BREAKING NEWS
Κώστας Κυριακόπουλος

Αντιτρομοκρατία και ανθρωπισμός, ο ευρωπαϊκός μονόδρομος

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΕΣ οι φωνές στην Ευρώπη, και κυρίως στην Ελλάδα, που είτε λόγω πατροπαράδοτων -στα όρια των στερεότυπων- θετικών απόψεων με τον κινηματικό αντιδυτικισμό της Μέσης Ανατολής είτε ανεπαρκούς πληροφόρησης αναρωτιούνται γιατί η Ευρώπη και εν γένει η Δύση συνδράμουν το Ισραήλ. Και μάλιστα υπό την αντίφαση να παρέχει όπλα εναντίον της Χαμάς και της Χεζμπολάχ και ταυτόχρονα να πιέζει το σύστημα Νετανιάχου να λύσει τα ανθρωπιστικά προβλήματα που έχουν προκαλέσει στη Γάζα οι δικές του επιθετικές ακρότητες..

Οι ευσεβείς πόθοι για την ειρήνη

Ο Γιαχία Σινουάρ, που σκοτώθηκε το απόγευμα της Πέμπτης, ήταν ένας από τους πλέον καταζητούμενους ανθρώπους στον πλανήτη. Δημοσιεύματα του ξένου Τύπου τον έφεραν στη θέση του βασικότερου αρχιτέκτονα, εμπνευστή, σχεδιαστή και συντονιστή της σφαγής της 7ης Οκτωβρίου 2023..

Το ελληνικό FBI και ο Ηλίας του 16ου…

Ο Φρανκλίνος Ρούσβελτ, ο άνθρωπος που κατείχε το ρεκόρ των τεσσάρων συνεχόμενων εκλογών του στη θέση του προέδρου των ΗΠΑ, όταν τον ρωτούσαν για τις στοιχειώδεις διπλωματικές ικανότητες που πρέπει να έχει ένα δημόσιο πρόσωπο, συνήθιζε να λέει: «Πρέπει να λειτουργεί σαν ζογκλέρ, να δουλεύει με τέτοιο τρόπο με το δεξί του χέρι ώστε να μη μαθαίνει τίποτα το αριστερό. Και το αντίστροφο…». .

Τα trolls της Κουμουνδούρου ζουν. Ευτυχώς δεν βασιλεύουν…

Πριν από περίπου δέκα ημέρες, όταν η δημοσίευση του «πόθεν έσχες» του Στ. Κασσελάκη άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για την αποστολή εξώδικης διαμαρτυρίας στο κόμμα του και τη συνακόλουθη πρόταση διαγραφής του, και όλα όσα κωμικοτραγικά ακολούθησαν, είχε μεσολαβήσει κάτι περίεργο. Δεν ήταν, βέβαια, καινούργιο - απασχολεί την επικαιρότητα τουλάχιστον τα τελευταία δέκα χρόνια-, αλλά προκάλεσε ακόμα ένα κύμα απορίας και έκπληξης υπό την έννοια του πώς ένα καταστροφικό φαινόμενο συνεχίζει να λειτουργεί σαν να μην έχει αλλάξει τίποτε..

Ο ταλαντούχος κ. Κασσελάκης δεν είναι θύμα

Πριν από τρεις ημέρες το διεθνές μέσο ενημέρωσης Politico ανήρτησε ένα άρθρο με τίτλο «Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Ελλάδα οδεύει σε άλλη μία κατάρρευση». Εστίαζε στον αποκλεισμό Κασσελάκη από τη δυνατότητα να είναι και πάλι υποψήφιος για την προεδρία του κόμματος, στη διογκωμένη και εγκατεστημένη πλέον διχόνοια στο κόμμα, στον τοξικό λόγο, θύμα του οποίου έπεσε ο άνθρωπος που τον Σεπτέμβριο του ’23 εμφανίστηκε ως ο σωτήρας που θα το αναγεννούσε και θα του προσέφερε και πάλι τη χαμένη αίγλη που προσδίδει σε κάθε κόμμα η αισιοδοξία της κυβερνητικής προοπτικής..

Στη χώρα των μεγάλων αντιφάσεων

Αν το ελληνικό πολιτικό σύστημα διεκδικούσε θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα των αντιθέσεων, είναι βέβαιο ότι θα καταλάμβανε μία από τις κορυφαίες θέσεις. Το Σαββατοκύριακο που πέρασε ήταν ένα από τα πιο αποτελεσματικά tests. Μία εκ των αντιφάσεων αφορά στην εικόνα που παρουσίασαν δύο κόμματα της αντιπολίτευσης. Από τη μία, οι διαδικασίες που ανέδειξαν τον Νίκο Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ -για δεύτερη φορά- και, από την άλλη, τα όσα έγιναν στον ΣΥΡΙΖΑ..

Η απάντηση είναι μόνο μία: η καθημερινότητα…

Η πολιτική έχει, χρόνια τώρα, πάρει διαζύγιο από τις ιδεολογίες. Τουλάχιστον από τις κλασικές ιδεολογίες που διαμόρφωσαν τις πολιτικές πρακτικές στη σύγχρονη Ευρώπη, άλλες υπεύθυνες για την ανάπτυξη της οικονομίας, της ελευθερίας και της δημοκρατίας, άλλες για την ανάπτυξη σκληρών ολοκληρωτισμών στο όνομα της «νομοτελειακής νίκης του προλεταριάτου». Οι πρώτες, βέβαια, αυτές που αναπτύχθηκαν και συνδέθηκαν με τον κοινωνικό και τον οικονομικό φιλελευθερισμό, ήταν συνώνυμες με τη δημιουργία ανισοτήτων, περιθωριοποίησης και αποκλεισμού ολόκληρων κοινωνικών στρωμάτων. Το κενό προσπάθησε να καλύψει η σοσιαλδημοκρατία, με νέες πολιτικές αντιλήψεις και πρακτικές, κυρίως στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα, κρατώντας αποστάσεις από τον άκρατο καπιταλισμό καθώς και τον μαρξισμό και τις «μεταφράσεις» του στο ευρωπαϊκό έδαφος. Και κάπως έτσι, μαζί με τις χιλιάδες σύγχρονες μεταλλάξεις, γκρεμίστηκαν όλα και ήρθε το τέλος όλων των ιδεολογιών, και της σοσιαλδημοκρατίας συμπεριλαμβανομένης..

ΑΕΠ και μετανάστες: Κάν’ το όπως η Ισπανία

ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΜΕ διάφορα οικονομικά αρκτικόλεξα είναι λίγες οι φορές που, εκτός από το τι σημαίνουν, είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε και τον ρόλο τους στη καθημερινή ζωή. Ενα από αυτά είναι το ΑΕΠ, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν. Είναι το σημαντικότερο μακροοικονομικό μέγεθος που εκφράζει σε μια νομισματική μονάδα την παραγωγή μιας χώρας. Με απλά λόγια, η μέτρηση του ΑΕΠ εξυπηρετεί την ανάγκη να υπάρχει ένας αριθμός που να αντικατοπτρίζει την παραγωγή της συνολικής ποσότητας αγαθών και υπηρεσιών σε μια δεδομένη χρονική περίοδο. Κάτι που επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες. Και κινδυνεύει από ακόμα περισσότερους..

Αλλο το λάθος και άλλο ο κιτρινισμός

«If it bleeds, it leads», λένε σκωπτικά ακόμα και στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Η δημοσιογραφία, όπως πίστευαν και στην Ελλάδα πριν από μερικές δεκαετίες, δεν είναι ένα επάγγελμα που μαθαίνεται μόνο εμπειρικά, στο πεδίο, αποκλειστικά και μόνο με την τριβή και με μερικούς έμπειρους δημοσιογράφους - δασκάλους στο διπλανό γραφείο ή σε διευθυντικές θέσεις..

Ιντριγκες σε συνέχειες

Υπάρχει ένας βασικός κανόνας στην πολιτική που κολλάει γάντι στη μεγάλη εικόνα που εκπέμπει στο ψύχραιμο κομμάτι της κοινής γνώμης ο ΣΥΡΙΖΑ με όσα πρωτοφανή (φτωχή λέξη) συμβαίνουν: Μην υιοθετείς ως μόνιμη τακτική να δείχνεις διαρκώς τους αντιπάλους σου με το δάχτυλο. Οταν το κάνεις αυτό με το ένα δάχτυλο, δεν πρέπει να ξεχνάς ότι στο ίδιο χέρι, στην ίδια παλάμη, υπάρχουν άλλα τρία δάχτυλα που δείχνουν εσένα….