Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Μια σειρά από ενδείξεις και γεγονότα συνηγορούσαν προς αυτό το συμπέρασμα.

Καταρχάς η ενότητα του κόμματος έμοιαζε ισχυρότερη από ποτέ. Δεν θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά όταν ο κόσμος της Νέας Δημοκρατίας έχει βαθμό συσπείρωσης άνω του 90% και στέλνει χωρίς περιστροφές μήνυμα σε όλους ότι η υπόθεση της ενότητας είναι αδιαπραγμάτευτη. Επομένως δεν συγχωρείται από κανέναν έστω και να σκεφτεί ότι μπορεί να παραβιάσει αυτό τον ισχυρό δεσμό.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τις ομιλίες του αλλά και με τις παρεμβάσεις του στα πάνελ του Συνεδρίου δεν φείσθηκε καλών λόγων για τους προηγούμενους προέδρους του κόμματος και πρωθυπουργούς ενώ πολιτικά υπερασπίστηκε πλήρως τις κυβερνήσεις της Ν.Δ.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα όταν σχολίασε τις δηλώσεις του Προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση ότι την κυβέρνηση της Ν.Δ. την έριξε η τρόικα. «Δεν ξέρω τι έκανε η τρόικα αλλά γνωρίζω ότι εάν δεν ψήφιζαν κατά της εκλογής του Σταύρου Δήμα ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ΑΝ.ΕΛ., η Χρυσή Αυγή και ο Κουβέλης, η κυβέρνηση Σαμαρά θα είχε βγάλει τη χώρα από τα Μνημόνια», είπε και καταχειροκροτήθηκε.

Ο Κώστας Καραμανλής ήθελε με τη δήλωσή του να στείλει το μήνυμα της συστράτευσης για τη νίκη της παράταξης βάζοντας οριστικά στο περιθώριο κάτι “ψευδο-ιεραπόστολους” που υποτίθεται κηρύσσουν τον «Καραμανλισμό».

Ο Αντώνης Σαμαράς γνώρισε την απόλυτη δικαίωση και το γεγονός ότι η ομιλία του καταχειροκροτήθηκε από όλους τους συνέδρους δείχνει ότι η παράταξη αναγνωρίζει το έργο του και τη συνεισφορά του στη χώρα απέναντι στο λαϊκισμό του Τσίπρα.

Η ομιλία της Ντόρας Μπακογιάννη, που θα είχε ένα λόγο να αισθάνεται πικραμένη μετά τον μελλοντικό αποκλεισμό της από υπουργικές θέσεις, ήταν αποθέωση της πολιτικής προσφοράς για ένα μέλος του κόμματος που «δεν ενδιαφέρεται για το τι θα κάνει η πατρίδα για αυτήν αλλά αυτή για την πατρίδα». Δεν είναι τυχαίο ότι ο χώρος του Συνεδρίου τραντάχτηκε από τις επευφημίες.

Επιπλέον η Ν.Δ. φάνηκε ότι μπορεί να συνομιλεί ανοιχτά με τις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς θέτοντας ουσιαστικά στο πολιτικό περιθώριο το δίδυμο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.

Ολα αυτά είναι μια πολύτιμη παρακαταθήκη για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που βάζει πλέον το προσωπικό του στίγμα στο κόμμα. Στους χώρους του Συνεδρίου έβλεπες νέα πρόσωπα, επιστήμονες, «κομπιουτεράδες», τεχνοκράτες και στελέχη νέου τύπου που δεν πήγαν εκεί για χαιρετούρες αλλά για να ακούσουν προτάσεις, να διατυπώσουν τις δικές τους, να δουν εάν πράγματι η Νέα Δημοκρατία έχει το δικό της εναλλακτικό πρόγραμμα.

Ολοι πλέον γνωρίζουν ότι δεν αρκεί μία φωτογραφία και μία χειραψία με τον πρόεδρο για να χρισθεί κάποιος υποψήφιος για τις εθνικές εκλογές. Το στοιχείο της αξιολόγησης, αλλά κυρίως της δουλειάς που πρέπει πρώτα να παρουσιάσουν για να αξιολογηθούν, οδήγησε τα περισσότερα στελέχη σε μια κούρσα άμιλλας και δημιουργικότητας. Το Συνέδριο της Ν.Δ. έμοιαζε με ένα εργαστήρι πολιτικής και όχι με πολιτικό πανηγυράκι, και αυτό είναι θετικό σημάδι για το μέλλον της.

Η παρουσία του Χάρη Γεωργιάδη, υπουργού Οικονομικών της Κύπρου, ήταν από τις πιο εύστοχες επιλογές των διοργανωτών. Ο Κύπριος υπουργός με λίγα λόγια κατάφερε να παρουσιάσει ένα μοντέλο επιτυχίας όχι με αυξήσεις φόρων -η κυβέρνησή του δεν άλλαξε κανέναν συντελεστή- αλλά αντιθέτως μέσω της μείωσής τους που, όπως είπε, είχε ως αποτέλεσμα να ανεβαίνουν τα δημόσια έσοδα.

Μπορεί να μελαγχόλησε το κοινό όταν υπογράμμισε ότι βασικό στοιχείο της επιτυχίας τους ήταν η επανάσταση στην ιδιωτική εκπαίδευση με ίδρυση νέων πανεπιστημίων και διπλασιασμό των ξένων φοιτητών που σπουδάζουν στην Κύπρο, όμως ο κ. Γεωργιάδης έδωσε το μήνυμα σε όλους τους συνέδρους ότι ασφαλώς και υπάρχει εναλλακτικός δρόμος από αυτόν που ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το στοιχείο που χρειάζεται τώρα η Νέα Δημοκρατία είναι να μετατρέψει όλη αυτή την πρώτη ύλη γνώσης, εξειδίκευσης και σε ορισμένο βαθμό τεχνοκρατικής αντίληψης που συγκέντρωσε από τα Συνέδρια σε πολιτικό λόγο.
Ευθύ, καθαρό, εύληπτο σε όλους, χωρίς στρογγυλέματα, με γωνίες και συγκεκριμένες προτάσεις. Αυτή είναι η δουλειά της ηγεσίας της Ν.Δ. από σήμερα. Δεν είναι εύκολη αλλά πλέον έχουν όλα τα «σημάδια» με το μέρος τους για να πετύχουν όχι την ανατροπή της κυβέρνησης Τσίπρα, αυτό είναι το εύκολο μέρος της υπόθεσης, αλλά να χαράξουν πολιτικές που θα συγκροτήσουν το «ελληνικό οικονομικό θαύμα». Χωρίς εσωστρέφεια και αναζήτηση εσωτερικών εχθρών, με σύνεση και πρόγραμμα.

O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου