Ο «Ε.Τ.» έχει στην κατοχή του έγγραφο υπηρεσίας που βρίσκεται υπό τη «σκέπη» του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης, όπου περιγράφεται ένας ενδεικτικός τρόπος διευθέτησης οφειλών, ο οποίος ωστόσο -σύμφωνα με νομικούς κύκλους- δεν είναι δυνατό να εφαρμοστεί στην πράξη.

Το παράδειγμα που αναλύεται στο έγγραφο αφορά σε τετραμελή οικογένεια, με μηνιαίο εισόδημα 1.500 ευρώ, στεγαστικό δάνειο (150.000 ευρώ) σε τράπεζα Α, καταναλωτικό δάνειο (20.000 ευρώ) σε τράπεζα Β, χρέη 8.000 ευρώ στις ΔOΥ και μοναδικό περιουσιακό στοιχείο την κύρια κατοικία, η οποία λόγω απόλυσης της συζύγου αδυνατεί να ανταποκριθεί σε μηνιαίες δόσεις ύψους 800 ευρώ. Σημειώνεται πως οι ετήσιες εύλογες δαπάνες διαβίωσης ανέρχονται σε 18.659 ευρώ για βασικές ανάγκες (1554 ευρώ μηνιαίως) και σε 24.189 ευρώ (2015 ευρώ μηνιαίως) για ανάγκες εστίασης, αναψυχής, διαρκών αγαθών και μετακινήσεων.

Με αυτά τα δεδομένα, υποστηρίζεται πως ο δικαστής, σε δύο μήνες από την αίτηση του οφειλέτη, θα εξετάσει τη διαφορά μεταξύ εισοδήματος-αξίας περιουσιακών στοιχείων και ευλόγων δαπανών διαβίωσης και θα του προσδιορίζει δόσεις στα 150 ευρώ. Πρόσθετα, αναφέρεται πως σε τρία χρόνια, εφόσον ο οφειλέτης είναι συνεπής στις αποπληρωμές των δόσεων, δηλώνει τις μεταβολές της εισοδηματικής και περιουσιακής του κατάστασης στο δικαστήριο και είναι συνεργάσιμος με τις τράπεζες ενδέχεται να του διαγραφεί το σύνολο των οφειλών προς όλους τους πιστωτές.

Μάλιστα, τονίζεται πως η κύρια κατοικία του προστατεύεται, διότι είναι κάτω των 180.000 αντικειμενικής αξίας που προβλέπει ο νόμος. Αξιοσημείωτη είναι η θέση πως από τα 150 ευρώ που του προσδιορίζει το δικαστήριο ο οφειλέτης ενδέχεται να πληρώνει μόνο 7,5 ευρώ, τα οποία θα καταβληθούν, συμμέτρως, σε όλους τους πιστωτές. Το ποσό αυτό προκύπτει διότι -όπως υποστηρίζεται- μπαίνει στον αναθεωρημένο νόμο Κατσέλη, όπου το Δημόσιο του καλύπτει μέχρι το 95% της δόσης.

ΙΩΑΝΝΑ ΦΕΝΤΟΥΡΗ

[email protected]

Διαβάστε περισσότερα στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου