Γράφει ο Μιχάλης Μαρδάς
Τόσο τα χρήματα από το κοινωνικό μέρισμα, όσο και αυτά που θα δοθούν στους άνεργους νέους αποτελούν μια… παρηγοριά στην άρρωστη ελληνική κοινωνία, αλλά δεν έχω κανένα σκοπό να τα υποβαθμίσω. Σε μία εποχή που το κάθε ευρώ έχει σημασία, όσοι δικαιούνται αυτό το βοήθημα, είναι δεδομένο πως θα πάρουν μία μικρή ανάσα.
Όμως, δεν πρόκειται να λύσουν τα προβλήματά τους με αυτή την εφάπαξ καταβολή. Είναι σαν ένας ασθενής να χρειάζεται άμεσα χειρουργική επέμβαση και η κυβέρνηση ως γιατρός να του χορηγεί αναλγητικά για να μην πονάει για λίγες ώρες.
Είναι όμως αυτό κοινωνική πολιτική; Για να βρούμε την απάντηση μπορούμε να σκεφτούμε πολλά παραδείγματα, αλλά ας μιλήσουμε για το προφανέστερο.
Κάνοντας μία βόλτα στα σούπερ μάρκετ εύκολα θα μπορέσει κάποιος να καταλάβει πως το πρόβλημα δεν λύνεται με 400άρια.
Kινεζική απόβαση στην πίσω αυλή του Τραμπ
Αν αποφασίσει ένας οικογενειάρχης να πάρει μόνο τα βασικά αγαθά για την οικογένειά, υπάρχει περίπτωση να του φτάσει το οικογενειακό μέρισμα για τα ψώνια ενός μήνα; Σε καμία περίπτωση!
Αν ένας νέος άνεργος θελήσει με αυτά τα 400 ευρώ που θα πάρει να βοηθήσει όλους αυτούς που τον συντηρούν, κάνοντας τους δώρο τα ψώνια του μήνα, πόσα αγαθά θα μπορέσει να πάρει και μέχρι πόσο αυτά θα διαρκέσουν; Ελάχιστα και για ελάχιστο χρόνο!
Για αυτό, καλά είναι τα… αναλγητικά αλλά θα πρέπει να χορηγούνται πριν από την αποφασιστική επέμβαση. Και η αποφασιστική επέμβαση για τον άνεργο νέο είναι να δημιουργηθούν δουλειές που θα πάει να εργαστεί με πλήρη και όχι με μερική απασχόληση και με μισθό που θα του επιτρέψει να ζει αλλά και να ονειρεύεται.
Για τις λιγοστές ελληνικές οικογένειες που παίρνουν το μέρισμα θα πρέπει να δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε να μπορούν να εξασφαλίζουν τα βασικά αγαθά της οικογένειά τους και να μην αρκούνται μόνο στην εφάπαξ καταβολή του βοηθήματος που δεν αρκεί.
Η κοινωνική πολιτική, τουλάχιστον στο δικό μου μυαλό, έχει να κάνει με τις τομές που απαιτούνται, ώστε οι πολίτες να έχουν δικαίωμα στην εργασία, στην υγεία και στην ελπίδα. Πράγματα που φαίνονται απλά και θα έπρεπε να είναι δεδομένα, αλλά δυστυχώς στην Ελλάδα της κρίσης είναι πάρα πολύ δύσκολο να γίνουν.
Και σίγουρα θα αργήσουμε πάρα πολύ να τα δούμε, αν η κυβέρνηση δημιουργεί την επόμενη ημέρα δίνοντας πριμοδοτήσεις στην ανέχεια, ελπίζοντας πως με αυτό το τρικ θα παραμείνει στην εξουσία…