Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Ο Ματέο Ρέντσι, ο οποίος επέστρεψε στην ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος και φιλοδοξεί να ξαναγίνει πρωθυπουργός, ήταν εξαιρετικά αποκαλυπτικός στη χθεσινή «Messaggero»: «Ως τις επόμενες εκλογές (σ.σ. που τυπικά θα διεξαχθούν τον Μάιο του 2018) η Ιταλία θα βρίσκεται υπό ειδική επιτήρηση των χρηματαγορών, άρα σε κατάσταση αβεβαιότητας. Για να μειώσουμε την αβεβαιότητα, καλό θα ήταν να στήσουμε κάλπες την ίδια μέρα με τη Γερμανία, στις 24 Σεπτεμβρίου».
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Κάτι παρόμοιο θα μπορούσε να σκεφτεί ο Τσίπρας για να ροκανίσει το χρόνο, με τη διαφορά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει πανηγυρικά, ενώ ο Ρέντσι έχει σοβαρές πιθανότητες να κερδίσει. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μάχη στήθος με στήθος κοντά στο 30% με το Κίνημα Πέντε Αστέρων του Γκρίλο και κλιμακούμενη πόλωση προϊόντος του χρόνου. Ο Ματέο βέβαια έχασε μέρος της αξιοπρέπειάς του με το επιχείρημα «από ευρωπαϊκής απόψεως είναι καλό να συντονιστούμε εκλογικά με τους Γερμανούς, ώστε η επόμενη Βουλή να μη χάσει ούτε μία μέρα στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων(!)».
Τέτοια εμμονή έχει ο Ρέντσι με τη χώρα του Σόιμπλε, ώστε πρότεινε να γίνουν οι εκλογές με το… γερμανικό σύστημα, το οποίο ορίζει πλαφόν 5%. Υπό τις παρούσες συνθήκες θα το περάσουν μόνο τέσσερα κόμματα: PD, Πέντε Αστέρια, Φόρτσα Ιτάλια και Βόρεια Λέγκα- με τις δύο τελευταίες γύρω στο 12%-13%. Ομως, το κύριο φιλοευρωπαϊκό κόμμα (PD) θα βρεθεί χωρίς συμμάχους και θα αναγκαστεί να συγκυβερνήσει με τον Μπερλουσκόνι, ενώ το εφιαλτικό σενάριο θα ήταν μια συγκυβέρνηση Γκρίλο-Σαλβίνι – αντίγραφο αλά ιταλικά των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου