Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Οι περισσότεροι ορθώς δεν τις είδαν, αφού ορθώς δεν τις έδειξαν τα κανάλια. Κι όσο υπάρχουν ακόμα δεκάδες αγνοούμενοι, γεγονός που σημαίνει εκατοντάδες οικογένειες να λιώνουν από την αγωνία, ορθώς δεν ανοίγει η συζήτηση για την απόδοση των ευθυνών, παρά την εισαγγελική παρέμβαση. Και ορθώς ο Α. Τσίπρας με το χθεσινό διάγγελμά του ύψωσε λευκή σημαία στην αντιπολίτευση. Αρκεί ο χρόνος που θα κερδηθεί να αξιοποιηθεί για τον εντοπισμό των αγνοουμένων και τη σωτηρία όποιας ζωής ή όποιας περιουσίας σώζεται. Και όχι για την επικοινωνιακή ανασυγκρότηση της κυβέρνησης, η οποία υπέστη ένα αξεπέραστο Βατερλώ.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ, λοιπόν, η ώρα του καταλογισμού των ευθυνών. Αυτή η ώρα θα έρθει, και μάλιστα πολύ σύντομα, γιατί το μέγεθος της τραγωδίας είναι πραγματικά πρωτοφανές. Αλλά και γιατί είναι αυταπόδεικτο ότι υπάρχουν μεγάλες ευθύνες. Τέτοιος όλεθρος εντός αστικού ιστού δεν έχει γίνει ξανά.

ΕΙΝΑΙ ώρα, όμως, να αρχίσουν να καταγράφονται συμπεριφορές, οι οποίες αποκαλύπτουν νοοτροπίες, οι οποίες με τη σειρά τους προϊδεάζουν για τον τρόπο αντίδρασης των υπευθύνων όταν ανοίξει η συζήτηση για τον επιμερισμό των υπαρκτών ευθυνών.

ΤΙ ΕΚΑΝΕ, λοιπόν, η κυβέρνηση όταν άρχισε να φαίνεται το μέγεθος της καταστροφής και ο όλεθρος έφυγε από την Κινέτα και μπήκε στην καρδιά της Αττικής; Καταρχήν άργησε να καταλάβει. Κι όταν άρχισε να καταλαβαίνει, διαπίστωσε ότι δεν έχει πλήρες και αποτελεσματικό σχέδιο για την αντιμετώπιση ενός τέτοιου προβλήματος. Ούτε καν την «αντιπυρική ζώνη» των 40 μέτρων της Λ. Μαραθώνος δεν μπόρεσε να υπερασπιστεί, ώστε να μην περάσει απέναντι η φωτιά. Κεντρικός σχεδιασμός για το αν έπρεπε να εκκενωθούν και πότε συγκεκριμένες περιοχές δεν υπήρξε, γι’ αυτό και ποτέ δεν δόθηκαν σχετικές εντολές από κανέναν. Ούτε από το υπουργείο εσωτερικών ούτε από την περιφέρεια, ούτε από τη Γ.Γ. Πολιτικής Προστασίας. Και μετά από δέκα ολόκληρες ώρες «μαύρου» στην επίσημη ενημέρωση, έβγαλαν μια τρακαρισμένη κοπέλα της Πυροσβεστικής να πει τρεις γενικότητες, πολύ μακριά από τη διαμορφωμένη πραγματικότητα. Οι «κυβερνητικοί ογκόλιθοι» έμειναν πίσω. Και είναι κι άλλες «λεπτομέρειες», που δεν είναι της ώρας, αν και κρίσιμης σημασίας.

ΔΕΝ ΑΡΚΕΣΤΗΚΕ, όμως, μόνο στις παραλείψεις. Έκανε και πράξεις. Υπουργοί έκαναν δηλώσεις περί «ασύμμετρων φαινομένων» κι άφησαν υπαινιγμούς ότι πίσω από τις φωτιές υπάρχει κάποιο σκοτεινό σχέδιο αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης! «Τι έχεις Γιάννη, ό,τι είχα πάντα». Κάποιες αόρατες δυνάμεις «πολεμάνε» την κυβέρνηση της «Αριστεράς» με κάθε μέσο και κάθε τρόπο. Η βολική εξήγηση που θυματοποιεί την κυβέρνηση και την «απαλλάσσει» από την ανικανότητα και την αδράνειά της. Όπως τότε στις φωτιές της Ηλείας ο αγέρωχος Β. Πολύδωρας επέλεξε για αντίπαλο τον υπεράνθρωπο και αήττητο «στρατηγό άνεμο», έτσι και τώρα ο Ν. Τόσκας και ο Π. Σκουρλέτης επέλεξαν «ξένα κέντρα» και… «εκλογικές φωτιές».

ΚΑΙ ΜΕΤΑ ήρθε το… ατού της κυβέρνησης: Η επικοινωνιακή διαχείριση. Δεδομένου ότι ο ήδη ηλιοκαμένος πρωθυπουργός ήταν εκδρομή στη Βοσνία για να βραβευτεί, ανέλαβε ο Δ. Τζανακόπουλος. Υπό την καθοδήγηση του οποίου, όποιος τολμούσε να υπαινιχθεί καν ότι υπάρχουν και νεκροί, γινόταν αυτομάτως στόχος του στρατού των τρολ του Διαδικτύου, τα οποία ήταν και τα μόνα, από τον κρατικό μηχανισμό, που εμφανίστηκαν έγκαιρα στις θέσεις τους και ετοιμοπόλεμα. Και μετά δόθηκε η «μάχη του σκότους». Η κυβέρνηση «πέρασε» το μεγαλύτερο μέρος του «prime time της αγωνίας» απλώς με… φήμες για 2 ή 3 νεκρούς. Ηταν περασμένες δύο τα μεσάνυχτα όταν ο Δ. Τζανακόπουλος, τραυλίζοντας, έκανε λόγο για «πάνω από 20 νεκρούς». Η αλήθεια των 74 -μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές-νεκρών, των 187 τραυματιών και των δεκάδων αγνοουμένων ήταν αυτή που «γέλασε» (για την ακρίβεια έκλαψε) «με της νύχτας τα καμώματα».

ΠΑΡΟΤΙ σχεδόν μηδενικής θεαματικότητας, από κοντά και η ΕΡΤ που έχει γίνει κανονικό πολιτικό παραμάγαζο του Μ. Μαξίμου, υπηρέτησε με αυταπάρνηση το «σχέδιο της καθυστέρησης». Μονίμως σε «καθησυχαστικούς», δήθεν ψύχραιμους τόνους, με χαρακτηριστική καθυστέρηση πίσω από τα γεγονότα, προσπαθούσε όσο περισσότερο μπορούσε να εμποδίσει την αλήθεια να βγει στις οθόνες της. Προφανώς κοντόθωρη η λογική του Μ. Μαξίμου, ίδια με το «μεροδούλι-μεροφάι» και το «βλέποντας και κάνοντας». Τι κέρδισαν; Ελάχιστες ώρες λιγότερο εφιαλτικού ύπνου.

ΜΕΧΡΙ που είδαμε το πρωτοφανές: Ο πρωθυπουργός, που έκανε τη θυσία να επιστρέψει στην καιόμενη χώρα του, σαν άλλος στρατηγός Πάτον στο Κέντρο Επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής και σε ζωντανή μετάδοση, να κάνει παιδαριώδεις ερωτήσεις την ώρα του ολέθρου. Το σκοτεινιασμένο πρόσωπό του επισκίασε το γνήσιο ενδιαφέρον που ήθελε να επιδείξει. Το μέγεθος του δράματος ήταν τέτοιο ώστε δεν μπορούσε να χωρέσει στο πρόχειρο επικοινωνιακό χάπενινγκ.

ΤΟ ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ τις πρώτες κρίσιμες ώρες του δράματος, και σε επιχειρησιακό και σε επικοινωνιακό επίπεδο, προϊδεάζουν και το τι θα επιχειρηθεί όταν -σύντομα- έρθει η ώρα του τελικού απολογισμού και του καταλογισμού των ευθυνών.

Το «αιματοβαμμένο υπερπλεόνασμα»

Η τραγωδία της Ραφήνας και της Κινέτας αποκάλυψε με έναν ανατριχιαστικό τρόπο την ουσία και την αλήθεια του μοναδικού τροπαίου που περιφέρει θριαμβευτικά, δίκην λάφυρου, η κυβέρνηση: του «υπερπλεονάσματος».

Ποτέ ξανά δεν μαζεύτηκαν τόσα λεφτά στο κράτος για να φτιαχτεί το πιο φτωχό και ανίκανο κράτος. Τι αξία έχει το «υπερπλεόνασμα» όταν τα νοσοκομεία είναι στο χάλι που είναι, όταν τα περιπολικά της ΕΛ.ΑΣ. ή τα μισά οχήματα της Πυροσβεστικής δεν μπορούν να κινηθούν κι όταν το κράτος πρόνοιας της χώρας έχει γίνει τριτοκοσμικού επιπέδου;

Λογιστικά, ασφαλώς έχει αξία. Κυρίως για να υπηρετήσει το πολιτικό αφήγημα της πιο αποτυχημένης κυβέρνησης που γνώρισε η χώρα, ώστε να παρουσιάσει και μια «επιτυχία», όπως η «έξοδος από τα Μνημόνια». Στην καθημερινότητα των πολιτών όμως αποδεικνύεται όχι μόνο άχρηστο, αλλά και επικίνδυνο.

Γιατί μια κοινωνία χωρίς ασθενοφόρα, χωρίς πυροσβεστικά οχήματα, χωρίς περιπολικά και χωρίς τα στοιχειώδη στα νοσοκομεία της δεν είναι ευρωπαϊκή χώρα.

Είναι «μπανανία της Αριστεράς». Και τα «υπερπλεονάσματά» της είναι πράγματι «αιματοβαμμένα», όπως ορθώς -αλλά σε λάθος στιγμή- είχε πει ο Α. Τσίπρας.

ΚΕΕΛΠΝΟ και κράτος λειτουργούν μόνο 8.00-16.00

Ηταν 12 Ιουλίου όταν το ΚΕΕΛΠΝΟ, υπό τη φωτεινή καθοδήγηση Πολάκη -Ρόζενμπεργκ και συνεργασία των κομματικών παρατρεχάμενων, αποφάσιζε την «οριστική παύση της 24ωρης λειτουργίας του Κέντρου Επιχειρήσεων». Και την από τούδε και στο εξής λειτουργία του μόνο τις εργάσιμες ώρες και μέρες (08:00-16:00)…

Μόλις δώδεκα μέρες μετά ξέσπασαν οι φονικές πυρκαγιές. Και το Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων Υγείας προσπαθούσε να επικοινωνήσει απεγνωσμένα με το ΚΕΕΛΠΝΟ για να προμηθευτεί σάκους νεκρών. Εις μάτην όμως. Κανένας δεν εφημέρευε. Το ωράριο είχε τελειώσει. Και τα απανθρακωμένα πτώματα έπρεπε να «περιμένουν» έως την άλλη μέρα στις 8:00…

Απορίες

1. Η επίτιμη διδάκτωρ και περιφερειάρχης Αττικής -κατεξοχήν αρμόδια- πού εξαφανίστηκε; Μήπως είναι στ’ άπλυτα το λευκό μακό για τις πυρκαγιές;

2. Λέγοντας, ο «σοβαρός» κ. Παπαδημούλης, «μακριά από μικροκομματική εκμετάλλευση», προφανώς εννοεί των… άλλων; Γιατί το 2013 άλλα έλεγε κι έκανε…

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]