα χέρια. Δολίως και με ύπουλο τρόπο επιδίδεται σ’ αυτό που ξέρει πολύ καλά να κάνει: «Πετάει» θέματα στην αρένα με προφανή στόχο τη «θολούρα» και τον αποπροσανατολισμό. Αίφνης προφυλακίστηκε ο Γ. Παπαντωνίου και η προφυλάκισή του «ερμηνεύτηκε» ως τελεσίδικη καταδίκη, η οποία δείχνει τη «σαπίλα του παλιού». Τι κι αν όλο το «βρόμικο παλιό» έχει βρει καταφύγιο και προστασία στην αγκαλιά του «νέου»; Ο Γ. Παπαντωνίου και ο κάθε Παπαντωνίου, εφόσον αποδειχθεί η ενοχή τους, πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Είναι άλλο αυτό κι άλλο το αποτέλεσμα που παρήγαγαν το «δόγμα Πολάκη-Ρασπούτιν». Οι κατά παραγγελία αποφάσεις σε καθόλου ανύποπτες στιγμές..
ΤΟ «ΕΡΓΟ» αυτό παίχτηκε με παταγώδη αποτυχία και στην αρχή του χρόνου. Οταν μπροστά στο φόβο των συλλαλητηρίων για το Σκοπιανό στήθηκε η φαιδρή παράγκα της Novartis. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του κυβερνητικού παραδικαστικού. Γι’ αυτό το Μ. Μαξίμου «ρίχνει» στην πιάτσα κι άλλους «μικρούς» αντιπερισπασμούς και… ό,τι κάτσει. Ξανά μανά αν πρέπει να γίνονται μαθητικές παρελάσεις, νέα προκλητική 6ήμερη άδεια στον τουρίστα κρατούμενο Δ. Κουφοντίνα και τον μπαλαντέρ της αναθεώρησης του Συντάγματος. Ο,τι να ‘ναι κι ό,τι κάτσει. «Ιδεολογικά» ζητήματα που ακουμπάνε σε κλασικές αντιθέσεις και συναισθηματικά φορτισμένες διαφορές, προκειμένου να δημιουργηθούν μικροεστίες διαφωνιών και διαδικτυακών καβγάδων. Τα οποία όλα μαζί αποσκοπούν στο μείζονα αποπροσανατολισμό: Να φύγει η προσοχή από τα μείζονα: 1. Μια ανύπαρκτη και αλληλοσπαρασσόμενη κυβέρνηση βουτηγμένη στις καταγγελίες των ίδιων της των στελεχών 2. Την παταγώδη αποτυχία της πολιτικής της, η οποία κρατά τη χώρα παρασάγγας μακριά από τις αγορές και οδηγεί σε νέους ταπεινωτικούς συμβιβασμούς με τους δανειστές, προκειμένου να…. αποφύγει αυτό που η ίδια έχει ψηφίσει δύο φορές: Τη μη περικοπή των συντάξεων.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για έναν κωμικοτραγικό «ανταρτοπόλεμο» που κάνει μόνη της η κυβέρνηση, με τη συνδρομή της σκοπίμως ανεξέλεγκτης ανομίας και την ενίσχυση του Ρουβίκωνα. Πρόκειται για φτηνούς και κακοσχεδιασμένους αντιπερισπασμούς, οι οποίοι το μόνο που πετυχαίνουν τελικά -πέρα από τις εφήμερες «ανακουφιστικές» εντυπώσεις- είναι να βυθίζουν ακόμα περισσότερο την καταρρέουσα κυβέρνηση. Δεν είναι τυχαίο ότι η τελευταία δημοσκόπηση της Marc προκάλεσε μεγάλη ανησυχία στο Μ. Μαξίμου. Καθώς είδαν μπροστά στα μάτια τους τον κίνδυνο του χειρότερου εφιάλτη: Να απειλείται άμεσα το «οχυρό» του 20%. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται ήδη κοντά στο να πέσει κάτω από το 20%, το οποίο όπως έχει γράψει σε ανύποπτη στιγμή η στήλη, είναι ο «στρατηγικός στόχος» του Μ. Μαξίμου εδώ και αρκετούς μήνες.
«Μάχα Κουμπ Μελά» για Βιβλίο Γκίνες
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ για την «ομάδα Μαξίμου» και τον πρωθυπουργό είναι ότι ενώ βλέπουν ότι αυτή η τακτική των φτηνών αντιπερισπασμών και το δόγμα «εκλογές με χειροπέδες» δεν αποδίδει -το αντίθετο μάλιστα-συνεχίζουν το ίδιο παράφωνο βιολί…
Ποιος μιλάει;
«Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα» απεφάνθη ο υπουργός Χρ. Βερναρδάκης και γνωστός «γκουρού των δημοσκοπήσεων». Αλλά και …γεννήτωρ πολλών ανύπαρκτων εταιριών δημοσκοπήσεων «μιας χρήσης», οι οποίες, ω του θαύματος, εμφανίζονται… άπαξ, «φουσκώνουν» τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ κι εξαφανίζονται ξανά στην ανυπαρξία τους. Πότε «χτύπησε» ο «γκουρού»; Την επαύριον της δημοσκόπησης της Marc για το «Πρώτο Θέμα». Η οποία ανάμεσα στα πολλά ενδιαφέροντα που αναδεικνύει, αποτυπώνει και δυο στοιχεία που κάνουν «σκόνη και θρύψαλα» τη στρατηγική του Μ. Μαξίμου: 1. Οτι η Ν.Δ., αν δεν έχει ήδη αυτοδυναμία -η μέτρηση δείχνει ότι έχει ήδη αυτοδυναμία 160 εδρών-είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα έχει. 2. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πάρα πολύ κοντά στο να πέσει κάτω από το 20%, το οποίο είναι στρατηγικός του στόχος προκειμένου να παίξει το σενάριο της «δεξιάς παρένθεσης», αλλά και να παραμείνει στο παιχνίδι ο Α. Τσίπρας. Και πώς «χτύπησε» ο «γκουρού»; Με αριθμούς, στοιχεία και βάσιμα επιχειρήματα; Κάθε άλλο. Μόνο με αφορισμούς, δογματισμό, αοριστολογίες και ασυγκράτητη προβολή της επιθυμίας στην πραγματικότητα. Δηλαδή με… τίποτα. «Αοπλος εθελοντής» σε μια καταδικασμένη σκληρή αναμέτρηση με την κοινή λογική. Αλλωστε ποιος είναι ο Χρ. Βερναρδάκης; Είναι ο άνθρωπος που έπεισε τον Α. Τσίπρα ότι όχι μόνο δεν θα είχε κόστος κάνοντας παραχωρήσεις για το Σκοπιανό, αλλά θα είχε και όφελος! Με «στοιχεία» και «μετρήσεις»….
Νέοι κεραυνοί Φίλη
«Παγιδευμένος στο δίκτυο» του Π. Καμμένου παραμένει ο Α. Τσίπρας, παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες του Μ. Μαξίμου να προσποιείται ότι «δεν τρέχει και τίποτα». Την περαιτέρω αποδόμηση της εικονικής πραγματικότητας του «όλα καλά» συνέχισε με χθεσινή συνέντευξή του στην «Εποχή» ο Ν. Φίλης. Ο οποίος είπε ορθά-κοφτά ότι αν ο Π. Καμμένος συνεχίσει έτσι «φθείρει ανεπανόρθωτα την κυβερνητική προσπάθεια», τον κατήγγειλε όχι μόνο για απροκάλυπτο «φιλοαμερικανισμό», αλλά και για «φιλοτραμπισμό». Το πιο καίριο πλήγμα στους σχεδιασμούς του Μ. Μαξίμου όμως ήταν άλλο. Ο Ν. Φίλης δήλωσε «προβληματισμένος» για την ορθότητα του σχηματισμού νέας κυβερνητικής πλειοψηφίας από την υπάρχουσα Βουλή. Εμμέσως αλλά σαφώς λέει «όχι» στο σχηματισμό μιας «κυβέρνησης αποστασίας», που θα είναι ευάλωτη σε κατηγορίες για παρασκηνιακές και «αδιαφανείς» διαδικασίες.
Γιατί δεν τον αποφυλακίζουν;
Νέα, την έκτη κατά σειρά, άδεια πήρε χθες ο Δ. Κουφοντίνας. Τέσσερις μέρες άδεια και δυο μέρες οδοιπορικά, σύνολο έξι μέρες έξω και από το «παραθεριστήριο» των αγροτικών φυλακών Βόλου, όπου μετήχθη προσφάτως. Η πρόκληση στο κοινό αίσθημα για τη μεταχείριση του καταδικασμένου σε 11 φορές ισόβια είναι δεδομένη. Οπως και οι αντιδράσεις διεθνών παραγόντων. Το ερώτημα είναι, αφού το θέλουν τόσο πολύ, γιατί δεν τον αποφυλακίζουν;
Απορίες
1. Με το «μαύρο στο Mega» νίκησε η Δημοκρατία ή το εμμονικό πείσμα μιας κυρίας;
2. Πως γίνεται και ο συνήθως «εξαφανισμένος» καθηγητής Μαρατζίδης κάθε φορά που τον χρειάζεται το Μαξίμου, να δηλώνει «παρών»;
Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]