Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα*

Είναι πρωτοφανές καταδικασθείς για έντεκα φόνους -έντεκα φορές ισόβια-, για πλήθος τρομοκρατικών ενεργειών που άφησαν πίσω τους δεκάδες αναπήρους, να εξέρχεται από τις φυλακές σαν να είχε καταδικαστεί για… υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος! Μόνον επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μπορούσε να ληφθεί τέτοια απόφαση που αγνοεί την κοινή γνώμη.

Σήμερα, κανείς δεν πιστεύει ότι τα μέλη του συμβουλίου χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις έδωσαν άδεια στον Κουφοντίνα, στέλνοντας λαθεμένο μήνυμα στους επίδοξους τρομοκράτες που εκπαιδεύονται -με απόσυρση της Αστυνομίας- στα Εξάρχεια. Αν σκεφτούμε ότι ένας από τους πρώτους νόμους που έφερε η κυβέρνηση των Τσίπρα και Καμμένου προς ψήφιση ήταν το νομικό έκτρωμα Παρασκευόπουλου, με στόχο την απόλυση του εκτελεστή Σάββα Ξηρού, η ερμηνεία είναι ανάλογη για τη διήμερη άδεια του εκτελεστή Κουφοντίνα.

Ο νομικός πολιτισμός υπαγορεύει να τυγχάνουν της ευεργεσίας του νόμου οι εγκληματίες αλλά τουλάχιστον να έχουν δείξει έμπρακτη μεταμέλεια. Στην περίπτωση Κουφοντίνα όχι μόνον δεν υπήρξε έκφραση συγνώμης προς τα δεκάδες μέλη των οικογενειών των θυμάτων του αλλά όποιος έχει το κουράγιο να διαβάσει το βιβλίο του θα αντιληφθεί πόσο υπερήφανος αισθάνεται για τον «αγώνα του».

Αλλά μήπως ο «αγώνας» του ήταν εναντίον της επτάχρονης δικτατορίας; Αναμετρήθηκε με τους συνταγματάρχες ή τους βασανιστές κι έβαλε σε κίνδυνο την ζωή του, όπως ο ήρωας Παναγούλης; Εκ του ασφαλούς δολοφονούσε άτυχους ανθρώπους τους οποίους η άρρωστη συμμορία «17 Νοέμβρη» καταδίκαζε εις θάνατον.

Ο Κουφοντίνας δολοφόνησε έντεκα πολίτες, ως ψυχρός εκτελεστής. Τα θύματά του δεν μπορούν να πάρουν άδεια για να δουν τις οικογένειές τους, να πάρουν στην αγκαλιά τα εγγόνια τους, να αναπνεύσουν όποιον «αέρα λευτεριάς».

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και μαξιμιανοί κονδυλοφόροι επιχειρηματολογούσαν χθες ότι ο νόμος για τις άδειες των φυλακισμένων δεν περιλαμβάνει διακρίσεις. Ας το πουν στα παιδιά του Μπακογιάννη, του Περατικού, του Ρουσέτη, του Αγγελόπουλου, του Αθανασιάδη, του Βρανόπουλου, του Μάτη, του Στίβεν Σόντερς, στη μητέρα του Αξαρλιάν και όλων των αθώων θυμάτων του.

Τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου οφείλουν να συνεργαστούν και να καταθέσουν σχέδιο αναθεώρησης του νόμου αφαιρώντας τις διακρίσεις υπέρ των κατά συρροή δολοφόνων. Και επειδή η κυβέρνηση Τσίπρα και Καμμένου δεν θα το δεχθεί, αυτό ας είναι η πρώτη δέσμευση της δημοκρατικής κυβέρνησης, στη μετά ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εποχή.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου