Δυστυχώς η ενότητα και η αλληλεγγύη που επιδεικνύουμε μπροστά σε μεγάλους κινδύνους σμπαραλιάζονται πάντα την επόμενη μέρα των θριάμβων.

Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε τις νίκες και τις κατακτήσεις του λαού, η διχόνοια πνίγει την ενότητα, ο αλληλοσπαραγμός κατατρώει την ομόνοια.

Η Ελλάδα ήταν ίσως η μοναδική χώρα που συμμετείχε ενεργά στη νίκη των Συμμάχων αλλά την επομένη του πολέμου βρέθηκε αποδυναμωμένη, με τραγική κατάληξη τον αιματηρό εμφύλιο.

Αντί να επιβραβευθούμε για το μεγαλείο και την αυτοθυσία που επιδείξαμε σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής, βρεθήκαμε να πολεμούμε μεταξύ μας.

Το παρελθόν πρέπει να μας διδάσκει. Για να προχωρήσουμε μπροστά, για να μπορέσουμε να δούμε ξανά στην πατρίδα τους χιλιάδες επιστήμονες που μετανάστευσαν προσδοκώντας ένα καλύτερο αύριο πρέπει να απομονωθούν οι ακραίες φωνές, να μπουν οριστικά στο περιθώριο οι δυνάμεις που καλλιεργούν το μίσος και υπονομεύουν την ενότητα και την πρόοδο.

Δυστυχώς η κυβέρνηση κατά καιρούς έχει διολισθήσει σε πρακτικές ακραίου διχασμού. Τα συνθήματα «τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» έχουν μπολιάσει το μίσος σε αρκετούς ευκολόπιστους. Μπροστά μας όμως έχουμε μία προεκλογική περίοδο με πιθανή κατάληξη τις πολλαπλές κάλπες του Μαΐου. Ο πολιτικός κόσμος πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να μην μπει στον πειρασμό της πόλωσης γιατί οι κίνδυνοι για την Ελλάδα δεν έχουν εκλείψει.

Η οικονομία έχει βαλτώσει μαζί με τα εισοδήματα των πολιτών, το Δημόσιο αδυνατεί να χρηματοδοτηθεί από τις αγορές, οι επενδυτές δεν αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες. Το «ρίσκο» της χώρας δεν πρέπει να επιβαρυνθεί από άγονες αντιπαραθέσεις, που τελικώς αυξάνουν τους κινδύνους και υπονομεύουν τις προοπτικές για τις νεότερες γενιές.

Η δύναμη του Ελληνισμού ήταν, είναι και θα είναι η ενότητα, ας το θυμόμαστε πάντα.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]