Οι συντάκτες του κειμένου ανακατεύουν συγκεκριμένες υποθέσεις όπως η δολοφονία Καραιβάζ – έχουν γίνει ήδη δύο συλλήψεις και η έρευνα συνεχίζεται- και την τραγωδία των Τεμπών -η έναρξη της δίκης θα γίνει σε χρόνο ρεκόρ αλλά αυτό δεν το αναφέρουν-,  με αόριστες διαπιστώσεις για την διαδικασία διορισμού των ανώτατων δικαστικών λειτουργών, χωρίς βέβαια να λένε ότι αυτό ακριβώς προβλέπεται από το Σύνταγμα.

Μπορούν επίσης να επικαλούνται με ανησυχία τον Δείκτη Ισότητας των Φύλων που ήταν 58 στα 100 για την Ελλάδα αλλά να παραλείπουν με άνεση ότι το 2017 ήταν στο 50 και το 2019 στο …δυσθεώρητο 51,2.

Ευλόγως αναρωτιέται κάποιος γιατί δίνουμε τόση σημασία σε ένα ψήφισμα που δεν είναι τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από την αποσπασματική, μεροληπτική και διασταλτική ερμηνεία υποθέσεων από ευρωβουλευτές συγκεκριμένων πολιτικών ομάδων λίγους μήνες πριν τις εκλογές του Ιουνίου. Μα επειδή ο ίδιος υπερασπίστηκε με τόσο πάθος την συμβολή του στην σύνταξη του άρθρου 27 που εμπεριέχει απειλή διακοπής κοινοτικών κονδυλίων.

«Προσωπικά συνέβαλα στη συγγραφή του. Όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι ο Τσίπρας, εγώ», είπε για να  μην υπάρχει αμφιβολία που να αποδώσουμε τα εύσημα την ώρα της κάλπης. Όταν είδε τις αντιδράσεις, επανήλθε λέγοντας ότι δεν καταλάβαμε καλά και ότι το έκανε για το καλό μας. Στη νέα του δήλωση, υποστηρίζει πως το άρθρο ορίζει πως «οι Έλληνες πολίτες δεν πρέπει επουδενί να στερηθούν ευρωπαϊκά κονδύλια ή άλλη στήριξη, ως αποτέλεσμα των καταδικασθεισών από το ΕΚ πολιτικών, υπεύθυνη για τις οποίες είναι μονάχα η κυβέρνηση».

Είναι εντυπωσιακός ο σχεδόν πολεμικός τόνος του Κώστα Αρβανίτη και οι ακραίες αναφορές του για διεθνή κατάντια, για διαφθορά, για την αριστεία και την αρία φυλή, για alt-right κυβέρνηση και Ορμπανοποίηση της χώρας. Θα ήταν όμως εντυπωσιακότερος αν έφερνε στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και άλλα θέματα. Εντάξει, δεν χρειάζεται  να κάνει βουτιά στον χρόνο και να φτάσει στο 2018 όταν η Διεθνής Διαφάνεια κατακεραύνωνε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για τον διορισμό της νομικής συμβούλου του πρωθυπουργού στην Επιτροπή Ανταγωνισμού. Θα μπορούσε όμως να ασχοληθεί με αυτά για τα οποία οψίμως και πολύ προσφάτως απολογήθηκε ο Αλέξης Τσίπρας και αφορούν την καρδιά της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου.

Μια γενναία αναφορά θα ήταν για τις καταγγελίες του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Σταύρου Κοντονή για «παραυπουργείο δικαιοσύνης στο Μαξίμου». Αυτό που οδήγησε 10 πολιτικά πρόσωπα της χώρας στον δημόσιο διασυρμό και σε μια ταπεινωτική δικαστική περιπέτεια επειδή έτσι ήθελαν οι «ιδιοκτήτες» του ηθικού πλεονεκτήματος.

Θα μπορούσε ο ευρωβουλευτής και δημοσιογράφος να συμβάλει στην συγγραφή ενός άρθρου για αυτό που διαφημίστηκε ως το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους και κατέληξε σε πολιτικό, ηθικό και νομικό Βατερλό για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν έφταναν οι λέξεις, κάτι θα μπορούσε να βάλει για τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες και το αλήστου μνήμης Ινστιτούτο Φλωρεντίας. Κοτζάμ ειδικό δικαστήριο με 13-0 ακολούθησε, δεν άξιζε ούτε μία λέξη;

 

Ειδήσεις σήμερα

UFO: Τώρα λένε την αλήθεια; «Δεν βρέθηκαν αποδείξεις εξωγήινης τεχνολογίας» λέει το Πεντάγωνο

Μέγκαν Μαρκλ: Οι άγνωστοι ομηρικοί καβγάδες με τον Χάρι για μία συνέντευξη

Ερντογάν: Οι εκλογές του Μαρτίου θα είναι οι τελευταίες μου

Δέσποινα Βανδή: Η κουζίνα του σπιτιού της είναι αυτή που θα ήθελε η κάθε γυναίκα

Ο Χάρης Δούκας «έντυσε» το δημαρχείο της Αθήνας με την ροζ ελληνική σημαία της Λαλέ

Πανεκπαιδευτικό: 16 τραυματίες από τα επεισόδια, ανάμεσά τους και αστυνομικοί – Τρεις συλλήψεις

Αυστρία: Σάλος με σεφ που μαγείρεψε προστατευόμενο είδος ψαριού μπροστά στις κάμερες

Μη κρατικά ΑΕΙ: Απίστευτοι στο ΠΑΣΟΚ! Κάνουν «κωλοτούμπα» και για το άρθρο 16 – Μία δεκαετία με «κυβιστήσεις»