Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Χάθηκαν ενήλικες και παιδιά, οικογένειες ολόκληρες που, κανονικά, σήμερα το πρωί θα συνέχιζαν τη ζωή τους, θα ξαναπήγαιναν για ένα μπάνιο στη θάλασσα, όπως έκαναν προχθές, θα έκαναν όνειρα για τη ζωή που δικαιούνταν να ζήσουν.

«ΕΦΥΓΑΝ», όμως, αγκαλιασμένοι και παραδομένοι στις φλόγες. Γιατί η Πολιτεία δεν ήταν ικανή να τους προσφέρει μια «αγκαλιά» βοηθείας και να τους σώσει. Τόσες ψυχές χάθηκαν επειδή κάποιοι ανευθυνοϋπεύθυνοι δεν μπορούν να επιτελέσουν το έργο που τους έχει ανατεθεί.

ΤΟ ζήτημα δεν είναι γιατί δεν σβήστηκε η φωτιά πριν φέρει την κόλαση. Το τεράστιο ζήτημα είναι γιατί δεν εκκενώθηκε όλη η παραθαλάσσια περιοχή στο Μάτι, ώστε να σωθούν οι άνθρωποι. Γιατί το υποτιθέμενο συντονιστικό όργανο, στο οποίο συμμετέχουν εκπρόσωποι υπουργείων, της περιφέρειας, της Πολιτικής Προστασίας, των δυνάμεων ασφαλείας, δεν επιχείρησε την άμεση εκκένωση της άναρχα οικοδομημένης και πευκόφυτης περιοχής;

ΤΑ «γιατί» είναι αναρίθμητα. Σήμερα είναι οι πυρκαγιές. Πριν από λίγους μήνες ήταν οι πλημμύρες. Αύριο θα είναι μια άλλη καταστροφή. Τα «γιατί» θα είναι πάντοτε τα ίδια.

ΟΤΑΝ, όμως, ένα κράτος δεν μπορεί να διαχειριστεί μια ουρά σε μια δημόσια περιουσία ή για να προχωρήσει μια δουλειά απαιτούνται χρόνια, θα μπορούσε να έχει την ικανότητα να σώζει τους πολίτες του; Και βέβαια όχι. Αλλά τώρα είναι πολύ αργά για τα δάκρυα που κυλούν. Υποχρέωση της Πολιτείας είναι να προλαβαίνει τις τραγωδίες, ώστε να μην κυλούν δάκρυα, ώστε να μην χάνονται ζωές, ώστε να μην κηρύσσει εθνικό πένθος.

ΑΚΟΜΑ και αυτές τις στιγμές, βέβαια, υπάρχει ένα αηδιαστικό επικοινωνιακό παιχνίδι από την πλευρά της κυβέρνησης. Δεν σέβονται ούτε τους δεκάδες νεκρούς και όσους τους θρηνούν. Τολμούν και βαφτίζουν την ανικανότητα «σχέδιο αποσταθεροποίησης» και «ασύμμετρη απειλή» στήνοντας προπαγανδιστικό σόου.

ΚΑΝΕΙΣ δεν έχει τα κότσια να αφήσει την καρέκλα του. Κανένας υπουργός. Κανένας από την περιφέρεια ή την Πολιτική Προστασία. Κανένας από τους επικεφαλής της Πυροσβεστικής και της ΕΛ.ΑΣ. Κανείς δεν νιώθει πως φέρει ευθύνες και πολύ περισσότερο δεν νιώθει πως πρέπει να τις αναλάβει.

«ΑΥΤΟΙ οι δεκάδες νεκροί δεν θα φύγουν ποτέ από το μυαλό μου, αποτελούν τεράστιο βάρος στη συνείδησή μου και στη θητεία μου. Κρίνω πως δεν υπάρχουν οι συνθήκες που να μου επιτρέπουν να παραμείνω στη θέση μου». Αυτή η δήλωση, βέβαια, θα ήταν απίθανο να ανήκει σε Έλληνα πολιτικό. Είναι η δήλωση της υπουργού Εσωτερικών της Πορτογαλίας, που παραιτήθηκε πέρσι ύστερα από τις φονικές πυρκαγιές στη χώρα της.

ΠΡΕΠΕΙ να κατανοήσουν οι «εξουσιαστές» πως η εξουσία δεν είναι μόνο καρεκλίτσα, πολιτικολογία, VIP ταξιδάκια και… μπίζνες. Πρέπει να κατανοήσουν ότι υπάρχουν και κανόνες ηθικής που πρέπει να τηρούνται. Κάποιοι έχουν βαρύτατες ευθύνες για τις ζωές που χάθηκαν. Και πρέπει να πληρώσουν το τίμημα. Φαίνεται απίθανο να συμβεί κάτι τέτοιο. Γιατί όταν θριαμβολογούν βγάζουν βιντεάκια «ήταν δίκαιο και έγινε πράξη». Τώρα που «το άδικο έγινε πράξη» απλά προσπαθούν να ρίξουν τις ευθύνες σε συνωμοσιολογίες, στον άνεμο και στον… Χατζηπετρή. Αφού κανείς δεν πρόκειται να παραιτηθεί, τουλάχιστον ας σιωπήσουν. Ας σιωπήσουν εις μνήμην των νεκρών.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]