Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Τι πήγε στραβά λοιπόν και η Ελλάδα πενθεί τόσους νεκρούς, ανάμεσά τους παιδιά και ένα βρέφος, από μια φωτιά που ξέσπασε σε μια δασωμένη μεν, παραθαλάσσια δε παραθεριστική περιοχή; Το σχέδιο άμεσης διαχείρισης προβλέπει, μεταξύ άλλων, τον απεγκλωβισμό και τη διάσωση πολιτών που βρίσκονται σε επαφή ή εντός του φλεγόμενου χώρου και η προσωπική τους ασφάλεια διατρέχει άμεσο και διαρκή κίνδυνο.

Επίσης, προβλέπει «την οργανωμένη απομάκρυνση πολιτών ως μέτρο προληπτικής προστασίας τους, που δρομολογείται εγκαίρως (ενώ η καταστροφή βρίσκεται σε εξέλιξη) και κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις και περιορισμούς, η εκτίμηση των οποίων γίνεται μόνο σε τοπικό επίπεδο».

Ομως εδώ υπάρχει μια υποσημείωση, με μικρά γράμματα, σύμφωνα με την οποία η οργανωμένη απομάκρυνση είναι μέτρο για την προληπτική προστασία των πολιτών, ενώ η διάσωση είναι δράση υποχρεωτική. Μήπως θα έπρεπε η οργανωμένη απομάκρυνση να ήταν στην περίπτωση της Ανατολικής Αττικής υποχρεωτική;

Βέβαια, αυτό θα είχε ως προϋπόθεση τη σωστή εκτίμηση του κινδύνου και άρα τη γρήγορη ενημέρωση, ώστε οι πολίτες να αντιληφθούν άμεσα ότι οι ζωές τους κινδυνεύουν και να υπακούουν χωρίς καθυστέρηση στις οδηγίες της Πυροσβεστικής και της Αστυνομίας. Στην τραγωδία της Ανατολικής Αττικής δεν φαίνεται πως υπήρξε έγκαιρη εκτίμηση του κινδύνου, άρα ούτε έγκαιρη ενημέρωση. Αυτό τουλάχιστον μαρτυρούν οι ώρες που πέρασαν από την ώρα που ξέσπασε η φωτιά μέχρι τη δραματική κλιμάκωσή της τη νύχτα.

Αυτό μαρτυρούν οι εικόνες χάους με πολίτες αλαφιασμένους να τρέχουν δεξιά και αριστερά χωρίς να ξέρουν τι να κάνουν ή πού να πάνε. Αυτό μαρτυρούν τα παρατημένα με αλάρμ αυτοκίνητα στη μέση του δρόμου και οι φιλότιμες, μα ασυντόνιστες προσπάθειες δημοτικών συμβούλων, εθελοντών και μεμονωμένων πολιτών. Αυτό μαρτυρά η live ενημέρωση του πρωθυπουργού αργά τη νύχτα όταν τον διαβεβαίωναν μπροστά στις ανοικτές κάμερες ότι όλα θα πάνε καλά…

Προφανώς οι αιτίες για μια τόσο μεγάλη τραγωδία είναι πολλές. Ανθρώπινες, όπως η έλλειψη δρόμων διαφυγής και τα αυθαίρετα μέσα στα δάση, αλλά και φυσικές, όπως το ανεξέλεγκτο στοιχείο της φωτιάς σε συνδυασμό με τους ανέμους. Ομως αυτά δεν συνιστούν «ασύμμετρη απειλή» ούτε «σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας», όπως θα βρεθούν πολλοί κυβερνητικοί να πουν τώρα.

Είναι οι ίδιοι, βέβαια, που στις πυρκαγιές του 2007 δήλωναν πως «η μόνη προφανής ασυμμετρία αυτή τη στιγμή είναι η ανικανότητα της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τον εφιάλτη από τη μια και οι εξαιρετικές της επιδόσεις σε επικοινωνιακά ευρήματα, από την άλλη».

Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]