Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

«Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα στο τέλος ενός δύσκολου δρόμου και έρχεται επιτέλους η στιγμή της ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας. Φέτος, μαζί με το Πάσχα, θα ζήσουμε και την “ανάσταση” της οικονομίας», δήλωνε ο πρωθυπουργός. «Μέχρι το Πάσχα, ή λίγες ημέρες μετά το Πάσχα, και η Ελλάδα θα ακολουθήσει την Κύπρο στην έξοδο από τη θλιβερή αυτή εποχή που ζήσαμε και θα προχωρήσουμε σε μία νέα εποχή, όπου θα έρθει πάλι η ανάπτυξη και το χαμόγελο», δήλωνε ο υπουργός Αμυνας. Και για να μην ξεχνιόμαστε, όλα τα παραπάνω τα έλεγαν τον Απρίλιο του 2016.

ΕΧΟΥΝ περάσει δύο χρόνια και αν ακούσει κανείς τις τωρινές δεσμεύσεις των Τσίπρα – Καμμένου μπορεί να νομίζει πως ζει ακόμα στο 2016. Ερχονται μεγάλα γλέντια στις 20 Αυγούστου. Μαζευτείτε στις πλατείες, βάλτε αρνιά στις σούβλες. Βάλτε και μουσική. Χορέψτε όπως εκείνο το βράδυ του ψευδοδημοψηφίσματος, στις 5 Ιουλίου 2015. Γιατί και εκείνη την ημέρα βγαίναμε από τα Μνημόνια -και μάλιστα θριαμβευτικά- με ποσοστό 61%.

ΠΑΛΙ, λοιπόν, μιλούν για την οριστική έξοδο από τα Μνημόνια και την επιτροπεία. Πάλι υπόσχονται ανάπτυξη. Πάλι αφήνουν να εννοηθεί πως γυρίζουμε στη δεκαετία του ’80. Αντε, τη σκαπουλάραμε. Λεφτά θα ξαναϋπάρχουν, χιλιάδες προσλήψεις θα γίνονται. Τι άλλο να θέλουν οι ψηφοφόροι! Και «αίμα» στην αρένα έχει. Τρέχει η επιχείρηση «καθαρά χέρια». Διώξεις πάνε και έρχονται. Και στα εθνικά θέματα, πάλι για θριάμβους ετοιμαζόμαστε. «Ψήνουν» by pass λύση για το Σκοπιανό χωρίς να εξαφανιστούν τα άρθρα του αλυτρωτισμού στο Σύνταγμα. Για νικηφόρες μάχες με του Τούρκους ετοιμάζεται ο ντυμένος στα χακί Καμμένος.

ΑΛΛΑ πώς γίνεται, αφού εδώ και τρία χρόνια αυτή η κυβέρνηση πετυχαίνει μόνο θριάμβους, να καταλήγουμε να πληρώνουμε όλο και βαρύτερο λογαριασμό και να ακούμε διαρκώς τα ίδια αφηγήματα. Από τις 25 Ιανουαρίου του 2015 έως και σήμερα πρέπει να έχουμε βγει δεκάδες φορές από τα Μνημόνια και από την κρίση. Στη θεωρία βέβαια. Στην πράξη, μαζί με τα μέτρα του 2019 οι συντάξεις θα έχουν μειωθεί σχεδόν 25%, οι φόροι και οι εισφορές έχουν εκτιναχθεί σε δυσθεώρητα -για τους μη έχοντες- ύψη, ενώ στον ιδιωτικό τομέα 700.000 πολίτες εργάζονται με μέσο μισθό 380 ευρώ. Η πραγματική οικονομία έχει υποστεί πραγματική πανωλεθρία, ενώ το Μαξίμου πανηγύριζε τις επαναλαμβανόμενες νίκες. Αλλά για να μην έχουμε και άγχος… Και του χρόνου το Πάσχα, που θα είναι και προεκλογικό, τα ίδια θα ακούμε! Πάλι από την κρίση θα βγαίνουμε και όλο και θα περιμένουμε την ανάπτυξη.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]