
Η Ολίβια περνάει μέσα από έναν ιδιαίτερα δύσκολο ψυχολογικό αγώνα. Ποιο ήταν το κίνητρο για να δημιουργήσετε αυτόν τον χαρακτήρα και να εστιάσετε στις συνέπειες της ψυχολογικής βίας;
Η Ολίβια είναι ένα υπαρκτό πρόσωπο και αυτή η ιστορία είναι αληθινή, καθώς βασίζεται σε ένα κλινικό περιστατικό μου. Αυτό σημαίνει πως την επέλεξα με σκοπό να βοηθήσω όλες εκείνες τις γυναίκες, και όχι μόνο, που νιώθουν εγκλωβισμένες. Μέχρι πρόσφατα όλοι νομίζαμε πως η σωματική βία θα έπρεπε να είναι ηθικά και νομικά καταδικαστέα. Αυτό που δεν γνωρίζει πολύς κόσμος είναι πως η συναισθηματική και ψυχολογική κακοποίηση είναι ακόμα πιο σκληρή και πολύ συχνά δεν επουλώνεται ποτέ. Πολλοί από εμάς δεν μάθαμε ποτέ ότι οι συμπεριφορές των γονιών μας, των φίλων μας και των συντρόφων μας σημάδεψαν ανεξίτηλα όλη μας τη ζωή. Αυτό θα ήθελα να σταματήσει εδώ.
Η Ολίβια αναγνωρίζει πολύ αργά την αξία της, η οποία υπήρχε πάντα μέσα της. Πώς θα θέλατε να επηρεάσει το βιβλίο τους αναγνώστες, ειδικά σε ό,τι αφορά την αυτοεκτίμηση και την προσωπική ενδυνάμωση;
Αυτό είναι και ένα από τα πιο σημαντικά μηνύματα που θέλω να περάσω. Κρύβουμε μέσα μας δυνατότητες που δεν έχουμε ιδέα ότι υπάρχουν. Αν ένας γονιός ή ένα σχολείο δεν μπορεί να μας φωτίσει τον δρόμο να δούμε τι υπάρχει μέσα μας, τότε εμείς μπορεί να αργήσουμε πάρα πολύ να το δούμε και υπάρχει και ο κίνδυνος να μην το δούμε ποτέ. Η ενδοσκόπηση είναι προσωπική διαδικασία, όμως αν δεν μας μάθει κάποιος ότι υπάρχει μια σύνδεση σκέψης και συναισθήματος, τότε ποιο είναι το νόημα να μαθαίνουμε οτιδήποτε άλλο σε αυτή τη ζωή; Η σκέψη μας είναι η πιο μεγάλη μας δύναμη. Αυτή η δύναμη ωστόσο κοιμάται γιατί οι περισσότερες σκέψεις δεν ανήκουν σε εμάς. Αυτή η δύναμη ξυπνάει όταν αποκτήσουμε τη δική μας συλλογιστική και τότε εμπιστευτούμε τον δικό μας εαυτό. Ετσι χτίζεται η αυτοεκτίμηση και η προσωπική ενδυνάμωση.
Ο Εκτορας, ο ψυχοθεραπευτής, φαίνεται να λειτουργεί σαν καταλύτης στην αλλαγή της Ολίβιας. Ποια είναι η σημασία των σχέσεων θεραπευτή-θεραπευόμενου στην κατανόηση και αποδοχή του εαυτού;
Ο ψυχοθεραπευτής, στη συγκεκριμένη ιστορία, ξεκλειδώνει το μυαλό της Ολίβιας. Ισως η Ολίβια κάποια στιγμή να το ξεκλείδωνε με άλλον τρόπο, όμως ο συγκεκριμένος άνθρωπος ταίριαξε περισσότερο στη δική της περίπτωση. Πολλά πράγματα τα σπρώχνουμε στο ασυνείδητο διότι, αν τυχόν συνειδητοποιήσουμε τι συμβαίνει, θα πονέσουμε σε βαθμό που δεν θα το αντέξουμε. Ο Εκτορας απλώς πάτησε τα σωστά κουμπιά τη σωστή χρονική στιγμή. Φαινομενικά ίσως κάποια από αυτά τα κουμπιά δεν έπρεπε να πατηθούν γιατί ο θεραπευόμενος μπορεί να τρομάξει ή να πιεστεί, σε βαθμό που να μην ξανάρθει για θεραπεία. Ολα όμως εξαρτώνται από την Ολίβια. Η δική της θέληση την οδηγεί στην απόφασή της να την αλλάξει.
Η ηρωίδα σας ζει σε έναν κόσμο που της έχει επιβληθεί, αλλά έχει τη δυνατότητα να τον αλλάξει. Πιστεύετε ότι η αλλαγή είναι πραγματικά εφικτή για όλους;
Τα πάντα σε αυτή τη ζωή είναι σχεδόν επιβεβλημένα. Δεν επιλέγουμε τους γονείς μας, δεν επιλέγουμε το σχολείο μας, δεν επιλέγουμε με ποιον θα κάτσουμε στο θρανίο. Δεν επιλέγουμε το σώμα μας, δεν επιλέγουμε τον σεξουαλικό προσανατολισμό μας και την ταυτότητά μας. Το πιο δύσκολο πράγμα, λοιπόν, σ’ αυτή τη ζωή είναι να ξεμάθουμε και όχι να μάθουμε. Για να μπορέσουμε να ζήσουμε τη δική μας ζωή θα πρέπει να απογαλακτιστούμε εγκεφαλικά. Η Ολίβια είχε ριζωμένες πυρηνικές πεποιθήσεις και φοβίες, όπως όλοι μας. Δεν αναγκάστηκε να αλλάξει τη ζωή της, το αποφάσισε. Υπάρχει μεγάλη απόσταση από το επιθυμώ να μείνω και το φοβάμαι να φύγω. Το πότε και το γιατί είναι μεγάλη συζήτηση, όμως μέσα μας πάντα υπάρχει ένα κομμάτι το οποίο μας μιλάει. Είναι μια εσωτερική φωνή που αφορά τη σχέση που έχουμε με τον αληθινό μας, αυθεντικό, εαυτό. Εμείς αποφασίζουμε πότε θέλουμε να αλλάξουμε τη ζωή μας. Η Ολίβια, όταν το αποφάσισε, ήταν έτοιμη. Σταμάτησε να σκέφτεται περιορισμούς και ξεκίνησε να σκέφτεται προοπτικές. Η Ολίβια ζει, πλέον, τη ζωή που της αξίζει.
Στο βιβλίο, η ψυχοθεραπεία παίζει καθοριστικό ρόλο στην αναγέννησή της. Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίσατε όταν προσπαθήσατε να αποδώσετε με ρεαλισμό τη διαδικασία της ψυχοθεραπείας;
Η ψυχοθεραπεία είναι ένα μαγικό ταξίδι, όμως εξαρτάται από τη χημεία. Οπως σε όλες τις σχέσεις, ο θεραπευτής και ο θεραπευόμενος πρέπει να ταιριάζουν. Εγώ σίγουρα δεν είμαι ένας συμβατικός ψυχοθεραπευτής, όπως δεν είναι συμβατική και η Ολίβια, η γυναίκα που άλλαξε και τη δική μου ζωή. Για μένα, το να αποδώσω τον ρεαλισμό ήταν κάτι εύκολο διότι αποτύπωνα την αλήθεια. Αρκετοί ειδικοί ψυχικής υγείας, δυστυχώς, ασχολούνται με όλα αυτά που έχουν διαβάσει και παραγνωρίζουν τις πραγματικές ανάγκες του θεραπευόμενου, οι οποίες χρειάζονται ειδική και προσωπική φροντίδα. Οταν παρατηρούμε έναν θεραπευόμενο να βελτιώνεται και να ξεπερνάει δυσκολίες και παράλληλα εμείς, με έναν μαγικό τρόπο, να βελτιωνόμαστε, τότε αυτό είναι ευεργετικό για όλους. Σίγουρα είναι πρόκληση να βάλω έναν ψυχοθεραπευτή να μη φέρεται με έναν συμβατικό τρόπο και να σπάει πρωτόκολλα. Οπως και οι περισσότεροι κανόνες και νόμοι που έχουν θεσμοθετηθεί είναι από άλλες εποχές και αργούν πάρα πολύ να επικαιροποιηθούν σε σύγχρονα πρότυπα και να απευθυνθούν σε ανοιχτά μυαλά.