Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
ΠΡΙΝ από μόλις δέκα ημέρες, όταν η κυβέρνησή του ψήφιζε το νέο πακέτο πρόσθετων μέτρων ύψους 5 δισεκατομμυρίων, δεσμευόταν για μια ακόμη φορά πως έρχεται το τέλος της λιτότητας, ότι θα εκτοξευθεί η οικονομία και πως θα φορέσει γραβάτα για το χρέος. Τώρα, έχει φτάσει από τη μια να εκλιπαρεί για να δοθεί το QE στην Ελλάδα ώστε να έχει κάτι για να στήσει ένα νέο αφήγημα θριαμβολογίας και από την άλλη διαρρέει πως, αν δεν του κάνουν το χατίρι, τότε «δεν θα παραμείνει καλό παιδί».
ΤΙ ΕΝΝΟΕΙ ο Αλέξης Τσίπρας λέγοντας πως έως τώρα είναι «καλό παιδί»; Μήπως ότι η κυβέρνησή του απλά μεταφράζει όσα νομοσχέδια γράφει η τρόικα και στη συνέχεια τα ψηφίζει, όπως ομολόγησε ο διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Ζαχαριάδης; Και τότε μπορεί να εξηγήσει ο πρωθυπουργός για ποιο λόγο υπάρχει τεράστια χρονοκαθυστέρηση σε κάθε διαπραγμάτευση; Προφανώς για εσωτερική κατανάλωση, για να χωνέψουν οι βουλευτές του και οι πολίτες τα μέτρα.
Ντόναλντ Τραμπ και Δαλάι Λάμα
ΚΑΙ ΑΣ ξεκαθαρίσει ο Αλέξης Τσίπρας τι ακριβώς σημαίνει ότι μπορεί από «καλό παιδί» να γίνει «κακό παιδί». Θα εφαρμόσει και πάλι την τακτική του 2015; Θα επιχειρήσει να εκβιάσει ξανά την Ευρώπη, φέρνοντας την Ελλάδα για μια ακόμη φορά μπροστά στον γκρεμό του Grexit; Αν πάλι ευσταθούν οι διαρροές πως ζητά αποχώρηση του ΔΝΤ σε περίπτωση μη απόφασης στις 15 Ιουνίου, έχει κατανοήσει πως αυτό σημαίνει αυτομάτως και το οριστικό τέλος στη συζήτηση για ρύθμιση του χρέους; Λέει, ακόμα, το ρεπορτάζ Μαξίμου ότι θα ζητήσει πολιτική λύση στη Σύνοδο Κορυφής της 22ας Ιουνίου. Γνωρίζει πως η Κύπρος, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία μπήκαν και βγήκαν από τα Μνημόνια χωρίς ποτέ να αποτελέσουν μείζον θέμα σε Συνόδους Κορυφής και χωρίς να προκαλέσουν αμέτρητα ξενύχτια σε Eurogroup;
ΕΧΕΙ άραγε κάποιο άλλο κρυφό χαρτί για να αλλάξει το παιχνίδι; Εχει κατανοήσει πως όσες φορές επιχείρησε να παίξει το «κακό παιδί» στο τέλος επικράτησε ο παραλογισμός του Σόιμπλε και οι πολίτες πλήρωσαν δυσβάσταχτο λογαριασμό; Προφανώς έχει μπερδέψει τις σχολικές καταλήψεις με τη διακυβέρνηση της χώρας. Εχει κάνει «κατάληψη» στο Μαξίμου και δείχνει ικανός να εναλλάσσει τους ρόλους του «καλού, κακού, ωραίου και άσχημου» ανάλογα με τις συνθήκες. Μόνο και μόνο για να παρατείνει την παραμονή του στην εξουσία.
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου